ေဂါဏသမဂၢအဖြဲ႔ႀကီးမွ ႀကီးမွဴးက်င္းပအပ္ေသာ ႏြားအခြင့္အေရးေန႔ မိန္႔ခြန္း

ေဂါဏသူ ေဂါဏသားအေပါင္း အို ႏြားေကာင္းတို႔...

ယေန႔ (၁၀၊ ဒီဇင္ဘာ)ေန႔တြင္ မႏၱေလးၿမိဳ႕ အေရွ႕စူးစူး ႏြားလဘို႔ေတာင္ထိပ္ဦး၌ ငါတို႔ ႏြားအေပါင္း သူေတာ္ေကာင္းတို႔ ေသာင္းေသာင္းၿခိမ့္ၿခိမ့္ တၿငိမ့္ၿငိမ့္စုေ၀း ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္ရျခင္းအေၾကာင္းမွာ ေဂါဏသမဂၢပဋိညာဥ္စာတမ္းႀကီးအရ ႏြားတို႔၏ အခြင့္အေရးကို မသိေသးေသာ ႏြားကေလးတို႔လည္း သိေစ၊ သိၿပီးႏြားႀကီးတို႔အားလည္း တိုးၿပီးေတာင္းရဲေစ သို႔ကလို အေၾကာင္း ဂုဏ္ဟိတ္ျဖင့္ ၿခံဳငံု၍ ဖိတ္လိုက္ရျခင္း ျဖစ္ေပသည္။

အေၾကာင္းကို ဆိုရေသာ္ ယခုအခ်ိန္ သမယ ဂုဏ္သိမ္ရေအာင္ လူ႔ေဘာင္သင္းပင္း ထိုငပ်င္းတို႔က "ေဂါေဏန ေဂါေဏာ၊ သမေဏန သမေဏာ" သေဘာဆိုးရြား ဆိုးရိုးစကားတို႔ျဖင့္ ငါတို႔ ႏြားမ်ိဳးဂုဏ္ကို ခ်ိဳးရံုနဲ႔ အားမရ ဂ်ိဳကုတ္ရွိရာ ဂ်ိဳေထာင္မလာ မသာမယာ ထိုအသံုးျဖင့္လည္း လူ႔ငတံုးတို႔ကို တင္စားေျပာဆိုၾကေပၿပီ။

အမွန္မူ "၀ဏၰိ တေဗၺာ ပသံသိ တေဗၺာတိ ဂုေဏ ဂုေဏာ ဘာေ၀ါ ၀ိယာတိ ေဂါေဏာ" သေဘာဖြင့္ထုတ္ ၀ိၿဂိဳဟ္လုပ္ရပါမူ လူတကာ အၿပီးမွန္းတဲ့ ခ်ီးမြမ္းထိုက္ေသာ ဂုဏ္ဟိတ္တို႔ျဖင့္ ဖိတ္ဖိတ္လက္ေနေသာ သတၱ၀ါကို ေဂါေဏာ - ႏြားမည္၏ ဟု ဆိုရေပၿခိမ့္မည္။

တကယ္ထံုးနည္းအရ တစ္ဘို႔တည္းရွိေသာ ဘို႔ကိုလည္း အျပစ္ဖို႔ၾက၏။ အမွန္မွာ ထိုဘို႔လို ဧက ၀စနံ - တစ္ခြန္းတည္းစကားကို ဆိုတတ္၏ဟု အဓိပၸာယတၳ အနက္ဖြင့္ရမူ လြန္စြာေကာင္းေပ၏။ ငါတို႔သည္ လူတို႔ကဲ့သို႔ စကားအမ်ိဳးမ်ိဳးမဆို မွန္ေသာ စကားကိုသာဆို၏။ လူတို႔ကဲ့သို႔ အသားအမ်ိဳးမ်ိဳးကိုမစား ေကာက္ရိုးႏွင့္ ျမက္တည္းဟူေသာ သက္သတ္လြတ္ကိုသာ စား၏။ တစ္ေကာင္ႏွင့္ တစ္ေကာင္ အႏိုင္က်င့္အုပ္ခ်ဳပ္ျခင္းလည္း မရွိ။ မိမိကိုယ္သာ မိမိအုပ္ခ်ဳပ္စီမံ၏။

