ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီေရးတုိက္ပြဲကို အားေပးေထာက္ခံၾက

ဒုတိယကမာၻစစ္ႀကီးရဲ႕ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ အျဖစ္ဆုိးေတြက အၾကမ္းဖက္မႈနဲ႔ စစ္ဆုိရင္ ဘယ္ေသာအခါမွ လက္သင့္မခံခ်င္ေတာ့ ေလာက္ေအာင္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းႀကီးကို တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ခ်ားသြားေစခဲ့ၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ ေခတ္သစ္တခုကို အစပ်ဳိးေပးခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ႏွိပ္စက္ညႇဥ္းပန္းမႈနဲ႔ ရာဇဝတ္မႈေတြကို က်ေနာ္တုိ႔ အခုအခ်ိန္အထိ အေတာမသတ္ ျမင္ေတြ႔ေနရဆဲပါ။ အခ်ဳိ႕ျဖစ္ရပ္ေတြမွာဆုိ လူမ်ဳိးတုံးသတ္ျဖတ္မႈ အဆင့္ထိေတာင္ ျဖစ္ခဲ့ၾကတာပါ။ ဒီလုိျဖစ္ရတာဟာလည္း ဒီရာဇဝတ္မႈေတြကို ကာကြယ္ဟန္႔တားႏုိင္စြမ္းရွိသူေတြက အနည္းအက်ဥ္းေလာက္သာ စြမ္းေဆာင္ ေပးႏိုင္ခဲ့တာေၾကာင့္ ဒါမွမဟုတ္ ဘာတခုမွကုိ စြမ္းေဆာင္မေပးခဲ့တာေၾကာင့္ပါ။

၁၉၇ဝ ျပည့္လြန္ႏွစ္ေတြတုန္းက ကေမာၻဒီးယားမွာ “killing fields” လုိ႔ေခၚတဲ့ အစုအၿပံဳလုိက္ သတ္ျဖတ္မႈေတြ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ၉၄ ခုႏွစ္က ရဝမ္ဒါမွာ လူမ်ဳိးတုံးသတ္ျဖတ္မႈေတြ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဒါဖာ (ဆူဒန္)၊ ဆိုမားလီးယားနဲ႔ ကြန္ဂုိသမၼတႏိုင္ငံေတြမွာဆုိရင္ အခုထိ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္မႈေတြ ေပၚေပါက္ေနဆဲပဲ။ ဘုရားသခင္က လူသားေတြကို အသိဉာဏ္ပညာရွိသူေတြ၊ သနားညႇာတာေထာက္ထားတတ္သူေတြအျဖစ္ ဖန္တီးေပးသနားခဲ့ပါလ်က္ တဦးအေပၚတဦး လူမဆန္တဲ့ အရက္စက္ အၾကမ္းၾကဳတ္ဆုံး အျပဳအမူေတြ ျပဳမူေနၾကဆဲပဲဆုိတာ ဒီနမူနာျဖစ္ရပ္တခ်ဳိ႕က က်ေနာ္တုိ႔ကို သတိေပးေနသလုိပါပဲ။

အၾကမ္းဖက္မႈနဲ႔ အာဏာရွင္စနစ္ကုိ ဆန္႔က်င္သူေတြ ထႂကြပုန္ကန္ရေတာ့မယ့္အခ်ိန္ က်ေရာက္ေနပါၿပီ။ သမုိင္းတေလွ်ာက္မွာ အာဖရိက၊ အာရွနဲ႔ ဥေရာပတလႊားက ျပည္သူသန္းေပါင္းမ်ားစြာဟာ အာဏာရွင္ေတြကို ဆန္႔က်င္အုံႂကြ တြန္းလွန္ဖယ္ရွားၿပီး လြတ္လပ္မႈနဲ႔ ဒီမုိကေရစီလမ္းေၾကာင္းကုိ ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့ၾကပါၿပီ။

