ဘယ္ေနရာမဆုိ ဘယ္သူ႔ထံမဆုိ
မင္းကုိ ဖိတ္မႏၲက မျပဳဘဲ မင္းေရာက္သြားခဲ့ရင္
တခ်ဳိ႕က မင္းကုိ ၀င္ခြင့္ျပဳမွာမဟုတ္။ တခ်ဳိ႕က ခြင့္ျပဳေသာ္လည္း သိပ္၀မ္းသာၾကမွာမဟုတ္ဘူး။
၀မ္းသာေသာ္လည္း ထာ၀ရ၀မ္းမသာႏုိင္ၾကပါဘူး။
သုိ႔ေသာ္ . . . မဖိတ္ေခၚဘဲ ေရာက္လာတဲ့မင္းကုိ
အၿမဲထာ၀ရ ၀မ္းသာစြာ ႀကိဳဆုိေနမယ့္သူ တစ္ေယာက္ေတာ့ရွိတယ္။
ဘယ္ေနရာမဆုိ ဘယ္သူ႔ထံမဆုိ . . .
မင္းဘာအလုပ္မွ မလုပ္ဘဲ အၿငိမ့္သား ထုိင္စားေနရင္
တခ်ဳိ႕က မင္းကုိ ဆူဆဲမယ္၊ တခ်ဳိ႕က မင္းကုိ ႏွင္ထုတ္မယ္။
သုိ႔ေသာ္ . . . မင္းကုိ ဆူဆဲျခင္း၊ ႏွင္ထုတ္ျခင္းမရွိဘဲ အၿမဲေကၽြးေမြးေနမယ့္သူ တစ္ေယာက္ေတာ့ရွိတယ္။
ဘယ္ေနရာမဆုိ ဘယ္သူ႔ထံမဆုိ . . .
မင္းသူတုိ႔အေပၚ က်င္ႀကီး က်င္ငယ္ေတြ အန္ဖတ္ေတြ စြန္႔မိခဲ့ရင္
သူတုိ႔ရြံရွာၿပီး မင္းကုိ ပထုတ္ပစ္မွာပဲ။
သုိ႔ေသာ္. . . မင္းကုိ ေစတနာနဲ႔ သန္႔စင္ေပးၿပီး ပ မထုတ္တဲ့သူ တစ္ေယာက္ေတာ့ရွိတယ္။
ဘယ္ေနရာမဆုိ ဘယ္သူ႔ထံမဆုိ . . .
မင္းက ေဒါသူပုန္ထၿပီး ထြက္ခြာသြားရင္
လူအခ်ဳိ႕က မင္းကို “ထြက္သြား ထြက္သြား . . . ေ၀းေလ ေကာင္းေလ”လုိ႔ ေျပာမွာ။
သုိ႔ေသာ္ . . . မင္းကုိ မသြားခ်င္တဲ့သူ မင္းကုိ လုိက္ေခ်ာ့ေမာ့ေခၚမယ့္သူ တစ္ေယာက္ေတာ့ရွိတယ္။
ဘယ္ေနရာမဆုိ ဘယ္သူ႔ထံမဆုိ . . .
မင္းသူမ်ားအေပၚ မုိက္မဲရူးရဲစြာ ဆက္ဆံခဲ့ရင္
သူမ်ားက မင္းကုိ ခြင့္မလြတ္ဘဲ တုန္႔ျပန္မယ္။
သုိ႔ေသာ္ . . . မင္းကုိ ထာ၀ရ ခြင့္လြတ္ၿပီး တုန္႔ျပန္ျခင္း ကင္းသူ တစ္ေယာက္ေတာ့ရွိတယ္။
ဘယ္ေနရာမဆုိ ဘယ္သူ႔ထံမဆုိ . . .
မင္းသူတုိ႔ကုိ ျမတ္ျမတ္ႏုိးႏုိး အလုိလိုက္ခဲ့ရင္
တခ်ဳိ႕က မင္းကုိ ျပန္ျမတ္ႏုိးၿပီး အလုိလုိက္ႏုိင္တယ္။
တခ်ဳိ႕ကေတာ့ မင္းကုိ စိမ္းကားၿပီး Shift ႏွိပ္ၿပီး Delete လုပ္ပစ္မယ္။
သုိ႔ေသာ္ . . . မင္းသူ႔ကုိ ျမတ္ႏုိးသည္ျဖစ္ေစ မျမတ္ႏုိးသည္ျဖစ္ေစ
မင္းသူ႔ကုိ အလုိလိုက္သည္ျဖစ္ေစ မလုိက္သည္ျဖစ္ေစ
မင္းကို အစဥ္ထာ၀ရ ခ်စ္ျမတ္ႏုိးေနၿပီး ဇိ၀ွိန္ခ်ဳပ္တဲ့အထိ အလုိလုိက္ေနမယ့္သူ တစ္ေယာက္ေတာ့ရွိတယ္။
အဲဒီသူက ဘယ္သူလုိ႔ မင္းထင္သလဲ . . . ?
“အေမ”ကလဲြၿပီး ဘယ္သူျဖစ္ႏုိင္ဦးမွာလဲ . . . ?
