ဤခရီး နီးသလား

ညီညြတ္ေရးတဲ့ ......။
အမ်ားက ခဏ ခဏ ေျပာၾကတဲ့ ညီညြတ္ေရး။ ညီညြတ္ရင္ အာဏာရွင္ကို ျဖဳတ္ခ်လို႔ ရၿပီလို႔ ေျပာၾကတယ္။
ၿပိဳင္တူတြန္းလွ်င္ ေရြ႕ႏိုင္ပါသည္ .. တဲ့။
ထင္း တစ္ေခ်ာင္းတည္းကို ခ်ဳိးလို႔ ရေပမယ့္၊ ထင္းတစည္းကို ခ်ိဳးလို႔ မရႏိုင္ဘူးတဲ့။

အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ ညီညြတ္ေရးဆိုင္ရာ သေဘာတရားေတြက အမ်ားသားလား။

အာဏာရွင္ကို ျဖဳတ္ခ်တဲ့ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ အကုန္လံုး ဒီစကားလံုးေတြကို အႀကိမ္ႀကိမ္ ၾကားခဲ့ၿပီးပါၿပီ။ အႀကိမ္ႀကိမ္လည္း ကိုယ္တိုင္ ကိုယ္က် ေျပာခဲ့ ဖူးၿပီးသားေနမွာပါပဲ။

တခ်ိဳ႕ေသာ ႏိုင္ငံေရး ဆိုင္ရာ အခမ္းအနားေတြမွာ မိန္႔ခြန္း တတ္ေျပာတဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမားႀကီးႀကီးေတြ ေျပာတာ ရွိပါေသးတယ္။ ဘာတဲ့ ... စစ္အာဏာရွင္ကို တိုင္းျပည္က ေမာင္းထုတ္ရာမွာ အေရးႀကီးဆံုးက ..

နံပါတ္ (၁) သည္ ညီညြတ္ေရး
နံပါတ္ (၂) သည္ ညီညြတ္ေရး
နံပါတ္ (၃) သည္ ညီညြတ္ေရး .... တဲ့။

ကဲ ဘယ္ေလာက္မ်ား နားေထာင္လို႔ ေကာင္းၿပီး ၾကက္သီးေမႊးညင္း ထစရာ ေကာင္းလိုက္သလဲ။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ သိထားတာက ညီညြတ္ေရး ရရင္ ပြဲၿပီးၿပီ။ အခု ႏိုင္ငံေရး သမားအႀကီးႀကီးေတြက ကိစၥတိုင္းရဲ႕ အေရွ႕မွာ ညီညြတ္ေရးကို ေရွ႕တန္းထင္တဲ့ မိန္႔ခြန္းစကားၾကားရေတာ့ ငါတို႔ ေအာင္ပြဲနီးၿပီေပါ့။

အဲလိုနဲ႔ ရက္ေတြ၊ လေတြ ကုန္သြားတယ္။ ႏွစ္ေတာင္ ကူးလာၿပီ။ ေနာက္ထပ္ အခမ္းအနားမွာ ညီညြတ္ေရး အေရးႀကီးေၾကာင္း မိန္႔ခြန္းစကား ထပ္ေျပာျပန္တယ္။ အဲလိုနဲ႔ ညီညြတ္ေရး စကားကို ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ၾကားလာရေပမယ့္ ဘာမွ လက္ေတြ႔ ျဖစ္မလာဘူး။

ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဘာျဖစ္လို႔ ျဖစ္ေနရတာလည္း ဆိုတာကို ဆန္းစစ္မိပါေတာ့တယ္။

ဒီအခါ ကၽြန္ေတာ္ ဘာကို ေတြ႔ရလဲ ဆိုေတာ့ မဆိုသေလာက္ အမွားအခ်က္အလက္ေလးေတြ ေတြ႔ရပါတယ္။ အဲဒီ အခ်က္အလက္ေတြကို ျပင္ႏိုင္လိုက္ရင္ေတာ့ ေကာင္းလာမယ္ ေမွ်ာ္လင့္မိပါရဲ႕။ ကၽြန္ေတာ္ ေတြ႔တာေတြကေတာ့

