မစၥတာဘန္ကီမြန္း၏ မိန္႔ခြန္းေကာက္ႏုတ္ခ်က္မ်ား

ျမန္မာႏိုင္ငံရိွ ႏိုင္ငံျခားသံတမန္မ်ား၊ ကုလသမဂၢေအဂ်င္စီမ်ား၊ အစိုးရမဟုတ္သည့္ ႏိုင္ငံတကာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားကို ကုလသမဂၢ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉး ခ်ဳပ္ေျပာဆိုခဲ့သည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုင္ရာ မိန္႔ခြန္းေကာက္ႏုတ္ခ်က္မ်ား

၂၀၀၉ ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္ ၄ ရက္၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕




ေလးစားအပ္ပါေသာ သံအမတ္ႀကီးမ်ား၊ ဧည့္သည္ေတာ္ႀကီးမ်ားႏွင့္ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္မ်ား၊ လူႀကီးမင္းမ်ားခင္ဗ်ာ

ယခုခရီးစဥ္ဟာ တႏွစ္ေက်ာ္ကာလအတြင္း က်ေနာ့္ရဲ႕ ဒုတိယအႀကိမ္ေျမာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံခရီးစဥ္ျဖစ္ပါတယ္။ ခရီးစဥ္ ႏွစ္ခုစလံုးဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အနာဂတ္အတြက္ အလြန္အေရးႀကီးတဲ့ အခ်ိန္မ်ားမွာ လာေရာက္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္

က်ေနာ့္ရဲ႕ ပထမခရီးစဥ္ကေတာ့ ဆိုင္ကလုန္မုန္တိုင္း နာဂစ္တိုက္ခတ္ၿပီးေနာက္ပိုင္းမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ လူ႔ အသက္ ေပါင္းမ်ားစြာ ေသေၾကပ်က္ဆီးၿပီး ဒုကၡပင္လယ္ ေ၀ခဲ့ရတဲ့ အဲဒီုသဘာ၀ေဘးဒုကၡႀကီးဟာ တကကမၻာလံုုးကို တုန္လႈပ္ေစခဲ့ပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံက လုိအပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ကမၻာႀကီးကလည္း ရက္ရက္ေရာေရာ တုန္႔ျပန္ခဲ့ပါတယ္။

မုန္တိုင္း ကယ္ဆယ္ေရးနဲ႔ ျပန္လည္ေနရာခ်ထားေရး လုပ္ငန္းေတြမွာ အံ့ၾသစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ႀကိဳးပမ္းအား ထုတ္ခဲ့ၾကတဲ့အတြက္ ယခုတက္ေရာက္လာၾကသူ အားလံုးကို က်ေနာ့္ အေနနဲ႔ အထူး ေက်းဇူးတင္ရိွပါတယ္။

လူႀကီးမင္းတို႔ဟာ အသက္ေပါင္းမ်ားစြာကို ကယ္တင္ခဲ့ၾက သူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ လူေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာအတြက္ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္း လုပ္ငန္းေတြ ျပန္လည္ရရိွေစဖို႔ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ခဲ့ၿပီး မုန္တိုင္းဒဏ္ခံခဲ့ၾကရတဲ့ လူ႔ အဖြဲ႕ အစည္းကို ျပန္လည္ရွင္သန္ ႏိုးၾကားေစခဲ့ပါတယ္။

ႂကြေရာက္လာၾကတဲ့ လူႀကီးမင္းမ်ားခင္ဗ်ာ -

အာရွတိုက္သား တဦးအေနနဲ႔ေကာ၊ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ အေနနဲ႔ပါ ဆိုင္ကလုန္း နာဂစ္ရဲ႕ ၀မ္းနည္းဖြယ္ရာ ျဖစ္ရပ္ဆိုးႀကီးကို က်ေတာ္ နက္နက္ရိႈင္းရိႈင္း ခံစားခဲ့ရပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္ဟာ အာရွတိုက္ရဲ႕ ဒုတိယေျမာက္ ကုလသမဂၢ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ပထမ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ကေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံက ဦးသန္႔ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ဦးသန္႔ရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ ေတြကို ေလးစား ၾကည္ညိဳသူျဖစ္ၿပီး သူ႔ရဲ႕ အေမွ်ာ္အျမင္ႀကီးမားလွတဲ့့ စကားေတြကိုလည္း ျပန္လည္ေအာင့္ေမ့ မိပါတယ္။