(၃၀၊ ၁၂၊ ၂၀၀၉) ၁၃၇၁ ခု၊ “ျပာသုိလျပည့္ အေမေန႔”ကုိ ဂုဏ္ျပဳလ်က္။
ေတာင္တန္းသာသနာျပဳဆရာေတာ္
အရွင္သုခမိႏၵ (စ၀္ဆုခမ္း တန္႔ယန္း)
Wednesday, December 30, 2009
တစ္ေယာက္ေတာ့ရွိတယ္
Wednesday, December 23, 2009
အမွန္တရားသည္ ေသဒဏ္ႏွင့္အမိျမန္မာျပည္
ျမန္မာျပည္ႀကီး၏ ကံၾကမၼာသည္ အသက္ထြက္ခါနီးလူမမာတစ္ေယာက္ပမာ ဖုတ္လိႈက္ဖုတ္လႈိက္ အေျခအေန၊ လူတိုင္းရင္မွာေတာ့ ေသာကအေထြေထြနဲ႔ ၂၀၁၀ ေသတမ္းစာကို လည္ပင္းမွာကိုယ္စီဆြဲထားျခင္းကိုခံေနၾကရၿပီ၊ ထမင္းေရတစ္ခြက္ကို နတ္သုဒၶါလိုထင္မွတ္ကာ ေသာက္ဖို႔ေခ်ာင္းေနၾကတဲ့ သူေတာင္းစားခြက္ေပ်ာက္ေတြကလဲ အလွ်ိဳလွ်ိဳေပၚထြက္ေနၾက၊ ဘယ္မွာလဲ ငါတို႔ျမန္မာျပည္၊ ဘယ္မွာလဲ ငါတို႔ အဖိုးအဖြားအေမြ၊ ဘယ္မွာလဲ ငါတို႔ ျမန္မာ၊ ဘယ္မွာလဲ ငါတို႔ရဲ႔ ေမြးရာပါအခြင့္အေရးေတြ ဆံုးရႈံး ဆံုးရႈံး ဆံုးရႈံးျခင္းမ်ားစြာနဲ႔……….။
ဒီလိုေျပာ ဒီလိုေမာရင္း ငါတို႔ရဲ႔ တန္ဘိုးရွိတဲ့ဘ၀ေတြကိုအဆံုးသတ္ခံၾကေတာ့မလား၊ငါတို႔ဟာ ငတံုးငညံ့ေတြအျဖစ္ ငါတို႔ရဲ႔ သားစဥ္မ်ိဳးဆက္ေတြအတြက္ ခ်န္ထားရစ္ခဲ့ၾကေတာ့မလား၊ ဘာတစ္ခုမွ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္စြမ္းမရွိၾကေတာ့တဲ့ လူသားေတြအျဖစ္ မိမိကိုယ္မိမိ သတ္မွတ္လိုက္ၾကၿပီလား၊ မေကာင္းမွန္းလဲသိတယ္၊ မျဖစ္သင့္မွန္းလဲသိတယ္၊ မႀကိဳက္လဲလုပ္ ႀကိဳက္လဲလုပ္ဆိုတဲ့ တရားမွ်တမႈ ကင္းမဲ့တဲ့ မတရားတဲ့ အမိန္႔အာဏာကို ဖီဆန္ရဲတဲ့ သတၱိ၊ အမွန္တရားကို ေဖာ္ထုတ္ရဲတဲ့သတၱိေတြ မျပၾကေတာ့ဘူးလား၊ သာကီမ်ိဳးေဟ့ဒို႔ဗမာဆိုတာေတြေရာ ပံုျပင္ေတြအျဖစ္ စာအုပ္ေတြထဲမွာ က်န္ရစ္ခဲ့ကုန္ၿပီလား…….။
အမွန္တရားသည္ ေသဒဏ္ ဆိုတဲ့ ေဟာင္းႏြမ္းစုတ္ျပတ္ရိရြဲေနတဲ့ သီအိုရီကို လက္မခံ တြန္းလွန္ဖယ္ရွားပစ္ေရးသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမွန္သမွ် မျဖစ္မေနလုပ္ေဆာင္ၾကရမည့္ တာ၀န္ တစ္ခုျဖစ္ေပသည္။ တာ၀န္ေပးရမည္၊ တာ၀န္ယူရမည္၊ တာ၀န္ေက်ပြန္ရမည္၊ သားစဥ္ေျမးဆက္ စစ္ကြ်န္သေဘာက္ ျပားျပားေမွာက္မည့္ အျဖစ္ဆိုး ေဘးဆိုးႀကီးမွ ၀ိုင္း၀န္းကာကြယ္တားဆီးၾကရမည္။ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး လမ္းေၾကာင္းေပၚေရာက္ရွိေရးအတြက္ ျမန္မာျပည္သူ လူထု တစ္ရပ္လံုးက အားသြန္ခြန္စိုက္ ၀ိုင္း၀န္းပူးေပါင္းပါ၀င္လုပ္ေဆာင္ၾကရမည္။
အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး၊ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးအေျဖရွာေရးဆိုသည့္လုပ္ငန္းစဥ္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ေရးသည္ အမ်ိဳးသားေရးတာ၀န္တစ္ရပ္ျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံႀကီးလြတ္လပ္ေရးရရွိေအာင္ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ခဲ့ေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ ျမန္မာျပည္လံုး၀လြတ္လပ္ေရးဟူေသာတစ္ခုတည္းေသာေခါင္းစဥ္ကိုအမ်ိဳးသားေရးတာ၀န္တစ္ရပ္ အျဖစ္ပီပီျပင္ျပင္ခ်မွတ္ႏိုင္ခဲ့သည္။အမ်ိဳးသားေရးတာ၀န္ကိစၥကိုပီျပင္စြာအေကာင္ထည္ေဖာ္ေဆာင္ ၿပီးသည့္အခါ အမ်ိဳးသားႏိုင္ငံေရးဆိုသည့္မူကိုခ်မွတ္ၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ က်ဆံုးသည္ အထိ လုပ္ေဆာင္သြားႏိုင္ခဲ့သည္။ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္သူခ်စ္သည့္ျမန္မာျပည္နဲ႔ ျမန္မာျပည္သူေတြအတြက္ သူ႔အသက္ကိုေပးစြန္႔ၿပီး တာ၀န္ေက်ျပြန္စြာလြတ္လပ္ေရးကိုအရယူေပးႏိုင္ခဲ့သည္။
ျမန္မာျပည္သည္ စစ္တပ္အုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္မွာ ျပားျပာေမွာက္ခဲ့ရသျဖင့္ အဆင့္အတန္းမမီ ဆင္းရဲမြဲေတသည့္ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံအျဖစ္သို႔ ေရာက္ရွိခဲ့သည္။ ဒီမိုကေရစီႏွင့္ လူ႔အခြင့္အေရး ဆိုတာကိုခဏတာေဘးဖယ္ထားပီး တိုင္းျပည္တစ္ခုရဲ႔ အသက္ေသြးေၾကာျဖစ္တဲ့ ပညာေရး၊ စီးပြားေရး၊က်န္းမာေရး စတာေတြ ဘယ္အဆင့္အတန္းေရာက္ေနသလဲဆိုတာ ေ၀းေ၀းလံလံေျပးၾကည့္စရာမလိုပါ၊ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံေတြနဲ႔ယွဥ္ၾကည့္ရံုနဲ႔ လင္းကနဲ႔ရွင္းကနဲေတြ႔ျမင္ႏိုင္ပါတယ္။ ျပည္သူေတြရဲ႔ခံစားေနရတဲ့ဒုကၡအေထြေထြကို လ်စ္လ်ဴရႈၿပီး စစ္ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြမွာေတာ့ စည္းဇိမ္ခံ ယစ္မူးလို႔ ေသြးရူးေသြးတမ္း ထထေအာ္ေနၾကဆဲ။