၁။ တာဝန္ေက်ၿပီလို႔ ထင္ျခင္း

အဆုိပါ ႏိုင္ငံေရး သမားႀကီးႀကီးေတြက အခုလို အခမ္းအနားေတြမွာ ညီညြတ္ေရးစကားေျပာတာကို မိမိတို႔ တာဝန္ေက်ၿပီလို႔ ယူဆေနပံုရပါတယ္။ အဲဒီ စကားလံုးရဲ႕ ေနာက္ကြယ္က လုပ္ရပ္(Action) ေတြ ေဆာင္ရြက္တာ မေတြ႔ရပါဘူး။ ဒီေတာ့ တာဝန္ေက် ညီညြတ္ေရး ေျပာေတာ့တာပါပဲ။

စကားဝိုင္းေတြမွာလည္း ".... ကၽြန္ေတာ္/ ကၽြန္မတို႔က ညီညြတ္ေရးကို ေျပာေနတာၾကာပါၿပီ .. " တဲ့။ အဲလို ေျပာခဲ့တာကို ဂုဏ္ယူဖြယ္ရာ မွတ္ေနပါတယ္။ ကိုယ္ေျပာခဲ့တာကို ကိုယ့္ဘာသာ အေကာင္အထည္မေဖၚႏိုင္တ့ဲ အေပၚ ရွက္မိတဲ့ စိတ္မဝင္ဘဲ .. အျခားလူေတြက ညီညြတ္ေရး မလိုလားလို႔ ညီညြတ္ေရးက မျဖစ္သေယာင္ ေျပာေနတာကို ၾကားရေတာ့ စိတ္အေတာ္ေလးကို မသက္သာ စရာပါပဲ။

၂။ မိန္႔ခြန္းေျပာေသာ စကားလံုး အျဖစ္ေလာက္သာ ေတြးထင္မိေနျခင္း(မိမိေျပာေသာ စကားလံုးကို မိမိဘာသာ မယံုၾကည္ျခင္း)

ယံုၾကည္ခ်က္ အေတာ္နည္းတယ္ပဲ ေျပာရမလား၊ (ဒါမွ မဟုတ္) ညီညြတ္ေရးဆိုတာကို လူအမ်ားေရွ႕ လူရာဝင္ရံု ၾကားေကာင္းေသာ မိန္႔ခြန္းစကား အျဖစ္ေလာက္သာ ေတြးၿပီး ေျပာေနတာပါပဲ။ ျဖစ္ေနပံုကေတာ့ ကေလးေတြ မိန္႔ခြန္းေျပာတမ္း ကစားသလိုပဲ။ ေျပာခ်င္ရာ ေျပာ လုပ္ခ်င္ရာ လုပ္။ ကိုယ္ေျပာခဲ့တဲ့ စကားလံုးေတြေပၚမွာ ယံုၾကည္ခ်က္ ရွိမေနတာပါပဲ။ ကိုယ္ေျပာတာကို မယံုၾကည္ရင္၊ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ မေလးစားရာေရာက္တယ္ဆိုတဲ့ ရွက္စရာ အေတြးအစား .. ဒါေတြ ေျပာမွ လူရာဝင္မယ္လို႔ ေတြးေနတဲ့ မဟုတ္တဲ့ အေတြးအေခၚေတြ ဝင္ေနၾကတာ ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ တကယ့္ရင္ေလးစရာပါပဲ။
၃။ ညီညြတ္ေရးနဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္ေတြကို ေရြးလုပ္မိေနၾကျခင္း

ေတာ္ေတာ္ေလး ေၾကာက္စရာ ေကာင္းတဲ့ အခ်က္ပါပဲ။ အားလံုးက ညီညြတ္ေရး လုပ္ဖို႔ လိုတယ္။ ရွိရမယ္ ေျပာေနၾကေပမယ့္ တကယ္တမ္းမွာ အမ်ားနဲ႔ အတူတကြ ပူးေပါင္း လုပ္ရမယ့္ အခ်ိန္ေတြ၊ (ဒါမွမဟုတ္) အမ်ားနဲ႔ ပူးေပါင္း လုပ္ၿပီးခ်ိန္ေတြမွာ ညီညြတ္ေရးနဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္ေတြကို တမင္ ေရြးၿပီး ေျပာမိ၊လုပ္မိေနသလိုပါပဲ။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ အားလံုး ေသခ်ာ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လုပ္ရပ္ေတြက ညီညြတ္ေရး (Unity) အတြက္ လုပ္ရပ္ေတြ ျဖစ္ေနလား၊ ညီညြတ္ေရးဆန္႔က်င္တဲ့ လုပ္ရပ္ (anti-unity) ေတြ လုပ္ေနသလားဆိုတာပါပဲ။