ဦးသန္႔က `လူသားတဦးရဲ႕ တန္ဖိုးဟာ တန္ဖိုးထားအပ္သမွ် အရာအားလံုးထဲမွာ တန္ဖိုးအရိွဆံုး ျဖစ္ၿပီး ကၽြႏ္ုပ္တို႔ အားလံုး ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္မႈမ်ားရဲ႕ အစလည္းျဖစ္သလို အဆံုးလည္းျဖစ္ပါတယ္။

အစိုးရမ်ား၊ စံနစ္မ်ား၊ အေတြး အေခၚ အယူအဆမ်ားနဲ႔ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားဟာ ျဖစ္တည္ၿပီး ပ်က္ဆီးႏိုင္ပါတယ္။ သို႔ေပမယ့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ ကေတာ့ ဆက္လက္တည္ရိွေနပါလိမ့္မယ္´ လို႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။

က်ေနာ္ အခုလို ျပန္လည္ လာေရာက္ရျခင္းအေၾကာင္းရင္းက အဲဒါေၾကာင့္ပါ။

အေထြေထြအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ အေနနဲ႔ ျမန္မာျပည္သူေတြ သူတို႔ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တ ပိုင္ခြင့္ရိွတဲ့ အရာေတြကို ရရိွႏိုင္ ေစဖို႔အတြက္ အကူအညီေပးရမယ့္ ကိစၥဟာ အေရးအႀကီးဆံုး လုပ္ငန္းတရပ္ျဖစ္ပါတယ္။

ကုလသမဂၢဟာ ျပည္သူေတြရဲ႕ အခြင့္အေရးေတြ၊ ေကာင္းမြန္တဲ့ ဘ၀ေတြနဲ႔ လူ႔ဂုဏ္သိကၡာာရိွရိွ ေနထိုင္ႏိုင္ေစဖို႔ ေဆာင္ရြက္ေနျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလို ေဆာင္ရြက္ေနျခင္းဟာ ေရြးခ်ယ္ထားတဲ့ နည္းလမ္းတခုမဟုတ္ပါဘူး။ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ တာ၀န္၀တၱရားသာ ျဖစ္ပါတယ္။

အခု ကၽြန္ေတာ္ ျမန္မာႏိုင္ငံကိုလာေရာက္ျခင္းဟာ ကုလသမဂၢက ျမန္မာျပည္သူေတြအေပၚထားရိွတဲ့ မယိမ္းယိုင္တဲ့ သံႏၷိဌာန္ကို ျပသဖို႔အတြက္ျဖစ္ပါသည္။

ဒီေန႔ က်ေနာ္ ဒီေနရာကေန ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ျမန္မာျပည္သူမ်ားခင္ဗ်ား ခင္ဗ်ားတို႔ဟာ အထီးက်န္ေနသူမ်ား မဟုတ္ပါဘူး။

စည္းလံုးညီညြတ္ၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာ၀ေျပာတဲ့ ေခတ္သစ္ဒီမိုကေရစီ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးကို တည္ေဆာက္ရာမွာ ခင္ဗ်ားတို႔နဲ႔ အတူတကြ က်ေနာ္တို႔လည္း ပါ၀င္ခ်င္ပါတယ္။
ဆင္းရဲမြဲေတမႈကေန ျပန္လည္ရုန္းထြက္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ ခင္ဗ်ားတို႔ကို က်ေနာ္တို႔ ကူညီခ်င္ပါတယ္။

ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ေလးစားထိုက္ၿပီး တာ၀န္သိတတ္တဲ့ အဖြဲ႕၀င္ႏိုင္ငံ တႏိုင္ငံအျဖစ္ ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအ၀န္း ၾကားမွာ ရပ္တည္လာႏိုင္ေစဖို႔ က်ေနာ္တို႔လည္း ခင္ဗ်ားတို႔နဲ႔ ့အတူ ေဆာင္ရြက္ခ်င္ပါသည္။

အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး၊ ေရရွည္တည္တံ့မယ့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈတို႔ ရရိွေစဖုိ႔အတြက္ က်ေနာ္ တို႔လည္း ခင္ဗ်ားတို႔နဲ႔ အတူတကြ ေဆာင္ရြက္ခ်င္ပါတယ္္။