ပညာမဲ့သူတိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္ေတာ့ တိုင္းျပည္ကပညာမဲ့တဲ့တိုင္းျပည္ျဖစ္လာတယ္၊ လူရမ္းကား လူမိုက္ေတြတိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္ေတာ့ တိုင္းျပည္မွာ သူခိုးဂ်ပိုး လူမိုက္လူရမ္းကားေတြေပါမ်ားလာတယ္၊ ႀကီးႏိုင္ငယ္ညွင္းဆိုတဲ့ တိရစၦာန္၀ါဒေတြေခတ္စားလာတယ္၊ ဗုဒၶဘာသာႀကီးစိုးတဲ့တိုင္းျပည္၊ ကိုယ္ခ်င္းစာတရားေတြအပ္ေၾကာင္းထပ္ေနေအာင္ ထားစရာေနရာမရွိေလာက ္ေအာင္ျပန္႔ႏွ႔ံ ခဲ့သည့္တိုင္းျပည္၊ ဒီတိုင္းျပည္မွာဒီေန႔ ဒီတရားေတြမရွိေတာ့ဘူး၊ အာဏာနဲ႔ေငြရွိဖို႔ပဲလိုတယ္ က်န္တာေတြ ဘာတစ္ခုမွအေရးမႀကီးဆိုသည့္ မွားယြင္းသည့္အယူအဆေတြ၊အဓမၼေတြ လူငယ္ေတြၾကားမွာ ျပန္႔ႏွံ႔စီး၀င္လွ်က္ရွိေနေပၿပီ။ ဒီလိုတရားမရွိထင္ရာစိုင္းအုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့သူေတြက တည္ေဆာက္ပါမယ္ဆိုတဲ့ဒီမိုကေရစီက ဘာဒီမိုကေရစီလဲဆိုတာ တိရစၦာန္ပင္ နားလည္ႏိုင္ မည္ထင္ပါသည္။
မဟုတ္မဟတ္ယံုတမ္းစကား ပလီပလာ မာယာပရိယာယ္အသြယ္သြယ္နဲ႔ စံုလင္စြာ ၀ါဒျဖန္႔ ဇာတ္လိုက္ေက်ာ္အဖြဲ႔ဟူ၍ ကမၻာေပၚတြင္ ထင္ရွားသည့္ နအဖေခၚသည့္စစ္အုပ္စုသည္ သန္း(၅၀) ေက်ာ္ေသာျပည္သူေတြကို ၂၀၁၀ ေသတြင္းမီးေလာင္တိုက္ထဲသို႔ ပို႔ေဆာင္ေနၾကၿပီျဖစ္သည္။ နာဇီဂ်ာမန္ ဟစ္တလာသည္ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔အား မီးေလာင္တိုက္သြင္းျခင္းက တစ္ႀကိမ္တစ္ခါသာေသခဲ့ၾကရသည္။ ၂၀၁၀ မီးေလာင္တိုက္ကေတာ့ သားစဥ္မ်ိဳးဆက္ အႀကိမ္ႀကိမ္ေသၾကရမည့္ မီးေလာင္တိုက္ႀကီးတစ္ခုျဖစ္ေနသည္ကို သိရွိနားလည္ သေဘာေပါက္ၾကရန္ အထူးအေရးႀကီးလွေပသည္။
တိုင္းျပည္တစ္ခုျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးသည္ တိုင္းျပည္ႏွင့္လူမ်ိဳးအေပၚမွာ စိတ္ေစတနာျဖဴစင္စြာနဲ႔ လုပ္ေဆာင္ဖို႔အေရးႀကီးေပသည္။အခ်င္းခ်င္းသစၥာရွိရမည္၊ အျပန္အလွန္နားလည္မႈတည္ေဆာက္ၾကရမည္။ ျပည္သူလူထုအက်ိဳးကိုေရွ႔ရႈၿပီး တိုင္းျပည္အက်ိဳးစီးပြားကို အတူတကြအားလံုးပူေပါင္းပါ၀င္ႏိုင္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ရမည္။ တစ္ယူသန္၊တစ္ဇြတ္ထိုး၊တစ္ေဇာက္ကန္း အစြန္းေရာက္၀ါဒ၊ လူမ်ိဳးမုန္းတီးေရး၀ါဒ ေတြကို စြန္႔လြတ္ၾကရမည္၊စစ္သည္သာ ကိုးကြယ္ရာ စစ္သည္သာအားထားရာ ဟူသည့္ ဆင္ကန္းေတာတိုး စရိုက္ေတြကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲပစ္ရမည္ျဖစ္သည္။
ထိုကဲသို႔ေသာ ယံုၾကည္မႈမ်ိဳးကိုတည္ေဆာက္ဖို႔မႀကိဳးစားပဲ အမွန္တရားသည္ ေသဒဏ္အျဖစ္ သတ္မွတ္ကာ လက္နက္အားကိုး အာဏာအားကိုးၿပီး တိုင္းျပည္ႏွင့္လူမ်ိဳးအေပၚ ညွင္းပမ္းႏွိပ္စက္ ထင္တိုင္းႀကဲၾကဦးမည္ဆိုပါက ။
တကၠသိုလ္ ျမတ္မင္းႏြယ္ (ရန္ကုန္)
၂၃.၁၂.၂၀၀၉
Saturday, December 19, 2009
ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္ က်ဆံုးျခင္း (၇၁) ႏွစ္ျပည့္ ဂုဏ္ျပဳ ကဗ်ာ
ဒီဇင္ဘာ (၂၀) ရက္တမ္းခ်င္း (သို႔မဟုတ္) ရဲေဘာ္ရဲ႕ကဗ်ာ
ေမာင္ေလးေအာင္
တင္းတင္းကိုက္ထားတဲ့
ငါ့ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းဟာ
ျဗန္းကနဲ ကြဲထြက္
ေသြးအစက္စက္ စီးလိမ့္လာတယ္
ငါ အံႀကိတ္ၿပီး
လက္သီးကို တင္းတင္းဆုပ္မိတယ္
ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္
ရဲေဘာ္ဟာ
ဒီေနရာမွာ က်ဆံုးသြားခဲ့တယ္။
ကတၱရာလမ္းကိုခြာ
ရာဇ၀င္႐ုပ္ေရးအရ
သုေတသနလုပ္ရင္
ရဲေဘာ္ရဲ႕
နီျမန္းတဲ့ ဂုဏ္ပုဒ္ကို ေတြ႔ရမယ္။
ဘယ္သူေတြ ျငင္းႏိုင္မလဲ
စီး၀င္ခဲ့တဲ့ ရဲေဘာ္ရဲ႕ေသြးေတြအေၾကာင္း။
သင္းတို႔တေတြက
ရဲေဘာ္ရဲ႕ဂုဏ္အထူးထူးကို
ေဖာ္က်ဴးဖို႔ ျငင္းဆန္ၾကတယ္။
ဘယ္သူေတြရွိဦးမလဲ
ရဲေဘာ္မုန္းခဲ့တဲ့သူေတြေပါ့
သင္းတို႔အမုန္းကို
ရဲေဘာ္က စိမ္းကားတဲ့ အျပံဳးနဲ႔
ျပံဳးမွာပဲ ယံုတယ္။
စပါတာကပ္(စ္)ရဲ႕ဂုဏ္ေရာင္
ကုန္းေဘာင္သူပုန္
ဂဠန္ဆရာစံ
ငုယင္ဗန္ထ႐ြိဳင္း
အတိုင္းမသိေသာ
ေခ်ေဂြဗားရား ... စေသာ
အာဇာနည္ေထာင္ေသာင္းတို႔ႏွင့္အတူ