ၿပီးခဲ့တဲ့ ၾသဂုတ္လ (၅) ရက္ေန႔မွာ က်ေနာ္ မနီလာကို ေရာက္ခဲ့တယ္။ အာရွတုိက္ရဲ႕ သူရဲေကာင္းတဦးျဖစ္တဲ့ ကုိရာဇြန္အကြီႏိုကုိ ဂါရဝျပဳဖို႔ သြားေရာက္ခဲ့တာပါ။ သူမဟာ ၁၉၈၆ ခုႏွစ္တုန္းက အာဏာရွင္မားကုိ႔(စ္)ကို တြန္းလွန္ဖယ္ရွားႏုိင္ခဲ့တဲ့ “ျပည္သူ႔အာဏာလႈပ္ရွားမႈ” ကို ဦးေဆာင္ခဲ့သူပါ။ ႐ုိးသားႏွိမ့္ခ်တဲ့ သာမန္အိမ္ရွင္မဘဝကေန ႏုိင္ငံတကာက အသိအမွတ္ျပဳ ေလးစားခဲ့ရတဲ့ ႏုိင္ငံေရးသမားတေယာက္လည္းျဖစ္၊ သူရဲေကာင္းလည္းျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ သူမကုိ ဖိလပ္ပုိင္ျပည္သူ သန္းေပါင္းမ်ားစြာတို႔က ႏႈတ္ဆက္ဂါရဝျပဳခဲ့ၾကပါတယ္။

၁၉၉၈ ခုႏွစ္မွာ အင္ဒိုနီးရွားေက်ာင္းသားေတြ ဦးေဆာင္တဲ့ လႈပ္ရွားမႈတခုေၾကာင့္ အာဏာရွင္ဆူဟာတုိ ျပဳတ္က်ခဲ့ရတယ္။ ဒီျဖစ္ထြန္းမႈက က်ေနာ္တုိ႔ တုိင္းျပည္လြတ္ေျမာက္ေရးကိုလည္း အေထာက္အကူျဖစ္ေစခဲ့တယ္။ ကေန႔ကာလမွာ အင္ဒိုနီးရွားနဲ႔ ဖိလစ္ပုိင္တုိ႔ဟာ ေဒသတြင္းမွာ ဒီမုိကေရစီနဲ႔ သည္းခံစိတ္ရွည္မႈေတြရဲ႕ စံနမူနာေကာင္းေတြပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ဒါဟာလည္း ျပည့္စုံကုံလုံမႈေတာ့ မရွိေသးပါဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔ တီေမာလိ(စ္)မွာ ျဖစ္ပ်က္ႀကံဳေတြ႔ေနရသလိုမ်ဳိးေပါ႔။

အင္အားႀကီးႏုိင္ငံတခ်ဳိ႕မွာလည္း ျပည္သူေတြရဲ႕ဆႏၵကို လုိက္ေလ်ာခဲ့ရတာ၊ ႏိုင္ငံတကာရဲ႕ဖိအားကို မလြန္ဆန္ႏိုင္ခဲ့တာေတြ ရွိခဲ့တာပဲ။ ဆုိဗီယက္ျပည္ေထာင္စုေဟာင္းနဲ႔ အသားအေရာင္ခြဲျခားတဲ့ ေတာင္အာဖရိကအစုိးရရဲ႕ အျဖစ္အပ်က္ေတြဟာ နမူနာျဖစ္ရပ္အခ်ဳိ႕ပါပဲ။

လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ (၅ဝ) ေလာက္ကတည္းက ေျပာင္းလဲသြားခဲ့ၿပီျဖစ္တဲ့ ကမာၻႀကီးမွာ ရွက္ရြံ႕စရာ၊ စိတ္ကသိကေအာက္ျဖစ္စရာ ျပယုဂ္တခုအေနနဲ႔ အနည္းအက်ဥ္းေလာက္သာ က်န္ရစ္ေနတဲ့ အာဏာရွင္ႏိုင္ငံေတြထဲမွာ ျမန္မာနဲ႔ ေျမာက္ကိုရီးယားဟာ အထင္အရွားဆုံးပါပဲ။ အေရွ႕ဥေရာပ၊ အာဖရိက၊ အာရွနဲ႔ လက္တင္အေမရိကတလႊားမွာ အရည္အခ်င္း မျပည့္ဝမႈ၊ ေမာက္မာမႈေတြနဲ႔ အႏိုင္က်င့္စုိးမုိးအုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တဲ့ အာဏာရွင္ေတြထဲက အမ်ားစုကုိ အေျပာင္းအလဲဆုိတဲ့ ေလထုေတြက တုိက္ဖ်က္ၿဖိဳလွဲခဲ့ၾကၿပီးပါၿပီ။