သို႔ေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္အေလးအနက္ထား ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရးကို ေလးစားလိုက္နာျခင္း မရိွဘဲ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈကို မရရိွႏိုင္ဘူးဆိုတဲ့ အခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။

ျမန္မာႏိုင္ငံက ခၽြင္းခ်က္မဟုတ္ပါဘူး။

ၾကြေရာက္လာၾကတဲ့ လူႀကီးမင္းမ်ားခင္ဗ်ာ -

စိန္ေခၚမႈေတြကေတာ့ အမ်ားအျပားရိွေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီ စိန္ေခၚမႈေတြဟာ ေျဖရွင္းမရႏိုင္တဲ့ အရာေတြေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။

ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာတဲ့၊ ဒီမိုကေရစီထြန္းကားတဲ့၊ ႂကြယ္၀ခ်မ္းသာတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံျဖစ္လာဖို႔ ဆိုတာ အလြန္ရႈပ္ေထြးတဲ့ ျဖစ္စဥ္တခု ဆိုတာကို အေတြ႕အႀကံဳေတြကတဆင့္ က်ေနာ္တို႔ သိရိွခဲ့ပါတယ္။

ျမန္မာႏိုင္ငံ ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ ဘယ္ ျပႆနာရပ္မဆို ၎တို႔ကိုယ္တိုင္ ေျဖရွင္းႏိုင္ျခင္း မရိွပါဘူး။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရးေတြဟာ တခုနဲ႔တခု အျပန္အလွန္ နီးကပ္စြာ ဆက္စပ္လ်က္ရိွပါတယ္။

အဲဒီ ျပႆနာရပ္ေတြကို တန္းတူအေလးထား ေျဖရွင္းေဆာင္ရြက္ဖို႔္ ပ်က္ကြက္တာဟာ ဒီမိုကေရစီ၊ အရွည္တည္တံ့ မယ့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ ႂကြယ္၀ခ်မ္းသာျခင္းတို႔အတြက္ အလားအလာေတြကို ဆိတ္သုဥ္းေအာင္ လုပ္ေနသလို အႏၱရာယ္ ရွိပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးေရးနဲ႔ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးအတြက္ အမွန္တကယ္ စိတ္ဆႏၵ ရိွမည္ဆိုရင္ အခက္အခဲအားလံုးကို ေက်ာ္လႊားႏိုင္မည္ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း သိရိွပါသည္။

ယေန႔အခါသမယတြင္ ေမးရမည့္ေမးခြန္းမွာ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး၊ ဒီမိုကေရစီအသြင္ကူးေျပာင္းေရးႏွင့္ လူအခြင့္အေရးမ်ားကို အျပည့္အ၀ေလးစားလိုက္နာေရးတို႔အတြက္ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ အခ်ိန္မည္မွ်ၾကာၾကာ ေစာင့္ ဆိုင္းရန္ တတ္ႏိုင္ပါေသးသနည္း။

ေႏွာင့္ေႏွးၾကန္႔ၾကာျခင္းအတြက္ ေပးဆပ္ရမႈေတြကေတာ့ ျပည္သူတို႔ရဲ႕ ဘ၀ေတြ အခ်ည္းအႏီွးျဖစ္ျခင္း၊ အခြင့္အလမ္း မ်ား ဆံုးရႈံးျခင္းနဲ႔ ႏိုင္ငံတကာအသိုင္းအ၀န္းက ကာလၾကာရွည္ ဖယ္က်ဥ္ထားျခင္းတုိ႔ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။

က်ေနာ့္အေနနဲ႔ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေျပာခ်င္တဲ့ အခ်က္ကေတာ့ ျမန္မာျပည္သူအားလံုးဟာ အမ်ိဳးသားအက်ိဳးစီးပြား အတြက္ လုပ္ေဆာင္ရမည္ဆိုတဲ့့ အခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ တရား၀င္မွတ္ပံုတင္ထားတဲ့ ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြနဲ႔ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး လမ္းေၾကာင္းကို ေရြးခဲ့တဲ့ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕ေတြက ကိုယ္စားလွယ္ေတြကို မေန႔ကေတြ႕ဆံုစဥ္က ဒီအခ်က္ကို က်ေနာ္ ေျပာခဲ့ပါေသးတယ္။ ဒီမိုကေရစီ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ဒီအဖြဲ႕အစည္းေတြက သံႏၷိဌာန္ခ် ေဆာင္ရြက္ၾကဖို႔ က်ေနာ္ တိုက္တြန္းခဲ့ပါတယ္။

ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ အဓိကတာ၀န္ရိွသူကေတာ့ ျမန္မာအစိုးရျဖစ္ၿပီး တိုင္းျပည္ကို သူတို႔ေဖာ္ျပထားခဲ့တဲ့ ရည္မွန္းခ်က္ ေတြျဖစ္တဲ့ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးနဲ႔ ဒီမိုကေရစီရရိွေရးဆီကို ေခၚေဆာင္သြားသင့္ပါတယ္။

ဒီလို လုပ္ေဆာင္ဖို႔ ပ်က္ကြက္ျခင္းဟာ ျမန္မာျပည္သူေတြရဲ႕ စြမ္းရည္ေတြကို အျပည့္အ၀သိနားလည္ ေစျခင္းက တားဆီး ပိတ္ပင္ထားရာလည္း ေရာက္ပါတယ္။

ဒီလို လုပ္ေဆာင္ဖို႔ ပ်က္ကြက္ျခင္းဟာ ျမန္မာျပည္သူေတြကို လူ႔ဂုဏ္သိကၡာရိွရိွ ေနထိုင္ႏိုင္တဲ့ အခြင့္အေရး၊ ပိုမို က်ယ္ျပန္႔တဲ့ လြတ္လပ္မႈနဲ႔အတူ ေကာင္းမြန္တဲ့ လူေနမႈအဆင့္အတန္း ရရိွေစဖို႔ ျငင္းဆန္တာနဲ႔ တူတူပါပဲ။

ဒီလို မူ၀ါဒ စည္းမ်ဥ္းမ်ားဟာ ကုလသမဂၢ ပဋိဉာဥ္စာတမ္းရဲ႕ အေျခခံေၾကာရိုးျဖစ္ၿပီး ဒီစာတမ္းရဲ႕ ပထမဆံုးစကားလံုး ကေတာ့ `ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ျပည္သူမ်ားသည္´ ျဖစ္ပါတယ္။

လြတ္လပ္တဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံကို တည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဟာ ဒီလို ျမင့္ျမတ္တဲ့ ေ၀ါဟာရကို ထပ္တူ ေဖာ္ျပထားခဲ့ပါတယ္။ ဒီ မူ၀ါဒစည္းမ်ဥ္းေတြကို ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အနာဂတ္မွာလည္း အေသအခ်ာထည့္သြင္းထားဖို႔ က်ေနာ္တို႔ အတူတကြ ေဆာင္ရြက္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီအခ်က္ကို အေလးအနက္ထားၿပီး သတင္းစကားသံုးခုကို က်ေနာ္ သယ္ေဆာင္လာခဲ့ပါတယ္။

ပထမသတင္းစကားကေတာ့ လူသားရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာကို ေလးစားျခင္းဟာ ဘယ္ ရပ္ေဒသမွာမဆို ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈအတြက္ ႀကိဳတင္လိုအပ္ခ်က္တခု ျဖစ္ပါတယ္။

ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ လူ႔အခြင့္အေရး ေၾကညာစာတမ္းကို လက္မွတ္ေရးထိုးခဲ့တဲ့ ကုလသမဂၢရဲ႕ ပထမဦးဆံုး အဖြဲ႕၀င္ ႏိုင္ငံေတြထဲမွာ ပါ၀င္ပါတယ္။

လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ အေျခခံလြတ္လပ္မႈကို ေလးစားလိုက္နာျခင္းဟာ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရးနဲ႔ လူမႈေရးတိုးတက္မႈ မ်ားအတြက္ မရိွမျဖစ္လုိအပ္ခ်က္ျဖစ္တယ္ ဆိုတာကို အားလံုးရဲ႕ သေဘာဆႏၵနဲ႔ အဲဒီေၾကညာခ်က္က အာမခံထားပါ တယ္။

ကံမေကာင္းအေၾကာင္းမလွစြာနဲ႔ဘဲ အဲဒီကတိက၀တ္က လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ခ်က္နဲ႔ ကိုက္ညီမႈ မရိွခဲ့ပါဘူး။ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ လူ႔အခြင့္အေရးမွတ္တမ္းေတြဟာ အလြန္စိုးရိမ္ရတဲ့ အေျခအေနမွာ ရိွေနဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ျမန္မာအစိုးရဟာ သူတို႔ရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြအျဖစ္ တည္ၿငိမ္ေရး၊ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးနဲ႔ ဒီီမိုကေရစီေရး ေတြကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေျပာဆိုထားခဲ့ပါတယ္။