ရဲေဘာ္ဟာ နီရဲ၀င္းလက္ခဲ့တယ္။
ျပည္သူခ်စ္တဲ့
အာဇာနည္အႏွစ္ဟာ
ႏုပ်ဳိစိမ္းလန္းေနမွာပဲ
မုခ်ယံုတယ္။
ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္ ရဲေဘာ္
ဒီေနရာမွာ တို႔ဟာ
စာရြက္ေတြ အတူတူေ၀ခဲ့ဖူးတယ္။
ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္ ရဲေဘာ္
ဒို႔ဟာ ဒီေနရာမွာ
ရဲေဘာ္ကို အႀကိမ္ႀကိမ္ ဂုဏ္ျပဳခဲ့ဖူးတယ္။
ရဲေဘာ္ရဲ႕အခန္းဆက္တိုက္ပြဲ
ရဲေဘာ္ရဲ႕ တရားတဲ့ တိုက္ပြဲေတြအေၾကာင္း
ဒီေနရာကိုလာၿပီး
ရဲေဘာ္ရဲ႕ စီးခဲ့တဲ့
နီရဲတဲ့ ေသြးစက္ေတြေပၚမွာ
ငါ့ရဲ ႔ ျဖဴေရာ္ေနတဲ့ မ်က္ရည္နဲ႔
သူရသတၱိမဲ့တဲ့ ႐ိႈက္သံနဲ႔
ဂုဏ္အခန္းခန္းကို
ညစ္ႏြမ္းေအာင္ ငါမလုပ္ဘူး။
ကဗ်ာတပုဒ္
ဟုတ္တယ္ ငါ့ရဲ႕ကဗ်ာတပုဒ္
ရဲေဘာ္ရဲ႕ဂုဏ္ပုဒ္ကို ေဖာ္ထုတ္ဖို႔
ႀကိဳးစားတဲ့ ကဗ်ာတပုဒ္။
လက္ခံပါ ရဲေဘာ္
ေအာ္ဟစ္ၿပီး ငါပန္ၾကားတယ္။
ျပန္ျငင္းပါရေစ
ဒီကဗ်ာဟာ ငါ့ရဲ႕ကဗ်ာမဟုတ္ဘူး။
ဖတ္ၾကည့္စမ္းေလ
စီးဆင္းခဲ့တဲ့ ေသြးစက္ေတြရယ္
ဘယ္သူ႔ေသြးလဲ
ရဲေဘာ္ရဲ႕ ပူေႏြးတဲ့ ေသြး
မခန္းေျခာက္ေသးတဲ့ ေသြးေတြ
အို ... ... ရဲေဘာ္ရဲ႕ေသြးအစက္စက္နဲ႔
ရဲရဲလက္လက္
သီယွက္ထားတဲ့
ရဲေဘာ္ရဲ႕ကဗ်ာပါလား။ ။
ေမာင္ေလးေအာင္
Monday, December 14, 2009
စစ္တပ္ကို ႏိုင္ငံသားမ်ားထက္ အခြင့္ထူးေပးထားေသာ အေျခခံဥပေဒ
ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး ပဋိပကၡသည္ ဆယ္စုႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာ ၾကာျမင့္ေနပါသည္။ ႏိုင္ငံေရး ေျဖရွင္းမႈမ်ား၏ ရလဒ္မွာ အႀကမ္းဖက္မႈမ်ား၊ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ မႈမ်ားျဖင့္သာ အၿမဲတမ္းလိုလို အဆံုးသတ္ခဲ့သည္။ ဆင္းရဲမြဲေတမႈ၊ လက္နက္ကိုင္ ပဋိပကၡမ်ား၊ သဘာ၀ေဘးဒုကၡမ်ားကို ခါးစည္း ခံစားေနၾကရေသာ ျပည္သူမ်ားမွာ ဖဲြ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို သူတို႔ ႀကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ၊ မႀကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ မဲေပးခဲ့ၾကရပါသည္။
သာမန္ျပည္သူမ်ားအေနျဖင့္ အရပ္သားအစိုးရအသစ္ေအာက္တြင္ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈမ်ား ေလ်ာ့ပါးလာႏိုင္သည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ေနႏိုင္ပါသည္။ သို႔ရာတြင္ စစ္အစိုးရက ေရးဆြဲထားသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ တတိယေျမာက္ အေျခခံဥပေဒအရ စစ္တပ္က ႏိုင္ငံေရးတြင္ ဦးေဆာင္မည္ ျဖစ္သည္။
ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးႀကိဳးပမ္းမႈႏွင့္အတူ ေမြးဖြားလာၿပီး ၎တို႔၏ အခန္းက႑သည္ တိုင္းျပည္ မၿပိဳကြဲေစရန္ ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ေရးျဖစ္သည္ဟု ယံုၾကည္ေနၾကေသာ (၎တို႔၏ အာဏာသိမ္းမႈကို တရား၀င္ေစရန္ အစဥ္အဆက္ ဆင္ေျခ ေပးလာေသာ) စစ္အစိုးရသည္ အေျခခံဥပေဒအသစ္တြင္ "ႏိုင္ငံေတာ္၏ အမ်ိဳးသား ႏိုင္ငံေရး ဦးေဆာင္မႈ အခန္းက႑" ဆိုသည့္ ဥပေဒဆိုင္ရာ ခံတပ္ တခုကို တည္ေဆာက္ခဲ့ပါသည္။
ထုိအခ်က္သည္ စစ္တပ္က ေရးဆြဲထားသည့္ အေျခခံဥပေဒ၏ အဓိက ေက်ာရိုးျဖစ္ၿပီး အရပ္သား ႏိုင္ငံေရးသမားကို မယံုၾကည္မႈ၊ လူ႔အဖဲြ႔အစည္းတခုအတြင္း အမ်ားျပည္သူႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ အခန္းက႑တြင္ ညီညြတ္သည့္ သေဘာတူညီခ်က္ တခု တည္ေဆာက္ေရးအေပၚ မယံုၾကည္မႈတုိ႔ကို ေဖာ္ညႊန္းေနပါသည္။
ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံေရးသီအိုရီအရ ႏုိင္ငံေရးပါတီတခုက ျပည္သူအမ်ားစု၏ ေထာက္ခံ ေရြးခ်ယ္မႈျဖင့္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ေနရာ အမ်ားစုကို အႏိုင္ရခဲ့လွ်င္ တိုင္းျပည္တြင္ ႏိုင္ငံေရးတည္ၿငိမ္မႈႏွင့္ ႏိုင္ငံဖံြ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈတို႔ ရရိွႏိုင္ပါသည္။ ထိုကဲ့သို႔ေသာ အေျခအေနသည္ ႏိုင္ငံေရးမတည္ၿငိမ္မႈကို ျဖစ္ေပၚေစႏိုင္ေသာ ညြန္႔ေပါင္းအစိုးရပံုစံကို ေရွာင္ရွားႏိုင္မည္ ျဖစ္ပါသည္။
