တိုင္းျပည္လည္း မြဲျပာက်၊ တပ္မေတာ္ႀကီးလည္း အင္အားမရွိ

ေအာင္သူၿငိမ္း
ဗုဒၶဟူးေန႔၊ ဇြန္လ 11 2008 17:03 - ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္
Article Index
တိုင္းျပည္လည္း မြဲျပာက်၊ တပ္မေတာ္ႀကီးလည္း အင္အားမရွိ
Page - 2
All Pages
Page 1 of 2

၁၉၈၈ ခုႏွစ္၊ စစ္အစိုးရ တက္လာခ်ိန္မွစ၍ "တပ္မေတာ္ကို ေခတ္မီတပ္မေတာ္ ျဖစ္လာေအာင္ ခ်ဲ႔ထြင္ေရး" ဟူ၍ အစဥ္ တစိုက္ ေႂကြးေၾကာ္ ျပင္ဆင္လာခဲ့သည္။ ထိုထက္ ပိုဆိုးသည္မွာ "တပ္မေတာ္ အင္အားရွိမွ တိုင္းျပည္ အင္အားရွိမည္" "တပ္မေတာ္သာ အမိ၊ တပ္မေတာ္သာ အဖ" ဟူေသာ ေႂကြးေၾကာ္သံမ်ား မတန္တရာ တင္လာခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ တပ္မေတာ္ ေမာ္ကြန္းဌာနမွ "ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ တပ္မေတာ္၏ အခန္းက႑သမိုင္း" ဟူ၍ အတြဲမ်ားစြာ ထုတ္ေ၀ခဲ့သည္။ ေနာက္ဆံုး ယခု ေရးဆြဲခဲ့သည့္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒတြင္ပင္ "ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အနာဂတ္ ႏိုင္ငံေရး ဦးေဆာင္မႈ၌ တပ္မေတာ္က ပါ၀င္ တာ၀န္ယူရန္" ဟူ၍ အတိအလင္း ျပဌာန္း ထည့္သြင္းလာခဲ့ပါသည္။

တင္လာခဲ့သည့္အတိုင္း စစ္တပ္ကိုလည္း တိုးခ်ဲ႔လာခဲ့သည္။ ၁၉၅၀ မွ ၁၉၆၉ ခုႏွစ္အထိ ျမန္မာႏိုင္ငံက လက္နက္၀ယ္ယူ တင္သြင္းမႈမွာ တႏွစ္လွ်င္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၄ သန္းေအာက္မွာသာ ရွိခဲ့သည္။ ၁၉၇၀ မွ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္အတြင္းတြင္ ၾကည့္လွ်င္လည္း ပ်မ္းမွ်အားျဖင့္ ႏွစ္စဥ္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၁၈ သန္းမွ်သာ ရွိခဲ့ပါေသးသည္။ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ အာဏာသိမ္း ခ်ိန္မွစ၍ တပ္ဖြဲ႔မ်ားကို တိုးခ်ဲ႔ ဖြဲ႔စည္းလာခဲ့သလို၊ လက္နက္ဆန္းမ်ားကိုလည္း တိုးတက္ ၀ယ္ယူလာခဲ့ပါသည္။ အာဏာသိမ္းၿပီးစ ကာလတြင္ပင္ တရုတ္ႏိုင္ငံမွ စစ္လက္နက္ ေဒၚလာသန္း ၁,၀၀၀ ေက်ာ္ဖိုး တလံုးတခဲတည္း ၀ယ္ယူတင္သြင္းခဲ့ၿပီး၊ ေနာက္ပိုင္းတြင္လည္း ယူကရိန္း၊ ရုရွားႏွင့္ အျခားႏိုင္ငံမ်ားမွ ၀ယ္ယူ တင္သြင္းေနခဲ့ပါသည္။ ေလတပ္တြင္ MiG-29, Chendu F-7 M, NAMC A-5C, SOKO G-4 Super Galeb, FT-7, Shenyang FT- 6 စသည့္ တိုက္ေလယာဥ္ႏွင့္ အျခားသံုး ေလယာဥ္၊ ရဟတ္ယာဥ္ အစီးေပါင္း ၁၈၀ ေက်ာ္ကို ထပ္မံ ျဖည့္ဆီးခဲ့ သည္။ ေရတပ္တြင္လည္း တရုတ္ႏိုင္ငံမွ ဟိုင္နန္ အမ်ဳိးအစား စစ္သေဘၤာမ်ား အပါအ၀င္ စစ္သေဘၤာသစ္ ၃၀ ေက်ာ္ကို ထပ္မံ ျဖည့္ဆီးခဲ့ပါသည္။