အခုအခ်ိန္ဟာ ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီေရးအတြက္ ပုိမုိအားစုိက္လုပ္ေဆာင္ဖို႔၊ ပိုမုိဆန္းသစ္တီထြင္တဲ့ နည္းလမ္းေတြသုံးၿပီး တုိက္ပြဲဝင္ၾကဖုိ႔ အခ်ိန္က်ေရာက္ေနပါၿပီ။

ဖြံ႔ၿဖိဳးဆဲႏိုင္ငံေတြအေပၚ ကုန္သြယ္ေရးနဲ႔ စီးပြားေရးဒဏ္ခတ္ ပိတ္ဆို႔အေရးယူမႈေတြကို က်ေနာ္မလုိလားပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ အဲဒီလိုဒဏ္ခတ္အေရးယူမႈဟာ ႏုိင္ငံေရးအရ မွန္တယ္လုိ႔ ေျပာႏိုင္သလို က်ေနာ္တုိ႔အတြက္လည္း ဘဝင္က်စရာျဖစ္ေပမယ့္ အႀကီးအက်ယ္ ဆင္းရဲဒုကၡေရာက္ေနတဲ့ ျပည္သူေတြအတြက္ေတာ့ ဘူးေလရာ ဖ႐ုံဆင့္ဆုိသလုိ ျဖစ္ႏိုင္လုိ႔ပါပဲ။

ဒါေပမယ့္ ေဒသတြင္းမွာရွိေနတဲ့ စစ္အစုိးရနဲ႔ သူ႔အေပါင္းအေဖာ္ေတြ ပုိင္ဆုိင္တဲ့ ဓနဥစၥာေတြအေပၚ ထိန္းခ်ဳပ္ကန္႔သတ္တာ မ်ဳိးကိုေတာ့ က်ေနာ္ မဆန္႔က်င္ပါဘူး။ ႏိုင္ငံတကာအသုိင္းအဝုိင္းအေနနဲ႔ အစြန္းေရာက္ အၾကမ္းဖက္အုပ္စုေတြနဲ႔ ပတ္သက္ဆက္ႏႊယ္သူေတြ ပိုင္ဆိုင္တဲ့ ေငြေၾကးဓနဥစၥာေတြအေပၚ ထိန္္းခ်ဳပ္ ကန္႔သတ္မႈေတြ လုပ္ႏိုင္တယ္ဆုိရင္ အခုတတုိင္းျပည္လုံးကို ျပန္ေပးဆဲြသိမ္းပုိက္ထားၿပီး အျပစ္မဲ့ျပည္သူေတြကို အစုအၿပံဳလုိက္ သတ္ျဖတ္ မုဒိမ္းက်င့္ေနသူ ေတြကိုလည္းပဲ ဦးတည္ခ်က္ထားၿပီး အေရးယူေဆာင္ရြက္ေရးဟာ ကုိယ္က်င့္သိကၡာပုိင္းအရေရာ၊ ႏိုင္ငံေရးအရပါ ထပ္တူထပ္မွ် လုိအပ္တယ္ဆုိတာကို နားလည္ခံယူထားရမွာျဖစ္ပါတယ္။

ျမန္မာစစ္အစုိးရနဲ႔ ပတ္သက္ဆက္ႏႊယ္သူေတြရဲ႕ ႏုိင္ငံရပ္ျခားဘဏ္ေတြမွာ အပ္ႏွံထားရွိတဲ့ ေငြေၾကးဥစၥာေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္ကန္႔သတ္ဖုိ႔ မျဖစ္မေန လုိက္နာေဆာင္ရြက္ရမယ့္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္မ်ဳိးကို ကုလသမဂၢလုံၿခံဳေရးေကာင္စီက ခ်မွတ္ဖုိ႔ ေသခ်ာေပါက္ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးဆုိရင္ အေမရိကန္၊ ဥေရာပ၊ ဂ်ပန္နဲ႔ အျခားသေဘာထားကုိက္ညီတဲ့ ႏိုင္ငံေတြအေနနဲ႔ အဲဒီလုိအေရးယူေဆာင္ရြက္မႈမ်ဳိးကို ကုိယ့္အစီအစဥ္နဲ႔ကိုယ္ ေဆာင္ရြက္ဖို႔လုိပါတယ္။