သို႔ေသာ္လည္း ထုိသီအုိရီႏွင့္ မတူျခားနားသည့္ အခ်က္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အေျခခံဥပေဒက စစ္တပ္အုပ္စိုးသူမ်ားကို ဆန္႔က်င္မည့္ ႏိုင္ငံေရးပါတီတခုက လႊတ္ေတာ္တြင္ လႊမ္းမိုးမႈ မရိွေစရန္ ေရးဆြဲထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
စစ္သားႏွင့္ ဥပေဒျပဳျခင္း
ထို႔ေၾကာင့္ အေျခခံဥပေဒကုိ လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္တြင္ စစ္တပ္က ခန္႔အပ္သည့္ ကိုယ္စားလွယ္ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္း ပါဝင္မည့္ "စည္းကမ္းျပည့္၀ေသာဒီမိုကေရစီ" ေဖာ္ေဆာင္ေရး ဆိုသည့္ အယူအဆအေပၚ အေျခခံ ေရးဆြဲခဲ့ပါသည္။ ႏိုင္ငံေရးပါတီ တခုက မဲအမ်ားစုျဖင့္ အႏိုင္ရရိွခဲ့ေသာ ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ိဳး ထပ္မံ မေပၚေပါက္ေစရန္ လုပ္ေဆာင္သည့္ အစီအမံတခု ျဖစ္ပါသည္။
ကုိယ္စားလွယ္ေပါင္း ၄၄၀ ရိွမည့္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္တြင္ စစ္တပ္က ေနရာေပါင္း ၁၁၀ ယူထားသည္၊ ကုိယ္စားလွယ္ ၂၂၄ ေနရာရိွေသာ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္တြင္ ၅၆ ေနရာ ရယူထားပါသည္။ ထို႔အျပင္ ျပည္နယ္ ႏွင့္ တိုင္းေဒသႀကီးမ်ား၊ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ ေဒသမ်ားရိွ ဥပေဒျပဳလႊတ္ေတာ္မ်ားႏွင့္ အဖဲြ႔မ်ားတြင္လည္း အလားတူ ေ၀စုကို ရယူထားပါသည္။ အေျခခံဥပေဒ ပုဒ္မ ၁၂၁ (ည) တြင္ အစိုးရ၀န္ထမ္းမ်ား လႊတ္ေတာ္ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားတြင္ ၀င္ေရာက္ ယွဥ္ၿပိဳင္ျခင္း မျပဳရန္ တားျမစ္ထားေသာ္လည္း စစ္မႈထမ္းမ်ားကုိ ျခြင္းခ်က္ျဖင့္ ခြင့္ျပဳထားပါသည္။
လႊတ္ေတာ္တြင္ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္းသာ ရယူထားေသာ္လည္း စစ္တပ္သည္ ဥပေဒျပဳေရး လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ အဓိက အဟန္႔ အတား ျပဳႏိုင္ပါသည္။ အေျခခံဥပေဒကို ျပင္ဆင္ရာတြင္လည္းေကာင္း၊ ဥပေဒအသစ္ တခုခုကို ျပဌာန္းလုိသည့္ အခါတြင္ လည္းေကာင္း လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ၇၅ ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္၏ ေထာက္ခံ အတည္ျပဳမႈ ရရိွရန္ လိုအပ္ပါသည္။
ထိုအေျခအေနတြင္ ရာခိုင္ႏႈန္းျပည့္ ညီညႊတ္ေနသည့္ တိုင္ေအာင္ ႏိုင္ငံေရးပါတီတခုသည္ လႊတ္ေတာ္တြင္ စစ္တပ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၏ သေဘာ တူညီမႈမရဘဲ ဥပေဒတခုကို ျပဌာန္းႏိုင္မည္ မဟုတ္ပါ။ ဤသို႔ျဖင့္ ႏိုင္ငံေရး ပါတီမ်ားသည္ စစ္တပ္ႏွင့္ မဟာမိတ္ဖဲြ႔ရန္ သို႔မဟုတ္ အေပးအယူလုပ္ရန္ မျဖစ္မေန လိုအပ္ပါသည္။
သို႔ရာတြင္ စစ္တပ္က ကာကြယ္ေရးႏွင့္ လုံၿခံဳေရးဆုိင္ရာ ဥပေဒ တခုခုကို အတည္ျပဳလုိလွ်င္ လႊတ္ေတာ္၏ အတည္ျပဳခ်က္ကို ရယူရန္မလို သို႔မဟုတ္ အတည္ျပဳေပးရန္သာ ျဖစ္သည္ကို အေျခခံဥပေဒပုဒ္မ ၂၀ (ခ) တြင္ "တပ္မေတာ္သည္ တပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ကိစၥ အားလံုးကို လြတ္လပ္စြာ စီမံခန္႔ခြဲ စီရင္ ေဆာင္ရြက္ပိုင္ခြင့္ ရိွသည္" ဟု ျပဌာန္းထားသည္။
ထို႔အျပင္ ကာကြယ္ေရးႏွင့္ လံုၿခံဳေရးရာ ကိစၥမ်ား အတြက္ လႊတ္ေတာ္ေကာ္မတီမ်ား၊ ေကာ္မရွင္မ်ားႏွင့္ အဖဲြ႔မ်ား ဖဲြ႔စည္းသည့္အခါ စစ္တပ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားျဖင့္သာ ဖဲြ႔စည္းရန္ႏွင့္ လုပ္ငန္းအေပၚ မူတည္၍ လိုအပ္မွသာ တျခား ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ထည့္သြင္းရန္ကို အေျခခံဥပေဒပုဒ္မ ၁၁၅ ႏွင့္ ၁၄၇ တို႔တြင္ ေဖာ္ျပထားပါသည္။
စစ္သားႏွင့္ ႏိုင္ငံအုပ္ခ်ဳပ္ေရး
၂၀၀၈ ခုႏွစ္ အေျခခံဥပေဒ၏ ပုဒ္မ ၆၀ အရ သမၼတကို သမၼတ ေရြးခ်ယ္ေရးအဖဲြ႔က ေရြးခ်ယ္ တင္ေျမွာက္မည္ ျဖစ္ပါသည္။
သမၼတ ေရြးခ်ယ္ေရးအဖဲြ႔ကို ဖဲြ႔စည္းရာတြင္ အုပ္စု ၃ ခုကို အေျခခံထားမည္ ျဖစ္သည္။ ၎တို႔မွာ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္၊ အမ်ိဳးသား လႊတ္ေတာ္ႏွင့္ ထိုလႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္စလံုးမွ စစ္တပ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက သီးျခား တတိယအဖဲြ႔အျဖစ္ ပါ၀င္ပါမည္။ အဖဲြ႔တခုခ်င္းစီက သမၼတေလာင္းတဦးစီကို ေရြးခ်ယ္ရမည္ ျဖစ္သည့္ အတြက္ စစ္တပ္ကလည္း တဦးကုိ ေရြးခ်ယ္ေပးမည္ ျဖစ္ပါသည္။
၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖဲြ႔ခ်ဳပ္က မဲအမ်ားစုျဖင့္ အႏိုင္ရရိွသကဲ့သို႔ ႏိုင္ငံေရး ပါတီ တခုသည္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ေနရာ ၃၃၀ ၏ အမ်ားစုကို အႏိုင္ ရရိွႏိုင္ပါသည္။ သို႔ရာတြင္ ၎တို႔၏ သမၼတေလာင္းသည္ သမၼတအျဖစ္ ေရြးေကာက္ တင္ေျမွာက္ႏုိင္ရန္ ေသခ်ာေပါက္ ေမွ်ာ္လင့္ထား၍ မရႏိုင္ပါ။ အေၾကာင္းမွာ အေျခခံဥပေဒပုဒ္မ ၅၉ (ဃ) က သမၼတ တဦး၏ အရည္အခ်င္းမ်ားတြင္ စစ္ေရးတြင္ အကၽြမ္းတ၀င္ရိွရမည္ ဆိုသည့္ အခ်က္ ပါ၀င္ေနသည္။ ၎အခ်က္သည္ စစ္သား မဟုတ္သည့္ အရပ္သား သမၼတေလာင္း တဦးကို သမၼတအျဖစ္ ေရြးေကာက္ တင္ေျမွာက္ျခင္း မျပဳရဟု မဆိုထားေသာ္လည္း ထိုသို႔ကန္႔သတ္ထားသည့္ႏွင့္ တူပါသည္။
ထို႔အျပင္ ကာကြယ္ေရးႏွင့္ လံုၿခံဳေရးဆုိင္ရာ ကိစၥမ်ားတြင္ သမၼတ၏ အခြင့္အာဏာမ်ားကို ကန္႔သတ္ထားပါသည္။ သမၼတ၏ သေဘာတူညီမႈ မပါဘဲ တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္သည္ ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးဌာန၊ ျပည္ထဲေရး ၀န္ႀကီးဌာန၊ နယ္စပ္ေရးရာ၀န္ႀကီးဌာန တုိ႔မွ ၀န္ႀကီးမ်ားကို လြတ္လပ္စြာ ခန္႔အပ္ စီမံ ေဆာင္ရြက္ပိုင္ခြင့္ ရိွပါသည္။
ယင္းသည္ စစ္တပ္ႏွင့္ အရပ္သားအစိုးရတို႔အၾကား မွ်တသည့္ အာဏာခြဲေ၀မႈ ျဖစ္သည္ဟု အေျခခံဥပေဒကို ေလ့လာဆန္းစစ္သူမ်ားက ေျပာႏိုင္ပါသည္။ တျခားေသာ ဒီမိုကေရစီ အေျခခံဥပေဒမ်ားႏွင့္ ဆန္႔က်င္လ်က္ ဤအေျခခံဥပေဒက စစ္တပ္ကို အႀကြင္းမဲ့ အာဏာ ေပးအပ္ထားျခင္း ျဖစ္သည္။
အာဏာအရိွဆံုးေသာ အမ်ိဳးသားကာကြယ္ေရး ႏွင့္ လုံၿခံဳေရးေကာင္စီ
အေျခခံဥပေဒတြင္ အာဏာအရိွဆံုးအဖဲြ႔သည္ အမ်ိဳးသား ကာကြယ္ေရး ႏွင့္ လုံၿခံဳေရး ေကာင္စီ ျဖစ္ပါသည္။ အဖဲြ႔၀င္ ၁၁ ဦးျဖင့္ ဖဲြ႔စည္းထားသည့္ ထုိအဖဲြ႔တြင္ စစ္တပ္မွ ၆ ဦး ပါ၀င္သည့္ အတြက္ ထိုအဖဲြ႔သို႔ ေရာက္ရိွလာေသာ ႏိုင္ငံေတာ္၏ အေရးႀကီးသည့္ ကိစၥရပ္အားလံုးသည္ကို စစ္တပ္က ထိထိေရာက္ေရာက္ ထိန္းခ်ဳပ္ထားႏိုင္ပါလိမ့္မည္။
အမ်ိဳးသားကာကြယ္ေရးႏွင့္ လုံၿခံဳေရးေကာင္စီ၏ အဓိက လုပ္ငန္းစဥ္ ၄ ရပ္မွာ ေအာက္ပါအတိုင္း ျဖစ္ပါသည္။
ပထမလုပ္ငန္းမွာ အေျခခံဥပေဒပုဒ္မ ၃၄၂ အရ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ကို အမ်ိဳးသား ကာကြယ္ေရး ႏွင့္ လုံၿခံဳေရး ေကာင္စီက ေရြးခ်ယ္ အတည္ျပဳၿပီး သမၼတက ခန္႔အပ္မည္ ျဖစ္ပါသည္။
ဒုတိယလုပ္ငန္းမွာ ႏိုင္ငံတ၀န္းလံုးတြင္ အေရးေပၚအေျခအေန ေၾကညာခဲ့လွ်င္ အေျခခံဥပေဒပုဒ္မ ၄၁၇ ႏွင့္ ၄၁၈ အရ သမၼတသည္ ဥပေဒျပဳအာဏာ၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာ၊ တရားစီရင္ေရးအာဏာတို႔ကို ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ထံ လြဲေျပာင္းေပးေရး အတြက္ ေဆာင္ရြက္ရမည္ ျဖစ္ပါသည္။
တတိယလုပ္ငန္းမွာ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္က အေရးေပၚအေျခအေန ကာလတြင္ တိုင္းျပည္ကို အမ်ားဆံုး ၂ ႏွစ္အထိ အုပ္ခ်ဳပ္မည္ ျဖစ္ၿပီး ထိုကာလ ေက်ာ္လြန္သည့္အခါ အမ်ိဳးသား ကာကြယ္ေရး ႏွင့္ လုံၿခံဳေရး ေကာင္စီက အာဏာ ၃ ရပ္ကို သမၼတကိုယ္စား က်င့္သံုးမည္ဟု အေျခခံဥပေဒပုဒ္မ ၄၂၁၊ ၄၂၇ ႏွင့္ ၄၃၁ တို႔တြင္ ျပဌာန္းထားပါသည္။
စတုတၳလုပ္ငန္းမွာ အေျခခံဥပေဒပုဒ္မ ၄၂၉ အရ အမ်ိဳးသား ကာကြယ္ေရး ႏွင့္ လုံၿခံဳေရးေကာင္စီသည္ တိုင္းျပည္တြင္ အေရးေပၚအေျခအေန ထုတ္ျပန္ထားျခင္းကို ရုတ္သိမ္းၿပီး ၆ လအတြင္း ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားကို က်င္းပေပးေရး ျဖစ္သည္။
အထက္တြင္ေဖာ္ျပခဲ့ေသာ အခြင့္အေရးမ်ားအျပင္ အေျခခံ ဥပေဒပုဒ္မ ၂၀ (စ)အရ `တပ္မတာ္သည္ ႏိုင္ငံေတာ္ ဖဲြ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒကို ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ရန္ အဓိက တာ၀န္ရိွသည္´ ဆိုသည့္ ေနာက္ထပ္ အေရးႀကီးေသာ အခ်က္တခုကို ျပဌာန္းလ်က္ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားသည္ ၎တို႔၏ အာဏာကို ခိုင္ၿမဲေစရန္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ပါသည္။