ယခုအခါ ငါတို႔ မီွတင္းေနထုိင္ရာ ဗမာႏိုင္ငံႀကီးကို ၾကည့္ပါဘိဦး။ ေလာကနီတိပ်ိဳ႕လာ စကားႏွင့္ ဆိုရေခ်ေသာ္
"ဘသာပံုေဆာင္၊ ေခြးႏွစ္ေကာင္သည္၊ တစ္ေကာင္ေခြးအား၊ ေတြ႕လတ္အားမူ၊ အံသြားႀကိတ္ခဲ၊ ေရွ႕သြားၿဖဲ၍၊ ဟိန္းဟဲလ်က္သာ၊ ျငဴစူပါ၏၊ ယုတ္မာသည့္သူ၊ အမိုက္လူက၊ သူေတာ္သူေကာင္း၊ ေတြ႕လတ္ေရွာင္းေသာ္၊ ၿခိမ္းေမာင္းဟိန္းေဟာက္၊ အေကာက္ျပဳလြယ္၊ လြန္ခ်ဳပ္ခ်ယ္၏။"
...ဆိုတဲ့ စကားလိုပဲ သူေတာ္ေကင္း သူျမတ္ေလာင္းတို႔မွာ ဖိႏွိပ္၊ ခ်ဳပ္ခ်ယ္၊ ႏွိပ္စက္ညွင္းပမ္းခံေနၾကရေပ၏။

အို ေဂါဏအေပါင္း ႏြားသူေတာ္ေကာင္းတို႔

ငါတို႔ ႏြားေလာက၌ အုပ္ခ်ဳပ္သူ ႏြားတန္းစားမရွိသျဖင့္၊ ထိုသို႔ အႏိုင္က်င့္သူမရွိသျဖင့္ လူတို႔ထက္ တစ္ခြင့္သာျပန္၏။ ေနာက္တစ္ေၾကာင္းလည္း ႏြားဗိုလ္၊ ႏြားမွဴးမတ္မရွိသျဖင့္ မူးမတ္တို႔က်င့္သင့္၊ က်င့္အပ္ေသာ ေခြးက်င့္ေျခာက္ပါးလည္း ေခါက္ထားႏိုင္ရာ၏။ မူးမတ္စစ္ဗိုလ္တို႔ က်င့္အပ္ေသာ ေခြးက်င့္ေျခာက္ပါးကား အဘယ္နည္းဟူမူ-
၁။ မပ်င္းမရိ လံု႔လ ၀ီရိယရွိျခင္း
၂။ ေကၽြးသမွ် ေမြးသမွ်ႏွင့္ ေခြးဘ၀ အားေလ်ာ္စြာ ေရာင့္ရဲရွာျခင္း
(ဤ၌ အထူးကား မူးမတ္စစ္ဗိုလ္မ်ားတြင္ တစ္သိန္း၊ ႏွစ္သိန္းစား စစ္ဗိုလ္ဟူ၍ ပုဂၢိဳလ္အလိုက္ မိုက္သည့္ “ဇ” အားေလ်ာ္စြာ ရာဇာသခင္က ခန္႔ထားၿပီးေနာက္ တစ္ေကာင့္တစ္ေကာင္ေနရာမလုရာ သခင္ေကၽြးသမွ်၊ ေပးသမွ်ႏွင့္ ေရာင့္ရဲရမည္ဟူေသာ ေခြးမ်ားက်င့္တန္း၊ က်မ္းဂန္မိန္႔ေသာေၾကာင့္ ေပတည္း။)
၃။ ေခါင္းခ်လွ်င္ ခ်ျခင္း အိပ္ေပ်ာ္လြယ္ျခင္း
၄။ အိပ္ေပ်ာ္ရာမွ ပီတိက်၍ ခဏမၾကာ ႏိုးလြယ္ျခင္း
၅။ ကိုယ့္သခင္ကို ခင္မင္လြန္မင္း ခ်စ္ခင္ျခင္း
၆။ ရဲရဲရင့္ရင့္ ပြဲလယ္တင့္ေအာင္ သခင့္အႀကိဳက္ အကိုက္ခိုင္းလွ်င္ ကိုက္ျခင္း၊ ေဟာင္ျခင္း၊ ဟိန္းျခင္း