အင္တာပုိလုိ ရဲတပ္ဖြဲ႔ဝင္ေတြကိုလည္း စစ္အုပ္စုနဲ႔ သူအေပါင္းအေဖာ္ေတြက သူတုိ႔ေငြေၾကးဥစၥာေတြကို ကမာၻ႔ဘယ္အရပ္၊ ဘယ္ေဒသမွာ ဘယ္လုိ ဘယ္ေလာက္ ျမႇဳပ္ႏွံထားရွိတယ္ဆုိတာကုိ လက္ခံထားရွိတဲ့ ဘဏ္အမည္စာရင္းေတြနဲ႔တကြ စုံစမ္းေဖာ္ထုတ္ေပးဖုိ႔ ၫႊန္ၾကားထားရပါမယ္။ အၾကမ္းဖက္အုပ္စုေတြကုိ ေငြေၾကးခန္းေျခာက္ေအာင္ လုပ္တာမ်ဳိး၊ ၾကားကေန ျဖတ္ေတာက္သိမ္းယူတာမ်ဳိး စတဲ့နည္းလမ္းေတြသုံးၿပီး ျမန္မာစစ္အစုိးရကို အၾကပ္ဆုိက္ေအာင္လုပ္ဖုိ႔လုိပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ သူတုိ႔ရဲ႕စည္းစိမ္ဥစၥာေတြကို အကာအကြယ္ေပးေနတဲ့ ဘယ္ေငြေၾကးအဖြဲ႔အစည္းကုိမဆုိ အေရးယူအျပစ္ေပးဖုိ႔လည္း လုိပါတယ္။

အုိဘားမားအစုိးရအေနနဲ႔ ကမာၻႀကီးအတြက္ သစ္လြင္လတ္ဆတ္တဲ့ အေနအထားသစ္နဲ႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္သစ္ေတြ ေပးစြမ္းဖုိ႔ ႀကိဳးပမ္းေနတယ္။ ဒါ့အျပင္ ေၾကာက္ရြံ႕မႈ၊ ေမာက္မာမႈ၊ အရည္အခ်င္းမျပည့္ဝမႈေတြနဲ႔ ကုိယ့္တြင္းကိုယ္တူးၿပီး နစ္ေနတဲ့ ျမန္မာစစ္အစုိးရလုိ အစုိးရမ်ဳိးေတြကုိ သိကၡာရွိရွိ ျပန္႐ုန္းထြက္လာႏိုင္ၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသံလြင္ခက္ကို လွမ္းယူဆုပ္ကုိင္ႏုိင္ဖို႔ အတြက္ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးေရး အခြင့္အလမ္းကို ကမ္းလွမ္းဖြင့္လွစ္ေပးခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ စည္ပင္သာယာဝေျပာခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံကို အလြဲလြဲအမွားမွား စီမံခန္႔ခြဲအုပ္ခ်ဳပ္ရင္း ဖ်က္ဆီးေျခမႊခဲ့တဲ့ ျမန္မာစစ္အာဏာပုိင္ေတြကေတာ့ အုိဘားမားအစုိးရရဲ႕ အေကာင္းျမင္ဝါဒနဲ႔ သင့္ျမတ္ေျပလည္ေရးနည္းလမ္းကုိ အသုံးျပဳခ်ဥ္းကပ္ေဆာင္ရြက္ေနတာကို ေပ်ာ့ကြက္ဟာကြက္လုိ သေဘာထားၿပီး တလြဲတေခ်ာ္ ေတြးထင္ယူဆေနပုံရပါတယ္။