အားလံုးကို ၿခံဳ၍ေျပာရလ်င္ အေျခခံဥပေဒကို ၿခိမ္းေျခာက္လာသည္ဟု စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္မ်ားက ယံုၾကည္လာပါက ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေအာက္ကို အခ်ိန္မေရြး ျပန္လည္ ေရာက္ရိွသြားႏိုင္ပါသည္။ ။
http://www.irrawaddy.org/bur/
Tuesday, December 1, 2009
ကမၻာ့ ထိပ္တန္းေတြးေခၚရွင္ ၁၀၀ တြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေရြးခ်ယ္ခံရ
[(ဓာတ္ပုံ - ဧရာဝတီ)]
အႏွိဳင္းမဲ့ ေမတၱာရွင္
Tuesday, 01 December 2009 17:47 ကိုေထြး
အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု Foreign Policy မဂၢဇင္းက အေမွာင္ထုတြင္းမွ ေမွ်ာ္လင္ခ်က္မ်ားကို ရွင္သန္ေစေသာ သေကၤတ အမွတ္အသား အျဖစ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ကမာၻ႔ ထိပ္တန္း ေတြးေခၚရွင္ (၁၀၀) စာရင္းတြင္ ေရြးခ်ယ္လိုက္ေၾကာင္း သိရသည္။
၁၉၉၀ ခုႏွစ္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ အေၾကာက္တရားသည္ ခြဲထုတ္၍မရေသာ ေန႔စဥ္ဘ၀၏ အစိတ္အပိုင္းတခု (Fear is an integral parts of everyday existence) ဟူေသာ မိန္႔ခြန္းႏွင့္ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ေတာ္လွန္ေရး ( revolution of the spirt) ဟူေသာ အယူအဆ မ်ားကိုလည္း ယင္းဆုခ်ီးျမႇင့္ျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေဖာ္ျပထားသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္သည္ ဗုဒၶ၏ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အေျခခံႏွင့္ မဟတၱမ ဂႏၵီ၏ အၾကမ္းမဖက္ေရးမူတို႔ ျဖင့္ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ တြန္းအားကုိ ရယူခဲ့ကာ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲကုိ အႏိုင္ရေအာင္ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ၿပီး အေရးႀကီးေသာ အေျပာင္းအလဲ ကာလတြင္ ႏိုင္ငံတကာက ခ်မွတ္ထားေသာ အေရးယူပိတ္ဆို႔မႈမ်ားကုိ ျပန္လည္ ရုပ္သိမ္းေရးအတြက္ စစ္အစိုးရကို အကူအညီေပးခဲ့ေၾကာင္း ေရးသားထားသည္။
၁၉၈၉ ခုႏွစ္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ အတူ လက္တြဲ လုပ္ကိုင္ခဲ့ဖူးသည့္ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ ဦး၀င္းတင္ က “ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို နီးနီးကပ္ကပ္ ဆက္ဆံဖူးတဲ႔ က်ေနာ့္ အေနနဲ႔ ေတာ့ ဂုဏ္ယူတယ္၊ ၀မ္းသာတယ္ ေပါ့ဗ်ာ၊ ေက်နပ္ တယ္၊ ႏွစ္ေထာင္း အားရရွိတယ္၊ သူက်င့္သုံးေနတဲ့ သေဘာ တရား သူ႔ရဲ႕ဒႆန ႏိုင္ငံေရး အယူအဆ၊ စိတ္ေန စိတ္ထားေတြကို ႏိုင္ငံေရး သမားလုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ အခ်င္းခ်င္းကို သာမက ေက်ာင္းသား လူငယ္မ်ားကုိလည္း ပုံမွန္ေျပာျပႏိုင္တယ္၊ သူေျပာျပတာ ေတြကို ကိုယ္တိုင္ က်င့္သုံးတယ္ဗ်၊ ၿပီးေတာ့ သူ႔ရဲ႕ စြဲၿမဲတဲ့ ညီညြတ္တဲ႔ အယူအဆေတြ က်င့္၀တ္ေတြရွိတယ္” ဟု ေျပာသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ဆက္ဆံရာတြင္ အဓိက ေတြ႔ရသည္မွာ ဉာဏ္ပညာက အၿမဲ ဦးေဆာင္ ေနေၾကာင္း၊ ရဲစြမ္းသတၱိ၊ လုပ္ရဲကိုင္ရဲသည့္ စိတ္ဓာတ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဓႏုျဖဴ ျဖစ္ရပ္က သက္ေသခံလ်က္ ရွိေၾကာင္း၊ ရန္ကုန္ေဆးရုံႀကီး၌ ေျပာၾကားခဲ့သည့္ မိန္႔ခြန္းတြင္ ဒီမိုကေရစီ လိုခ်င္လွ်င္ စည္းကမ္းရွိၾကပါဟု ေျပာဆိုခဲ့ျခင္းျဖင့္ စည္းကမ္းႏွင့္ တာ၀န္သိမႈကို အေလးထားေၾကာင္း၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ အေတြး အေခၚႏွင့္ ပတ္သက္၍ အႏွစ္ခ်ဳပ္ရာတြင္ မီးလွ်ံထဲက ၾကာကဲ့သို႔ အၿမဲ အသစ္ ျပန္လည္ ပ်ိဳးေထာင္ႏိုင္သည့္ သေဘာတရားမ်ားကလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္၏ အက်င့္ စရုိက္ အေတြးအေခၚ အယူအဆမ်ားတြင္ လြမ္းမိုးမႈရွိေၾကာင္း၊ ေမတၱာတရားသည္ အၿမဲသူ၏ ရင္တြင္းရွိေၾကာင္း ၎က ဆက္လက္ေျပာဆိုသည္။