အို...သြားတၿမံဳ႕ၿမံဳ႕နဲ႔ ေခါင္းငံု႔ေနၾကတဲ့ ႏြားအေပါင္းတို႔

ကၽြႏု္ပ္တို႔ႏြားအေပါင္းတြင္ ဘုရင္မရွိသျဖင့္ ထိုေခြးက်င့္တို႔ကို က်င့္ၾကံစရာ မရွိေပ။
ထို႔ျပင္တစ္ေၾကာင္း ကၽြႏု္ပ္တို႔ ႏြားအေပါင္းတြင္ စုေဆာင္းေငြေၾကးႏွင့္ ဗိုလ္ကေတာ္ေလးတို႔လည္း မရွိရကား လစာရိကၡာ အသျပာလာဘ္လာဘကို အလသႆ အသံုးႀကီးမည္ဟု ျဖဳန္းတီးပစ္ၾကေသာ ဗိုလ္ကေတာ္တို႔ကဲ့သို႔ “ဗိုလ္ကေတာ္ ကၽြန္ပံုေပါက္တယ္ ေခြးေလာက္မေကာင္း” ဟူေသာ ျပစ္တင္ကဲ့ရဲ႕သံကိုလည္း မၾကားရၿပီ မဟုတ္ေလာ။

စားၿမံဳ႕တစီစီနဲ႔ ရီျပေနၾကေသာ ႏြားအေပါင္းသူေတာ္ေကာင္းတို႔

အေၾကာင္းကိုဆိုေသာ္ ဗိုလ္ကေတာ္တို႔ကဲ့သို႔ သားငါးမစားသျဖင့္ သန္းေ၀ျခင္း အက်င့္လည္း ကၽြႏု္ပ္တို႔တြင္ မရွိ၊
ရာထူးမလိုသျဖင့္ ဗူးယိုတို႔ အက်င့္အခန္႔၊ အၿမီးလည္း မနံ႔၊
လက္နက္မစြဲကိုင္သျဖင့္ ကုလားထုိင္လည္း မလု၊
ပါးစပ္တျပင္ျပင္နဲ႔ စားခ်င္၀ါးခ်င္ပံုကိုလည္း မျပ (လိုအပ္လွ်င္ ဗိုက္ထဲမွ အစာကိုထုတ္၍ စားၿမံဳ႕ခတ္ႏိုင္၏)

အသံတဟိန္းဟိန္းျဖင့္ ၀ူးထရိန္း၊ ၀ူးထရိန္း ၾသဘာေပးေနၾကေသာ ႏြားအေပါင္းသူေတာ္ေကာင္းတို႔

သမိုင္းေၾကာင္းမအီမသာနဲ႔ ရွက္စရာ သတ္ျဖတ္ညွင္းပမ္းျခင္းေတြလည္း မရွိရကား ငါတို႔ႏြားသမိုင္း ရာဇ၀င္သည္ကား စာတင္ရေအာင္ပင္ လက္မေထာင္၍ ေနၿခိမ့္မည္။ ငါတို႔ ဘံုပိုင္ ျမက္ေတာႀကီးမ်ား ၿဖီးၿဖီးထေနသျဖင့္ စားနပ္ရိကၡာ၊ ႏြားကမၻာအတြက္ မပူရ၊ ဗိုက္၀၍သာ အီေတာ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ႏြားဒုကၡသည္မ်ားဆိုင္ရာ မဟာမင္းႀကီးရံုးမ်ားလည္း ထားစရာမလို။ တစ္ေကာင္ႏွင့္တစ္ေကာင္ မာန္ေစာင္၊ စားခြက္လုစရာ အလုပ္မဟုတ္သျဖင့္ ႏြားလံုၿခံဳေရးေကာင္စီ ဆိုၿပီးလည္း ေၾကာင္စီစီ ဖြဲ႕စရာမလိုေတာ့ေပ။ ႏြားလိုေနၿပီး ႏြားလိုေသၾကရမည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ႏြားဂုဏ္သိကၡာအျပည့္အ၀ျဖင့္ ႏြားကမၻာႀကီး သာယာေနေပလိမ့္မည္။