လာမည့္ႏွစ္မွာ က်င္းပမယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲဟာ အမ်ားလက္ခံ ယံုၾကည္ထိုက္တဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲတခုျဖစ္ခ်င္ရင္ အဖြဲ႕အစည္းအားလံုး ပါ၀င္ယွဥ္ၿပိဳင္ႏိုင္ဖို႔၊ အမ်ားပူးေပါင္းပါ၀င္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ဖို႔ ထင္သာျမင္သာရိွဖို႔ ေဆာင္ရြက္ ေပးရပါမယ္။

ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အနာဂတ္လမ္းေၾကာင္းဟာ လူအခြင့္အေရးကို ေလးစားလုိက္နာမႈအေပၚမွာ အေျခတည္ရပါမယ္။

ဒါေၾကာင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အပါအ၀င္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား အားလံုးကို အခ်ိန္မဆြဲဘဲ ျပန္လည္ လႊတ္ေပးသင့္တယ္လို႔ က်ေနာ္ ေျပာဆိုေနျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊနဲ႔ ေတြ႕ဆံုခဲ့တဲ့ မေန႔ကနဲ႔ ဒီေန႔မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေတြ႕ခြင့္ေပးဖို႔ က်ေနာ္ ေတာင္းဆိုခဲ့ပါတယ္။ သူက ျငင္းဆန္လိုက္တဲ့အတြက္ က်ေနာ္ အလြန္အမင္း စိတ္ပ်က္ခဲ့ပါတယ္။

ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရး ေခတ္သစ္တခု ပြင့္လန္းလာေစမယ့္ သူတို႔ရဲ႕ သံႏၷိဌာန္ကို ျပသဖို႔ အေကာင္းဆံုး အခြင့္အလမ္းတခုကို ျမန္မာအစိုးရ လက္လႊတ္ဆံုးရႈံးခဲ့ၿပီလို႔ က်ေနာ္ ယံုၾကည္ပါတယ္။

၂၀၁၀ မွာ က်င္းပမယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲကို ယံုၾကည္ထိုက္ျခင္း ရိွမရိွဆိုသည့္အခ်က္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေတြ႕ဆံုခြင့္ေပးတဲ့အေပၚမွာမူတည္ပါတယ္။ ဒီအခ်က္ဟာ မရိွမျဖစ္အေရးႀကီးတဲ့၊ အစိုးရရဲ႕ အဓိပၸာယ္ရိွတဲ့ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈကို ျပသရမယ့္ အေရးႀကီးသေကၤတ တခုျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။

ေနာက္ထပ္ အခ်ိန္ဆြဲမေနဘဲ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ႏိုင္ငံေရးျဖစ္စဥ္ေတြထဲမွာ ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ခြင့္ ေပးဖို႔ ခြင့္ျပဳ ရပါမယ္။

အမွန္တကယ္အားျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားအားလံုးကို ဤတိုင္းျပည္၏အနာဂတ္အက်ိဳးအတြက္ အျပည္အ၀ ပံ့ပိုးကူညီ ေဆာင္ရြက္ပိုင္ခြင့္ ေပးရပါမည္။

ဒီလို ပံ့ပိုးကူညီခ်င္သူ အားလံုးနဲ႔ လြတ္လြတ္လပ္လပ္၊ တက္တက္ႂကြႂကြ ပူးေပါင္းပါ၀င္ႏိုင္ျခင္း မရိွဘဲ အမ်ိဳးသား ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး ရရိွႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။

သက္ဆိုင္ရာ ပါတီေတြအားလံုး၊ တိုင္းရင္းသားအုပ္စု အားလံုးနဲ႔ လူနည္းစု လူမ်ိဳးအားလံုးပါ၀င္တဲ့ စစ္မွန္ေသာ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးေရး လုပ္ငန္းစဥ္တခုကို ျမန္မာႏိုင္ငံက စတင္အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ လိုပါတယ္။