ျမန္မာႏိုင္ငံကို ကုလသမဂၢအဖြဲ႔ႀကီးနဲ႔ ကုလသမဂၢရဲ႕ အျခားေအဂ်င္စီေတြကေရာ အာဆီယံအဖြဲ႔ကပါ အဖြဲ႔ဝင္အျဖစ္ကေန ဆုိင္းငံ့ထားဖုိ႔ က်ေနာ္အဆိုျပဳခ်င္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ သံ႐ုံးထားရွိတယ္ဆုိ႐ုံေလာက္ အငယ္တန္း သံအရာရွိတဦး ေလာက္သာထားရွိၿပီး ႏုိင္ငံအားလုံးကေန သံတမန္ဆက္ဆံမႈေတြကို အဆင့္ေလွ်ာ့ခ်ပစ္ရပါ႔မယ္။ ထြက္ေျပးခုိလႈံခ်င္တဲ့ ျမန္မာသံတမန္ေတြကိုလည္း ခုိလႈံခြင့္ေပးသင့္ပါတယ္။ အလားတူပဲ ျမန္မာႏုိင္ငံက ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္ခ်င္တဲ့ အရပ္ဘက္နဲ႔ စစ္ဘက္က ပုဂၢဳိလ္ေတြကုိလည္း ေထာက္ခံအားေပးသင့္ပါတယ္။

စစ္ေအးေခတ္ကာလတေလွ်ာက္မွာ အေမရိကန္၊ ဥေရာပနဲ႔ ကေနဒါႏိုင္ငံေတြဟာ အခုကြယ္ေပ်ာက္သြားၿပီျဖစ္တဲ့ ဆုိဗီယက္ျပည္ေထာင္စုနဲ႔ အေရွ႕ဥေရာပႏိုင္ငံေတြက ႏိုင္ငံေရးဒုကၡသည္ေတြအတြက္ ခုိလႈံစရာေပးခဲ့တယ္။ ဒါဆုိ ျမန္မာအစုိးရနဲ႔ သေဘာထားကြဲသူေတြနဲ႔ ထြက္ေျပးခုိလႈံလာသူေတြကိုေရာ ဘာေၾကာင့္ ဒီလိုေထာက္ခံအားေပးမႈမ်ဳိး မေပးႏိုင္ရမွာလဲ။

ဗီြအုိေအတို႔ ဘီဘီစီတုိ႔လုိ အဓိကအသံလႊင့္ဌာနေတြနဲ႔ အျခားအသံလႊင့္ဌာနေတြအေနနဲ႔လည္း သူတုိ႔ရဲ႕ ျမန္မာပုိင္း အစီအစဥ္ေတြကို သိသိသာသာ တုိးခ်ဲ႕ထုတ္လႊင့္သင့္တယ္။

ျမန္မာႏုိင္ငံ စစ္တပ္ထဲက အစိတ္အပိုင္း အေတာ္မ်ားမ်ားဟာ လက္ရွိအေျခအေနနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အေတာ္ စိတ္မခ်မ္းမသာ ျဖစ္ေနၾကတယ္။ အထူးသျဖင့္ ၿပီးခဲ့တဲ့ ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလတုန္းက သူတုိ႔ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ရာ ဗုဒၶဘာသာဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြကို ကိုယ္တုိင္႐ုိက္ႏွက္သတ္ျဖတ္ဖုိ႔ အမိန္႔ေပးခံရတဲ့ေနာက္ပုိင္းမွာပါ။

တုိင္းျပည္နဲ႔ တပ္မေတာ္ရဲ႕ဂုဏ္သိကၡာကို ျပန္လည္အဖတ္ဆယ္ ကယ္တင္ႏုိင္ေရးအတြက္ တပ္မေတာ္အရာရွိ အရာခံနဲ႔ အၾကပ္တပ္သားအားလုံးကို လႈံ႔ေဆာ္စည္း႐ုံးဖုိ႔အတြက္ ဆက္သြယ္ျပန္ၾကားေရးနည္းလမ္းေပါင္းစုံကို အသုံးျပဳဖုိ႔လုိပါလိမ့္မယ္။ ကိုယ့္တုိင္းျပည္ကို လုယက္ဓားျပတုိက္ၿပီး အစုံအၿပံဳလုိက္ သတ္ျဖတ္မႈေတြ က်ဴးလြန္ေနတဲ့ အုိမင္းရြတ္တြၿပီး ေလာက္တက္ျခစားေနၾကတဲ့ လက္တဆုပ္စာ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္တစုက မိမိတုိ႔တုိင္းျပည္ႀကီးကို ဘယ္ပုံဘယ္နည္း ဒုကၡအႏၲရာယ္ က်ေရာက္ေအာင္ လုပ္ေနၾကပုံနဲ႔ မိမိတုိ႔တေတြ သိကၡာက်ဆင္းေနရပုံေတြကို အဲဒီတပ္ထဲကသူေတြသိေအာင္ စည္း႐ုံးေျပာျပဖို႔လုိတယ္။