ႏြားမာန္တင္းတင္းျဖင့္ စင္းစင္းႀကီး ရပ္ေနၾကေသာ ႏြားအေပါင္းတို႔

တစ္ေန႔က ငါတို႔ အိမ္နီးနားခ်င္း ျခေသ့ၤမင္းတို႔ မဂၤလာသဘင္ လက္ထပ္ဆင္ယင္၍ သြားသည့္သတင္းကို တီဗြီမွ တစ္ဆင့္ အသင့္ၾကည့္လိုက္ရေသာ ကၽြႏု္ပ္၏ မင္ အင္မတန္တဲ့ ခ်စ္မိတ္ေဆြႀကီးသညသ္ မၿပံဳးဘဲႏွင့္ ၀ါးလံုးကြဲရီေသာ ဟူ၏။ အေၾကာင္းကို ေမးေခ်ေသာ္ ဒီေကာင္ႀကီး မဂၤလာေဆာင္တာ ေကာင္းတယ္။ ေနာက္ (၇) ရက္ေလာက္ၾကာရင္ ဒီျခေသၤ့ေကာင္ ငါတို႔လို ႏြားျဖစ္ေတာ့မွာပဲ လို႔ျမင္လို႔ သေဘာက်ၿပီး ရီတာပါတဲ့။ သို႔ေၾကာင့္ မည္မွ် ရာထူးႀကီးႀကီး တံခိုးထြားထြား၊ မိန္းမယူလိုက္တာႏွင့္ တစ္ၿပိဳက္နက္တည္း ကၽြႏု္ပ္တို႔ ႏြားဘ၀သို႔ သက္ဆင္းၾကရမည္မွာ မလြဲဧကန္တည္း။

အို သေဘာတိမ္တိမ္ႏွင့္ စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾကမႈ မျဖစ္ၾကကုန္လင့္ ႏြားအေပါင္းတို႔

ဒင္းတို႔ ႏြားဘ၀ သက္ဆင္းလာၾကေသာ္လည္း ကၽြႏု္ပ္တို႔ ဘံုပိုင္ ျမက္ေတာႀကီးမ်ားကိုေတာ့ ေယာင္၍မွ် ကိုင္ၾကမည္မဟုတ္ေပ။ ေနာက္တစ္ေထြလည္း ကၽြႏု္ပ္တို႔ နဂိုထဲက ႏြားဂုဏ္သိကၡာ အျပည့္ရွိၿပီးျဖစ္လို႔မို႔ သူတို႔လို ေနာက္ထပ္ဂုဏ္ဆုတ္ယုတ္ဖို႔ရာ မလိုေတာ့။ ထို႔ေၾကာင့္ သေဘာတိမ္တိမ္နဲ႔ မစိုးရိမ္ၾကေလနဲ႔။

အို သေဘာ သကာယ အျပည့္အ၀နဲ႔ ႏြားေဂါဏတို႔

ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ယခု ႏြားအခြင့္အေရးေန႔ အခမ္းအနားႀကီး မၿပီးဆံုးမီ အစီအစဥ္ေနာက္ဆံုး၌ အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ား ေသာက္သံုးမက်သျဖင့္ က်ဆံုးရရွာေသာ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေန နာဂစ္မွာ ေသေၾကရရွာတဲ့ ကံေခရွာသူ ႏြားသူ၊ ႏြားသားမ်ားအတြက္ အခမ္းအနားမသိမ္းမီ ၀ူးထရိန္း၊ ၀ူးထရိန္း မတြန္ၾကဘဲ လြန္စြာမွ ၀မ္းနည္းျခင္းအထိမ္းအမွတ္ မိနစ္၀က္ ၿငိမ္သက္ခါ “ႏြားအခ်င္းခ်င္း ႏွိပ္စက္ျခင္း ကင္းေ၀းၾကပါေစ” ေမတၱာပြားရင္း ႏြားအခ်င္းခ်င္း ဂုဏ္ျပဳလိုက္ၾကပါစို႔...လို႔ တိုက္တြန္းရင္း ယေန႔ ႏြားအခြင့္အေရးေန႔ အခမ္းအနား မိန္႔ခြန္းကို နိဂံုးကမၸတ္ အဆံုးသတ္အပ္ပါေၾကာင္း ႏြားအေပါင္းတို႔ ။

ေဂါဏသမဂၢ အဖြဲ႔ႀကီး အဓြန္႔ရွည္ပါေစေသာ္

၀ူးထရိန္း
ေဂါဏသမဂၢ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္
ေဂါဏသမဂၢအဖြဲ႔
ယမထာ
Myanmar Political News မွတင္ျပသည္