ျပည္သူေတြအေနနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲေတြမွာ လြတ္လပ္စြာ ပါ၀င္ျငင္းခံုပိုင္ခြင့္ ရိွရပါမယ္။ ဒီမိုကေရစီလုပ္ငန္းစဥ္ထဲ မွာ ျမန္မာျပည္သူေတြ အဓိပၸာယ္ရိွရိွနဲ႔ ပူးေပါင္းပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ဖုိ႔ အေထာက္အကူျပဳတဲ့ သတင္း အခ်က္အလက္ ေတြကို လြတ္လပ္စြာ ရယူခြင့္ရိွရပါမယ္။

ႂကြေရာက္လာၾကတဲ့ လူႀကီးမင္းမ်ားခင္ဗ်ာ -

အသြင္ကူေျပာင္းတဲ့ ကာလတိုင္းဟာ ခက္ခဲပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပိုင္ ဘုရင္ႏိုင္ငံမွသည္ အသိမ္းပိုင္ခံ ကိုလိုနီနဲ႔ ယခုအခါ လြတ္လပ္တဲ့ ႏိုုင္ငံတႏိုင္ငံအျဖစ္ အသြင္ကူေျပာင္းေရးကာလမ်ားကို ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ဖူး ၿပီးျဖစ္ပါတယ္။

ဒီသမိုင္းေၾကာင္းဟာ လက္နက္ကိုင္ပဋိပကၡနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးထြက္ေပါက္မရိွျခင္းဆိုတဲ့ အေမြႏွစ္ရပ္ကို သယ္ေဆာင္ ခဲ့ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရး ထြက္ေပါက္မရိွျခင္း ဆိုတာဟာ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္မွာ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ဆႏၵျပပြဲေတြကို ဖိႏွိပ္မႈ၊ ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ကို ပယ္ဖ်က္မႈနဲ႔ ဒီေန႔အခ်ိန္အထိ ဆက္လက္ျဖစ္ပြားေနတဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပမႈေတြကို အၾကမ္းဖက္ႏိွမ္ႏွင္းမႈ စတဲ့ မၾကာေသးခင္က စိတ္ထိခိုက္စရာေကာင္းလွတဲ့ ျဖစ္ရပ္ေတြ ပါ၀င္ပါတယ္။

တခ်ိန္တည္းမွာပဲ အသိအမွတ္ျပဳသင့္တဲ့ အျပဳသေဘာႀကိဳးပမ္းအားထုတ္မႈတခ်ိဳ႕လည္း ရိွခဲ့ပါတယ္။

ခိုင္ၿမဲျခင္းမရိွေသးေပမယ့္ အစိုးရနဲ႔ လက္နက္ကိုင္အုပ္စုေတြအၾကား အပစ္အခတ္ ရပ္ဆဲေရး သေဘာတူညီခ်က္ ေတြဟာ ပဋိပကၡေတြကို ေလ်ာ့ပါးေစခဲ့ပါသည္။ ဒီလို ရလဒ္ေတြ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ မသြားေစဖို႔ လုပ္ေဆာင္ရာမွာ ကုလသမဂၢဟာ အေတြ႕အႀကံဳအမ်ားအျပားရိွခဲ့ပါတယ္။

အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ၊ ပိုင္နက္နယ္ေျမကို ေလးစားျခင္းနဲ႔ အမ်ိဳးသား စည္းလံုးညီညြတ္ေရးဆိုတာဟာ အစိုးရတိုင္းရဲ႕ တရားမွ်တတဲ့ စိုးရိမ္မႈေတြျဖစ္ပါတယ္။

ႏိုင္ငံေရးမ်က္ႏွာစာကို ပိုၿပီး က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ဖြင့္ေပးမယ္ ဆိုရင္ အုပ္စုတိုင္း၊ လူတဦးခ်င္းတိုင္းဟာ ပိုမိုႀကီးမားတဲ့ အားလံုး စုေပါင္းလုပ္ေဆာင္တဲ့ လုပ္ငန္းတခုရဲ႕ အစိတ္အပိုင္းျဖစ္လာမွာျဖစ္ၿပီး ဒီလို လုပ္ေဆာင္ျခင္းဟာလည္း အေကာင္းဆံုး နည္းလမ္းျဖစ္တယ္လို႔ က်ေနာ္တို႔ အခုိင္အမာေျပာခ်င္ပါတယ္။