"တစ္ဦးျခင္းစီရဲ႕ လုပ္ရပ္ေတြက ညီညြတ္ေရးကို ဦးတည္ျခင္း မရွိရင္ ... အဲဒီ လူေတြ ၾကားမွာ ညီညြတ္ေရးဆိုတာ ဘယ္ေတာ့မွ မရွိဘူး။"

ဥပမာ .. မိမိနဲ႔ အဆင္မေျပတဲ့လူ ဦးစီးလုပ္ကိုင္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးပြဲကို မသြားဘူး။ (ပါးစပ္မွာေတာ့ ... ကၽြန္ေတာ္ အလုပ္မအားလို႔ မလာတာပါ ... တဲ့။ ရင္ထဲမွာေတာ့ .. မင္းတို႔ လုပ္တာကို ငါက လာရမွာလား .. တဲ့)။ (anti-unity action)

ေနာက္ထပ္ ဥပမာ တခု .. အစည္းအေဝးမွာ ကိုယ္က အဆိုတင္သြင္းတယ္။ ကိုယ့္အဆို မေအာင္ဘူး။ အားလံုးက အျခားလူ အဆိုကို လက္ခံသြားတယ္ ဆိုရင္။ အမ်ားသေဘာမို႔လို႔ ၿငိမ္ေနလိုက္ရေပမယ့္ ... အဲဒီ လူ တင္သြင္းတဲ့ အဆိုကို အမ်ားနည္းတူ လိုက္မလုပ္ေတာ့ပဲ လက္ေရွာင္ေနတတ္တာပါပဲ။ (အမွားအယြင္း ျဖစ္သြာရင္ေတာ့ ဘာေျပာေကာင္းမလဲ။ ငါ ေျပာတာ မလုပ္လို႔ အခုလို ျဖစ္တာဆိုၿပီး ေနာက္ကြယ္မွာ အုပ္စုဖြဲ႔ေတာ့တာပါပဲ။)(anti-unity action)

အေၾကာင္းအရာ ဥပမာေတြကေတာ့ အမ်ားႀကီးပါပဲ။ ေပးလို႔ ကုန္မယ္ မထင္ပါဘူး။ လႈပ္ရွားမႈတိုင္းမွာ ညီညြတ္ေရးအစား၊ ညီညြတ္ေရး ဆန္႔က်င္ဘက္ေတြကို အားရပါးရ ၿမိန္ၿမိန္ရွက္ရွက္ လုပ္ေနၾကတာပါပဲ။

အရိုးရွင္းဆံုး ေျပာရရင္ေတာ့ .. ညီညြတ္ေရးလိုတယ္လို႔ မိန္႔ခြန္းေတြ တတ္ေျပာေနတာကို ၾကည့္ရင္ျဖင့္ .. ညီညြတ္ေရး မရွိလို႔ ေျပာေနတယ္ဆိုတာ ထင္ရွားေနတာပါပဲ။

အမွန္ဆို အခုလို ျဖစ္ေနတာေတြကို ျပင္ၿပီး အေျခခံ ညီညြတ္ေရး လုပ္ရပ္ အေသးေလးေတြကို ဂရုတစိုက္ အားလံုး လုပ္ၾကမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ညီညြတ္ေရး လုပ္ဖို႔ မိန္႔ခြန္းေျပာတာေတြကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၾကားရေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။

ဒါေၾကာင့္ ေန႔စဥ္လုပ္ကိုင္ ဆက္ဆံေျပာဆိုသမွ် ေန႔တဓူဝကိစၥ အေသးေလးေတြထဲ ႏိုင္ငံေရးအရ ညီညြတ္ေရးကို သတိေလး ကပ္ၿပီး လုပ္မယ္ ဆိုရင္ျဖင့္ ညီညြတ္ေရး ခရီးက လြဲမွာ မဟုတ္ပါေၾကာင္း ...

ေလးစားစြာျဖင့္
ကိုထိုက္

(P.S ..ကၽြန္ေတာ့္ကို နည္းနည္း အျမင္မၾကည္ ျဖစ္ေနတဲ့ အခ်ိဳ႔ေသာ လူမ်ားကလည္း ဒီေကာင္ဆရာႀကီး လုပ္ျပန္ၿပီ ဆိုၿပီး အမုန္းမပြားဘဲ ေမတၱာေရွ႕ထားၿပီး ညီညြတ္ေရးကို အတူတကြ ေဖၚေဆာင္ၿပီး အာဏာရွင္ကို လက္တြဲ တိုက္ၾကပါစို႔လားဗ်ာ။)