ျမန္မာ့တပ္မေတာ္က အရာရွိေတြနဲ႔ အၾကပ္တပ္သားေတြကို ဒီရာဇဝတ္မႈေတြမွာ ႀကံရာပါလုိ ျဖစ္ေနရတဲ့အေၾကာင္းနဲ႔ သူတုိ႔ေသနတ္ေျပာင္းဝေတြကို ကုိယ့္ျပည္သူေတြဘက္ မလွည့္ၾကဖုိ႔နဲ႔ အဲဒီအုိနာရြတ္တြၿပီး၊ ေလာက္တက္ျခစားေနၾကတဲ့ စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြကို ဆန္႔က်င္ေတာ္လွန္ၾကဖုိ႔ လုိၿပီဆုိတဲ့အေၾကာင္း ေျပာဆုိနားခ်ဖုိ႔လုိပါတယ္။

ဂ်ာမဏီမွာ အနႏၲတန္ခုိးရွင္လုိ႔ ထင္မွတ္မွားေလာက္ေအာင္ တန္ခုိးထြားခဲ့တဲ့ အာဏာရွင္ဟစ္တလာကို ျဖဳတ္ခ်ဖယ္ရွားဖုိ႔ ႀကဳိးပမ္းရာမွာ ဟစ္တလာစစ္တပ္က ထိပ္ပုိင္းအရာရွိေတြဟာ ႀကီးမားတဲ့ ရဲစြမ္းသတိၱနဲ႔ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ဓာတ္ကို ေဖာ္ထုတ္ျပသ ခဲ့ၾကပါတယ္။ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္က ေပၚတူဂီမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာဆင္ႏႊဲခဲ့တဲ့ ''ေဇာ္မႊားပန္း ေတာ္လွန္ေရး'' ဆုိတာ ေပၚေပါက္ခဲ့တယ္။ အဲဒီေတာ္လွန္ေရးေၾကာင့္ ႏွစ္ (၅ဝ) ၾကာစုိးမုိးခဲ့တဲ့ အာဏာရွင္ဆုိလက္ဇာကို ျဖဳတ္ခ်ႏုိင္ခဲ့ၿပီး ေပၚတူဂီမွာ ဒီမုိကေရစီ လမ္းေၾကာင္းကို စတင္ေလွ်ာက္လွမ္းႏုိင္ခဲ့တယ္။ ဒါ့အျပင္ ပင္လယ္ရပ္ျခားက ေပၚတူဂီကုိလုိနီႏုိင္ငံေတြကိုလည္း လြတ္လပ္ေရးရေစခဲ့တယ္။ အဲဒီေတာ္လွန္ေရးရဲ႕ ဗိသုကာေတြကေတာ့ ေပၚတူဂီစစ္တပ္က အရာရွိငယ္ေတြပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္အရာရွိငယ္ေတြကိုလည္း သူတုိ႔ရဲ႕ဂုဏ္သိကၡာနဲ႔ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ဓာတ္ရွိမႈကို စံနမူနာျပတဲ့အေနနဲ႔ မိမိတုိ႔တုိင္းျပည္ကို ကယ္တင္ၾကဖုိ႔ လႈံ႔ေဆာ္စည္း႐ုံးႏုိင္ပါတယ္။

