သကၠရာဇ္အခ်ိဳးအေကြ႕ႏွင့္ ရထား

အခ်ိဳးအေကြ႕မွာ
အေရာင္တလဲ့လဲ့ ေတာက္ေနတဲ့ ေမတၱာတရားကို ေတြ႕တယ္။

အေမွာင္နဲ႔ ထုဆစ္ထားတဲ့ လမ္းမေပၚ
အစိမ္းတစုိစို ေသြးစက္ေတြ မေျခာက္ေသးဘူး
အခ်ိဳးအေကြ႕မွာ
ေအာ္သံေတြနဲ႔ ယက္ဖြဲ႕ထားတဲ့ နာရီတစ္လံုးေတြ႕တယ္။

သမိုင္းဟာ ရထားတစ္စင္းလို
အေကာင္းနဲ႔ အဆိုးကို သယ္ယူရစၿမဲ
ဘူတာေတြ တစ္ခုၿပီးတစ္ခုေပါ့။

အေ႐ွ႕မွာ
အ႐ွိန္နဲ႔ ေတာက္ေနတဲ့ သံလမ္းကို ေတြ႕လား
ေသြးေခၽြးနဲ႔ ရင္းရတဲ့ အလုပ္ဆိုတာ
သစ္ပင္ေလးတစ္ပင္ စိုက္သလို မလြယ္ကူေပဘူး
အခုမပြင့္လည္း ေရေလာင္းရင္း ေပါင္းသင္ရင္း
ရာသီကို ေစာင့္အံုးေပါ့
သကၠရာဇ္တစ္ခုကို ေသြးေႂကြးအျဖစ္ ခ်န္ထားဖို႔
ဟန္ခ်က္ညီညီ
လည္ေနတဲ့ ဘီးကို အ႐ွိန္မေလ်ာ့လိုက္နဲ႔။

ေနမြန္းသင္
၂၇.၀၄.၀၈