စစ္တပ္၊ ႏိုင္ငံေရးပါတီအားလံုး၊ တိုင္းရင္းသား လူနည္းစုေတြ၊ လူထုအေျချပဳလူ႔အဖြဲ႕အစည္းေတြနဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ သားေကာင္း သမီးေကာင္းတိုင္း တိုင္းျပည္ရဲ႕ အသြင္ကူေျပာင္းေရးမွာ အခန္းက႑တရပ္က ပါ၀င္ရပါမယ္။

အျပန္အလွန္ အေပးအယူ ညိႇႏိႈင္းျခင္း၊ ေလးစားျခင္းနဲ႔ နားလည္မႈရိွျခင္း တို႔ကသာလ်င္ ေရရွည္တည္တံ့မယ့္ ၿငိမ္းခ်မ္း ေရး၊ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးနဲ႔ ဒီမိုကေရစီေရးတို႔အတြက္ အေျခခံအုပ္ျမစ္မ်ားကို ခ်ေပးႏိုင္ပါတယ္။

က်ေနာ့္ရဲ႕ ဒုတိယသတင္းစကားကေတာ့ ျမန္မာျပည္သူေတြရဲ႕ လူသားခ်င္းစာနာေထာက္ထားတဲ့ လိုအပ္ခ်က္ေတြကို ေျဖရွင္းေဆာင္ရြက္ဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။

ဧရာ၀တီျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသမွာ လုပ္ေဆာင္ခဲ့တဲ့ တိုးတက္မႈေတြကို တေခါက္ ျပန္လည္လာေရာက္ၾကည့္ရႈခြင့္ရ တဲ့အတြက္ က်ေနာ္ ၀မ္းသာပါတယ္။ လူေပါင္း ၁၃၀၀၀၀ ေလာက္ ေသေၾကခဲ့တဲ့ ဆံုးရႈံးမႈႀကီးဟာ အလြန္၀မ္းနည္း ေၾကကြဲစရာ ျဖစ္ပါတယ္။ သို႔ေပမယ့္ ဒီေန႔ က်ေနာ္ ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရတဲ့ ျပန္လည္တည္ေဆာက္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားဟာ အံ့ၾသစရာ ေကာင္းလွပါတယ္။

ဒီ ဝမ္းနည္းေၾကကြဲစရာ ျဖစ္ရပ္ဟာ ျမန္မာျပည္သူေတြရဲ႕ ခံႏိုင္ရည္စြမ္းအားကို ျပသခဲ့ပါတယ္။ ဒါ့ အျပင္ ကမၻာတလႊားမွာရိွတဲ့ ျပည္သူေတြကလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ႔ ျမန္မာျပည္သူေတြကို ဘယ္ေလာက္ နက္နက္ရိႈင္းရိႈင္း ဂရုစိုက္တယ္ ဆိုတာကို ဒီျဖစ္ရပ္က ျပသခဲ့ပါတယ္။

ၿခံဳေျပာရမယ္ ဆိုရင္ ဆိုင္ကလုန္း နာဂစ္ သဘာ၀ေဘးဒုကၡအေပၚ အေရးယူတုန္႔ျပန္ ေဆာင္ရြက္မႈဟာ အထီးက်န္ ျဖစ္ေနျခင္းကို ေက်ာ္လႊားႏိုင္ၿပီး ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ျခင္းရဲ႕ တန္ဖိုးကို သက္ေသျပသလိုက္ျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

အလွဴရွင္ႏိုင္ငံေတြရဲ႕ ေထာက္ပံ႔ကူညီမႈေတြနဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံ၊ ကုလသမဂၢနဲ႔ အာဆီယံအသင္းႀကီးတို႔ရဲ႕ သံုးပြင့္ဆိုင္ အဖြဲ႕ကတဆင့္ အရင္က မရိွခဲ့ဘူးတဲ့ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈေတြကို ေတြ႕ရပါတယ္။ လူသားခ်င္းစာနာေထာက္ထားတဲ့ အလြန္အေရး ႀကီးေသာလုပ္ငန္းေတြဟာ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာဆိုတဲ့ စည္းမ်ဥ္းသေဘာတရားနဲ႔ ဆန္႔က်င္ျခင္း မရွိဘူး ဆိုတာကို ျပသခဲ့ပါတယ္။