ဂ်ိန္းစ္ ကာကြယ္ေရးမဂၢဇင္း (Jane's Defence Weekly) မွ ရရွိခဲ့သည့္ ျမန္မာစစ္တပ္၏ စာရြက္စာတမ္းမ်ားအရ ၁၉၉၂ ခုႏွစ္ ႏွစ္လည္တြင္ ၾကည္း-ေရ-ေလ စုစုေပါင္း အင္အား ၂၇၀,၀၀၀ အထိ တိုးတက္ခဲ့ၿပီး၊ အာဏာသိမ္းၿပီးခ်ိန္ ၁၉၈၈ မွစ၍ ၆၀% တိုးခ်ဲ႔ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ အက်ပ္အတည္းမ်ား ေလ့လာေရးအဖြဲ႔ (ICG) ၏ အစီရင္ခံစာတခုအရ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္တြင္ စစ္သည္အင္အား ၁၉၀,၀၀၀ ရွိရာမွ ၁၉၉၈ ခုႏွစ္တြင္ ၄၀၀,၀၀၀ အထိ ရွိလာခဲ့သည္။ (န၀တ) စစ္အစိုးရ ကလည္း စစ္အင္အား ၅၀၀,၀၀၀ အထိ ေရာက္ေအာင္ တိုးခ်ဲ႔မည္ဟု ေျပာင္ဖြင့္ေျပာ ေၾကညာခဲ့ပါသည္။ ၁၉၆၀ ခုႏွစ္က ျမန္မာ့စစ္တပ္တြင္ တပ္ရင္း (၅၀) မွ်သာ ရွိေသးၿပီး၊ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္တြင္ တပ္ရင္း (၁၂၀) မွ်သာ ရွိပါေသးသည္။ အျပည္ျပည္ ဆိုင္ရာ လံုျခံဳေရးႏွင့္ မဟာဗ်ဴဟာ ေလ့လာေရးဌာန (IISS) ၏ အဆိုအရ ျမန္မာစစ္တပ္တြင္ ၁၉၉၅ ခုႏွစ္ ႏွစ္လယ္တြင္ တပ္ရင္း ၂၄၅ ရင္း ရွိလာၿပီး၊ ယခုအခါ တပ္ရင္းေပါင္း ၅၀၀ ေက်ာ္အထိ တိုးခ်ဲ႔ ထားခဲ့ပါသည္။

မစ္တိုက္ေလယာဥ္အသစ္မ်ား၊ လက္နက္မ်ား ထပ္မံ ၀ယ္ယူခဲ့သလို၊ ယူကရိန္း ႏိုင္ငံႏွင့္ ရုရွား ႏိုင္ငံမ်ားမွလည္း တီ-၅၂ အမ်ဳိးအစား တင့္ကားမ်ား၊ ရဟတ္ယာဥ္မ်ား၊ ေလေၾကာင္းရန္ ကာကြယ္ေရး စနစ္မ်ား၊ အင္တာနက္ ဆိုင္ဘာစစ္ဆင္ေရး အတြက္ ထိန္းခ်ဳပ္စီမံေရး ကရိယာမ်ား ထပ္မံ ၀ယ္ယူ ခဲ့ပါေသးသည္။ ထိုမွ်မက စရိတ္ ကုန္က်မႈ မ်ားျပားလွေသာ အဏုျမဴ ဓါတ္ေပါင္းဖို စီမံကိန္းမ်ားကဲ့သို႔ေသာ ကိစၥမ်ားကိုလည္း ခ်ဲ႔ထြင္ လာခဲ့ပါေသးသည္။ စစ္အသံုးစားရိတ္လည္း တစတစ တိုးတက္လာေနခဲ့သည္။