ကမာၻ႔ဘဏ္၊ အာရွဖြံ႔ၿဖိဳးေရးဘဏ္၊ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ ေငြေၾကးရန္ပုံေငြအဖြဲ႔နဲ႔ ကုလသမဂၢေအဂ်င္စီေတြအေနနဲ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံစီးပြားေရး ျပန္လည္နာလန္ထူေရးနဲ႔ ေငြေၾကးစနစ္ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးအတြက္ ေလ့လာစူးစမ္းမႈေတြျပဳလုပ္ေရးနဲ႔ စီမံကိန္းမူၾကမ္းတရပ္ေရးဆြဲေရးကုိ ေႏွာင့္ေႏွးၾကန္႔ၾကာမႈမရွိဘဲ အျမန္ဆုံးစတင္ေဆာင္ရြက္ဖုိ႔လုိပါတယ္။

လြတ္လပ္မႈေတြ ျပန္လည္ရရွိလာတဲ့အခါ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးနဲ႔ ႏုိင္ငံေရးတည္ၿငိမ္မႈအတြက္ ေလွ်ာက္လွမ္းရမယ့္ ခရီးလမ္းဟာ အလြန္ၾကမ္းတမ္းရွည္လ်ားေနဦးမွာပါ။ ျမန္မာႏုိင္ငံဟာ တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုအက္ေၾကာင္းေတြနဲ႔ အက္ရာကြဲရာ ဗရပြျဖစ္ေနသလုိ လက္နက္ကိုင္ ဘိန္းရာဇာေတြရဲ႕ ဖိစီးႏွိပ္စက္မႈကုိလည္း ခါးစည္းခံေနရတဲ့ တုိင္းျပည္တျပည္ပါ။

တုိင္းျပည္တည္ၿငိမ္မႈနဲ႔ စည္းလုံးညီၫြတ္မႈကို ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ေရးမွာ စစ္တပ္ဟာ ပစ္ပယ္ေရွာင္လႊဲလုိ႔မရႏုိင္တဲ့ အခန္းက႑မွာ ဆက္လက္ရွိေနဦးမယ္ဆုိတာ ဘယ္လုိမွမျငင္းႏုိင္တဲ့ အခ်က္ပါ။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုိင္ငံမွာ ေနာင္ေပၚထြန္းလာမယ့္ စစ္အရာရွိေတြအေနနဲ႔ သူတုိ႔မွာ တုိင္းျပည္ကုိ ကယ္တင္ဖုိ႔နဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ အတူလက္တြဲၿပီး ကမာၻမွာ ျမန္မာအတြက္ ေနရာျပန္ရေအာင္ ေဆာင္ရြက္သြားဖုိ႔ သမုိင္းေပးတာဝန္တရပ္ ရွိေနတယ္ဆုိတာ သိနားလည္ဖုိ႔လုိပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ စစ္တပ္နဲ႔ ရဲအဖြဲ႕ကို ျပန္လည္ဖြဲ႔စည္းၿပီး ေခတ္မီတုိးတက္ေအာင္ လုပ္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအတြက္ ျမန္မာ့အိမ္နီးခ်င္း ေတြနဲ႔ မိတ္ေဆြေတြက ကူညီပံ့ပိုးေဆာင္ရြက္ေပးဖုိ႔ အဆင္သင့္ရွိေနရပါမယ္။

ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ လြန္ခဲ့တဲ့အႏွစ္ (၂ဝ) ေက်ာ္အတြင္း ျဖစ္ထြန္းမႈေတြကို ေစ့ငုသုံးသပ္ၾကည့္ၿပီးတဲ့ေနာက္ တဖန္ ကိုယ့္ျပည္သူေတြအေပၚ ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္း ညႇာညႇာတာတာ ဆက္ဆံျပဳမူဖုိ႔နဲ႔ ျပႆနာရပ္ေတြကို ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြး အေျဖရွာဖုိ႔ စစ္အုပ္စုေခါင္းေဆာင္ေတြကုိ အေကာင္းဘက္က ႐ႈျမင္ၿပီး ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႔စြာ ဆက္ဆံေျပာဆုိစည္း႐ုံးမႈေတြ မေရမတြက္ႏုိင္ေအာင္ ျပဳလုပ္ခဲ့ေပမယ့္ အဲဒီႀကဳိးပမ္းအားထုတ္မႈေတြအားလုံး အရာမထင္ျဖစ္ခဲ့တာေတြကို ေတြ႔ျမင္ခဲ့ရၿပီးတဲ့ေနာက္ က်ေနာ္ယုံၾကည္မိတာကေတာ့ ကုိယ့္ျပည္သူေတြအေပၚ ဆင္ႏႊဲခဲ့တဲ့ စစ္ပြဲအတြက္ စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြဘက္က တန္ဖုိးတစုံတရာ ျပန္လည္ေပးဆပ္ဖုိ႔အတြက္ အေရးယူေဆာင္ရြက္မႈေတြ လက္ေတြ႔က်က် အရွိန္ျမႇင့္ေဆာင္ရြက္သြားဖုိ႔ လုိေနၿပီဆုိတာပါပဲ။