ရန္ကုန္တိုင္း ပုဇြန္ေတာင္ၿမိဳ႕နယ္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ဦးႏိုင္းႏိုင္းက“ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ေမွာင္မုိက္ေနတဲ႔ ျမန္မာျပည္သူေတြအတြက္ အျခားေသာ အာဇာနည္ေတြလိုပဲ ေတာက္ပတဲ့ၾကယ္တလုံးပါ၊ တိုင္းျပည္အက်ိဳးအတြက္ ဘယ္လို လူပုဂၢိဳလ္၊ ပါတီနဲ႔မဆို ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ႏိုင္တယ္၊ သူက အၾကမ္း မဖက္ေရးကို စြဲစြဲၿမဲၿမဲ ယုံၾကည္ၿပီးေတာ့ ျပႆနာတိုင္းကို ႏႈးညံသိမ္ေမြ႔စြာ ရင္ဆုိင္မယ္ဆိုတာ သံသယရွိစရာ မလိုပါဘူး၊ သူေျပာဖူးတယ္ က်မတို႔အားလုံး မေကာင္းမႈေတြကို လုပ္တာ ရွက္ေၾကာက္ၾကဖို႔ ၿပီးေတာ့ သူက မတရားမႈကို ဘယ္ေတာ့မွ သီးခံမွာမဟုတ္သလို တန္ဖိုးရွိတဲ႔စကားလုံးေတြနဲ႔ တုံ႔ျပန္တတ္ပါတယ္၊ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ပုိင္း ဆိုင္ရာကို ျမႇင့္တင္ေပးႏိုင္တဲ့ အေကာင္းဆုံး စံနမႈနာ ျဖစ္ပါတယ္” ဟု ေျပာသည္။
၁၉၇၀တြင္ စတင္ထူေထာင္ခဲ့သည့္ Foreign Policy မဂၢဇင္းသည္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုတြင္ ထင္ရွား ၾသဇာရွိေသာ မဂၢဇင္း တေစာင္ျဖစ္သည္။
ယခုထုတ္ျပန္ခဲ့သည့္ ထိပ္တန္းေတြးေခၚရွင္ ၁၀၀ တြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အပါအ၀င္ အေမရိကန္ လက္ရွိသမၼတ ဘားရက္ အုိဘားမား၊ သမၼတေဟာင္း ဘီလ္ ကလင္တန္ ဇနီးေမာင္ႏွံ၊ အေမရိကန္- ဒုသမၼေဟာင္း ဒစ္ေခ်ေန၊ မိုက္ခရိုေဆာ့ဖ္ ကုမၸဏီပိုင္ရွင္ ဘီလ္ဂိတ္၊ ကုလသမဂၢ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ေဟာင္း ကိုဖီအာနန္၊ ခ်က္သမၼတႏိုင္ငံ သမၼတေဟာင္း ႏိုဗယ္ ဆုရွင္ စာေရးဆရာ ဗားကလက္ ဟာဗယ္ တို႔လည္း ေရြးခ်ယ္ခံရသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ဆာ့ခါေရာ့ဆု(Sakharov prize) (၁၉၉၀)၊ ႏိုဗဲလ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆု (Nobel peace Prize) (၁၉၉၁)၊ ဆိုင္မြန္ဘုိလီဗာဆု (Simon Bolivar Prize)ု(၁၉၉၂)၊ Prix Litteraire des Droits de I' Homme (၁၉၉၂)၊ (Liberal International Prize for Freedom)(၁၉၉၅)၊ (Jawaharlal Nehru Award for International Understanding) ဂ်၀ါဟာလာေန႐ူးဆု (၁၉၉၅)၊ မာတင္လူသာကင္းဆု (၂၀၀၉) မ်ား အပါအ၀င္ ႏိုင္ငံတကာ ဆုေပါင္းမ်ားစြာ ခ်ီးျမႇင့္ျခင္း ခံခဲ့ရသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ေမလက အက်ယ္ခ်ဳပ္ ၆ ႏွစ္ ျပည့္ေတာ့မည့္ အခ်ိန္တြင္ ၎၏ေနအိမ္သို႔ တိတ္တဆိတ္ ဝင္ေရာက္ခဲ့ေသာ အေမရိကန္ ႏုိင္ငံသား ဂြ်န္ ဝီလ်ံ ယက္ေထာေၾကာင့္ ရုံးတင္ တရားစြဲခံခ့ဲရျခင္းျဖစ္သည္။
အာဏာပုိင္တုိ႔က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ ေနအိမ္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ ေဖာက္ဖ်က္သည္ဟု ဆုိကာ ၾသဂုတ္လ အတြင္းတြင္ ေထာင္ဒဏ္ ၃ ႏွစ္ စီရင္ခ်က္ ခ်မွတ္ခဲ့သည္။ ထုိ႔ေနာက္ စစ္အစိုးရ ေခါင္းေဆာင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေ႐ႊ၏ အမိန္႔ျဖင့္ ေထာင္ဒဏ္ကုိ ထက္ဝက္ ေလွ်ာ့ခ်ကာ ဆိုင္းငံ့ ျပစ္ဒဏ္ ေနအိမ္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ ၁ ႏွစ္ခြဲ က်ခံေစခ့ဲသည္။
ထုိစီရင္ခ်က္အတြက္ အယူခံလႊာကုိ ရန္ကုန္တိုင္း တရားရုံးက စက္တင္ဘာ ၄ ရက္ေန႔က လက္ခံခဲ့ေသာ္လည္း ေအာက္တိုဘာ ၂ ရက္ ရုံးခ်ိန္းတြင္ ပလပ္ခံရသျဖင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က တရား႐ုံးခ်ဳပ္တြင္ ထပ္မံ အယူခံ၀င္ရန္ ျပင္ဆင္ေနသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္ ေမလတြင္ ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ ဒီပဲယင္းအၾကမ္းဖက္တိုက္ခိုက္မႈ အၿပီးမွ စတင္၍ ေနအိမ္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ျဖင့္ အထိန္းသိမ္းခံေနရသည့္ ၆ ႏွစ္ျပည့္ခါနီး အခ်ိန္တြင္ ယခုကဲ့သို႔ တရားစြဲဆုိ ခံရျခင္း ျဖစ္သည္။ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္မွ စ၍ ေနအိမ္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ ဘ၀ျဖင့္ ေနရခ်ိန္ စုစုေပါင္း ၁၄ ႏွစ္ေက်ာ္ၿပီ ျဖစ္ သည္။
http://www.irrawaddy.org/bur/