ထို႔အျပင္ စစ္တပ္ဖြဲ႔စည္းပံု၊ အမိန္႔ေပးဌာနမ်ားကိုလည္း တိုးခ်ဲ႔လာခဲ့သည္။ ယခင္က အထူး စစ္ဆင္ေရး ကြပ္ကဲမႈ အဖြဲ႔ ၁ ခုသာ ရွိရာမွ ယခုအခါ ၅ ခုသို႔ တိုးခ်ဲ႔ခဲ့သည္။ ေလေၾကာင္းရန္ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္အျဖစ္ တာ၀န္အသစ္ႏွင့္ ၾကည္း-ေရ-ေလ တပ္မ်ား၏ ပူးေပါင္းစစ္ဆင္ေရး ကြပ္ကဲေရးမွဴးခ်ဳပ္ တာ၀န္မ်ားကိုလည္း တိုး၍ ခန္႔ထားခဲ့ေသးသည္။ ထို႔အျပင္ ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္ထံမွ မသိနားမလည္သူမ်ားထံ ႂကြားလံုးမ်ားလည္း ၾကားခဲ့ရေသးသည္။ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္ ေကအဲန္ယူက ဘိုကေလး ေဒသသို႔ ထိုးေဖာက္၍ တိုက္ပြဲမ်ား ျဖစ္လာအၿပီး ကာလတြင္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ညြန္႔ အပါအ၀င္ တပ္မေတာ္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားထံမွ ယခုအခါ၌ သူတို႔ထံတြင္ လိုအပ္လွ်င္ ေလေၾကာင္းခ်ီ တင္ပို႔ႏိုင္ေသာ တပ္မႀကီးမ်ား ရွိေနၿပီဟု ဆိုခဲ့ၾကေသးသည္။ အသစ္ ၀ယ္ယူထားေသာ လက္နက္မ်ားျဖင့္ စစ္ေရးျပ၍ ၾကည္း-ေရ-ေလ ပူးတြဲ စစ္ဆင္ေရး ေလ့က်င့္ခန္းမ်ားလည္း ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကၿပီး ၁၉၉၅ ခုႏွစ္ႏွင့္ ၁၉၉၇ ခုႏွစ္မ်ားတြင္ စစ္သည္ အင္အား ၃၀,၀၀၀ ေက်ာ္ ပါ၀င္သည့္ ၾကည္း-ေရ-ေလ ပူးတြဲ စစ္ဆင္ေရးမ်ား ကို ဧရာ၀တီတိုင္း ေငြေဆာင္ကမ္းေျခႏွင့္ မိတၳီလာတို႔တြင္ ျပဳခဲ့ၾကသည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ပူးတြဲ စစ္ဆင္ေရး ေလ့က်င့္ခန္းကို "ေရႊျပည္သာ" "ေရႊျမန္မာ" စသျဖင့္ သဲေျမပံု စစ္ဆင္ေရး ေလ့က်င့္ခန္းမ်ား ၂ ခါ ေလ့က်င့္ခဲ့ၾကေသးသည္ဟု ဆိုပါသည္။ ထိုမွ်မက မိန္႔ခြန္းမ်ားတြင္ ႏိုင္ငံတကာတပ္မ်ား က်ဴးေက်ာ္ လာပါက ခုခံရန္ ျပည္သူ႔စစ္ မဟာဗ်ဴဟာ ျဖင့္ အသင့္ျပင္ထားေၾကာင္း ဆိုခဲ့ၾကပါေသးသည္။