သံခင္းတမန္ခင္းအတြက္ေတာ့ တံခါးေတြ ဆက္ဖြင့္ထားရပါလိမ့္မယ္။ အကယ္၍သာ အသိတရားေတြဝင္လာၿပီး စစ္အာဏာပုိင္ေတြက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔တကြ အျခားႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကို လႊတ္ေပးလုိက္မယ္ဆုိရင္ ႏုိင္ငံတကာမိသားစုႀကီးရဲ႕ အူလႈိက္သဲလႈိက္ ခ်ီးက်ဴးေထာပနာျပဳသံေတြကုိ သူတုိ႔ၾကားလာရမွာပါ။ ဒါ့အျပင္ အကယ္၍သာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔အတူ အျခားေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ပါ အဓိပၸာယ္ရွိတဲ့ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးမႈေတြ ျပဳလုပ္ၿပီး အဲဒီကတဆင့္ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ ေနာက္ထပ္ေျခလွမ္းတရပ္ကုိ သူတုိ႔ဆက္လွမ္းၾကမယ္ဆုိရင္ ႏုိင္ငံတကာမိသားစုႀကီးက ခုိင္မာတဲ့ ေထာက္ခံအားေပးမႈေတြ ခ်က္ခ်င္းလက္ငင္းေပးလာၾကမွာပါ။

အကယ္၍သာ စစ္တပ္နဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တုိ႔ၾကား လြတ္လပ္ၿပီး ဒီမုိကေရစီနည္းလမ္းက်တဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲေတြျပဳလုပ္ဖုိ႔ သေဘာတူညီခ်က္တရပ္ရရွိၿပီး စစ္တပ္အေနနဲ႔ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္အတုိင္း လုိက္နာေဆာင္ရြက္သြားမယ္ဆုိရင္ ႏုိင္ငံတကာက ဝုိင္းဝန္းေထာက္ပံ့ဖုိ႔ ကတိကဝတ္ျပဳေရး ညီလာခံႀကီးတရပ္ က်င္းပျပဳလုပ္ရပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီညီလာခံမွာ ကမာၻ႔မိသားစုအသုိင္းအဝုိင္းႀကီးကေန ျမန္မာ့စီးပြားေရး ျပန္လည္နာလန္ထူႏုိင္ေအာင္ ကူညီေထာက္ပံ့ဖုိ႔အတြက္ ကတိကဝတ္ေတြ ေပးၾကပါလိမ့္မယ္။ ဒီေနရာမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ တည္ၿငိမ္ေရးနဲ႔ ႂကြယ္ဝခ်မ္းသာေရးအတြက္ ေလွ်ာက္လွမ္းရမယ့္ခရီးလမ္းဟာ အလြန္ရွည္လ်ား ေထြးျပားႏုိင္တယ္ဆုိတာကုိေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ ႀကဳိတင္တြက္ဆထားရပါလိမ့္မယ္။

မွတ္ခ်က္ ။ ။ ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ (၁၉) ရက္ေန႔ထုတ္ The Huffington Post သတင္းစာတြင္ “In Support of the Struggle for Democracy in Burma” ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ အေရွ႕တီေမာသမၼတ ရာမုိ႔စ္ေဟာ္တာ ေရးသားခဲ့သည့္ ေဆာင္းပါးကုိ တုိက္႐ုိက္ျပန္ဆုိထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။
http://www.khitpyaing.org/