အခ်ဳိ႕ေသာ ပညာရွင္မ်ားက ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ စစ္အသံုးစရိတ္သည္ ဘ႑ာေရး ဘတ္ဂ်က္၏ (၆၀%) မွ် ရွိမည္ဟု တြက္ခ်က္ ေနၾကပါသည္။ သို႔ေသာ္ ဆင္ႀကီးေျခမခိုင္ သကဲ့သို႔ တပ္မေတာ္က ေအာက္ေျခက ၿပိဳေနၿပီ ျဖစ္သည္။ တပ္တြင္း ဖိႏွိပ္မႈ၊ အခြင့္အေရး တန္းတူညီမွ် မရွိမႈမ်ား၊ စား၀တ္ေနေရး ျပႆနာမ်ားေၾကာင့္လည္း ရဲေဘာ္မ်ား တပ္ေျပးေနၾကၿပီ။ ဂ်ိန္းစ္ ကာကြယ္ေရးဆိုင္ရာ မဂၢဇင္း (၂၀၀၆ ဧၿပီထုတ္) အဆိုအရ ၎တို႔ ရရွိခဲ့သည့္ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္၏ လွ်ဳိ႔၀ွက္ မွတ္တမ္းတခု အရ (အတိအက် မသိႏိုင္ေသာ ကာလအတြင္း) တပ္ေျပးေပါင္း ၈,၇၆၀ ဦး ရွိခဲ့သည္ ဆိုသည္။ ၎တို႔ အထဲတြင္ ၄,၇၀၁ ဦးမွာ ခြင့္မဲ့ ပ်က္ကြက္ ျဖစ္ၿပီး၊ စစ္သား ၂,၀၀၀ ေက်ာ္မွာ မည္သည့္ အေၾကာင္းေၾကာင့္ မသိရဘဲ ဖမ္းဆီး ထိန္းသိမ္းခဲ့သည္ ဟု ဆိုသည္။ ၎မွတ္တမ္းအရပင္ ေဖာ္ျပထားရာ၌ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ တပ္ရင္းတခုတြင္ စစ္သား ၇၅၀ ဦး ပံုမွန္ရွိေသာ္လည္း၊ တပ္ရင္း စုစုေပါင္း ၅၀၄ ခု ရွိသည့္အနက္မွ တပ္ရင္း ၂၂၀ မွာ စစ္သား ၂၀၀ ႏွင့္ ၃၀၀ ၾကားသာ ရွိေနၿပီး၊ တပ္ရင္း ၂၈၄ ခုတြင္ စစ္သား ၂၀၀ ေအာက္ ေလွ်ာ့နည္း၍သာ ရွိေနသည္ဟု ဆိုထားသည္။ သူတို႔ ခိုင္းစားေနရသည့္ တပ္မေတာ္ကလည္း ဟန္သာ က်န္ပါေတာ့သည္။

ယခု နာဂစ္မုန္တိုင္း အၿပီးကာလတြင္ တပ္မေတာ္၏ ခ်ိနဲ႔ေနမႈ၊ ထိန္းခ်ဳပ္မႈ စနစ္ ပ်က္ျပားေနမႈ အေျခအေနက ပို၍ သိသိ သာသာ ထင္ထင္ရွားရွား ေတြ႔လာရပါသည္။ ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ စစ္သားမ်ား ခ်က္ခ်င္း ေရာက္မလာခဲ့ ၾကပါ။ စစ္အင္ဂ်င္နီယာ (BEME) တပ္ဖြဲ႔၀င္မ်ား၊ စက္ယႏၱယားမ်ား မေတြ႔မျမင္ၾကရသလို၊ စစ္ေဆးတပ္ဖြဲ႔မ်ားကိုလည္း ကပ္ေဘးသင့္ ေဒသမ်ားတြင္ မျမင္ခဲ့ၾကရပါ။ မေရွးမေႏွာင္း ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သည့္ တရုတ္ႏိုင္ငံ၏ ေမလ ၁၂ ရက္ ေျမငလွ်င္၌မူ တရုတ္ႏိုင္ငံက တရုတ္ျပည္သူ႔ တပ္မေတာ္ တပ္ဖြဲ႔၀င္ စုစုေပါင္း (၈၄,၀၀၀) ႏွင့္ ေဆး၀န္ထမ္း၊ ရဲႏွင့္ အရံတပ္ဖြဲ႔ အင္အား ၉၀,၀၀၀ ေက်ာ္ ခ်သံုးခဲ့ပါသည္။ ငလွ်င္ျဖစ္ပြားၿပီး ၂ နာရီအတြင္းမွာပင္ ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္သား ၁၅၀ ေက်ာ္ႏွင့္ ကယ္ဆယ္ေရး ေခြးမ်ား ေလယာဥ္ ၂ စီးျဖင့္ ေရာက္လာခဲ့ၾကသည္။ ရာသီဥတု ဆိုးရြားမႈေၾကာင့္ ရဟတ္ယာဥ္ မဆင္းသက္ႏိုင္သည့္ ေဒသမ်ားသို႔လည္း ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုပင္ ေျခလွ်င္တပ္မ်ား ေစလႊတ္ခဲ့ၾကသည္။ ေမလ ၁၃ ရက္ေန႔ နံနက္တြင္မူ အမွတ္ ၁၂၇ စက္ယႏၱယားတပ္ ေျခလွ်င္တပ္မမွ စစ္သား ၅,၀၀၀၊ အမွတ္ ၁၅ ေလေၾကာင္းခ်ီတပ္မွ ေလထီးစစ္သား ၆,၄၂၀ ကို ၂၄ နာရီအတြင္း၊ စစ္တပ္ေလယာဥ္ ၂၂ စီး၊ အရပ္ဖက္သံုး ေလယာဥ္ ၁၂ စီးျဖင့္ ေလယာဥ္ ၇၉ ေခါက္တိုင္တိုင္ ႀကိဳပို႔ခဲ့ပါသည္။ တရုတ္ႏိုင္ငံ၏ သမိုင္းတြင္ပင္ အႀကီးမားဆံုး ေလေၾကာင္းခ်ီ စစ္ဆင္ေရးအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ဆက္သြယ္ေရးခက္ခဲ၊ ရာသီဥတု ဆိုးရြားသည့္ ေဒသမ်ားသို႔ ေလထီးမ်ားျဖင့္ပင္ ခ်ေပးခဲ့ပါသည္။ ေမလ ၁၅ ရက္ေန႔ (၃) ရက္ၾကာ ကာလ ေရာက္ေသာအခါ စစ္သားႏွင့္ အရံတပ္ဖြဲ႔၀င္ တသိန္းေက်ာ္ ကပ္ေဘးသင့္ ေဒသတြင္းသို႔ ေရာက္ရွိေနၿပီ ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔အျပင္ အိုလံပစ္ပြဲတြင္ အေရးေပၚ ကပ္ေဘးသင့္ အေျခအေန ျဖစ္လာပါက တရုတ္ႏိုင္ငံက ျပင္ဆင္ထားသည့္ အေနျဖင့္ တပ္မတခုကိုလည္း ကယ္ဆယ္ေရး တပ္မအျဖစ္ ေလ့က်င့္ထားခဲ့ပါသည္။ ဤတပ္မကိုလည္း ယခု ကယ္ဆယ္ေရးတြင္ အဆင္သင့္ ခ်သံုးႏိုင္ခဲ့ပါသည္။

Mazzima မွတင္ျပသည္။