တျခားႏိုင္ငံေတြမွာလိုပဲ ျမန္မာႏိုင္ငံကိုေပးတဲ့ လူသားခ်င္း စာနာေထာက္ထားတဲ့ အကူအညီေတြဟာ ႏိုင္ငံေရးအရ ထည့္သြင္းစဥ္းစားမႈေတြမွာ ဓားစာခံမျဖစ္သင့္ပါဘူး။ လူသားခ်င္းစာနာတဲ့ အေထာက္အပံ့နဲ႔ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး အေထာက္အပံ့ တို႔ကို ျမန္မာႏိုင္ငံက လိုအပ္ေနတဲ့ ျပည္သူအားလံုး ရရိွႏိုင္ေစဖို႔ က်ေနာ္တို႔ အတူတကြ ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ သြားႏိုင္ပါတယ္။ တကယ္လည္း ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္သြားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီအခ်က္ဟာ က်ေနာ့္ရဲ႕ တတိယေျမာက္ သတင္းစကားကို သယ္ေဆာင္ဖို႔ ျဖစ္ေစခဲ့ပါတယ္။ ခုအခ်ိန္ဟာ ျမန္မာ ႏိုင္ငံအတြက္ စီးပြားေရးစြမ္းအင္ ေတြကို လြတ္လပ္စြာ အစြမ္းကုန္ ေမာင္းႏွင္ရေတာ့မယ့္ အခ်ိန္ျဖစ္ပါတယ္။

ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ အာရွတိုက္ရဲ႕ စီးပြားေရးစန္းပြင့္မႈ အလယ္မွာ ရိွေနပါတယ္။ ႏိုင္ငံရဲ႕ ပတ္လည္က အလ်င္အျမန္ တိုးတက္ေနတဲ့ လမ္းေၾကာင္းထဲ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ထိန္းေက်ာင္းေမာင္းႏွင္သြားမယ္ဆိုရင္ ျပည္သူေတြရဲ႕ လူေနမႈ အဆင့္အတန္း ျမင့္မားလာမယ့္ အေသခ်ာဆံုးနည္းလမ္း ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။

ျပင္ပႏိုင္ငံေတြနဲ႔ ကုန္သြယ္ေရးနဲ႔ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈေတြကို ဖြင့္လွစ္ေပးတဲ့ ျမန္မာအစုိးရရဲ႕ မူ၀ါဒကို ကၽြန္ေတာ္ႀကိဳဆိုပါ တယ္။ ကုလသမဂၢရဲ႕ ေထာင္စုႏွစ္ ဖံြ႕ၿဖိဳးမႈရည္မွန္းခ်က္ေတြ ေအာင္ျမင္ျပည့္မီေစဖို႔ ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္မႈေတြ၊ HIV ေရာဂါျပန္႔ပြားမႈ ထိန္းခ်ဳပ္ေရးေတြ၊ လူကုန္ကူးမႈတားဆီးတိုက္ဖ်က္ေရးနဲ႔ ဘိန္းစိုက္ပ်ိဳး ထုတ္လုပ္မႈ ေလွ်ာ့ခ် ေရးတို႔မွာ အစိုးရရဲ႕ ႀကိဳးပမ္းမႈေတြကိုလည္း ႀကိဳဆိုပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ လက္ေတြ႕ျဖစ္ရပ္မွာ ျပည္သူသန္းေပါင္းမ်ားစြာ ဆင္းရဲမြဲေတမႈထဲ ဆက္လက္ေနထိုင္ေနရတဲ့ အေျခအေန ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ လူေနမႈအဆင့္အတန္းဟာ အာရွတိုက္၏အနိမ့္ဆံုး ႏိုင္ငံေတြထဲမွာ ပါ၀င္ပါတယ္။

ျမန္မာျပည္သူေတြဟာ အလုပ္အကိုင္နဲ႔ အစားအစာအတြက္၊ လံုၿခံဳမႈနဲ႔ က်န္းမာေရးျပဳစုေစာင့္ေရွာက္မႈေတြ အတြက္ လိုအပ္ ေနပါတယ္။

ျမန္မာျပည္သူေတြဟာ ေဒသတြင္းနဲပ ကမၻာ့ စီးပြားေရးက အက်ိဳးအျမတ္ေတြ ရရိွခံစားႏိုင္သလို ပံ႔ပိုးကူညီမႈေတြ လုပ္ႏိုင္ ေစဖို႔ က်ေနာ္တို႔ အတူလက္တြဲ လုပ္ေဆာင္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

တည္ၿငိမ္ၿပီး ႂကြယ္၀ခ်မ္းသာတဲ့ ဒီမိုကရက္တစ္ျမန္မာႏိုင္ငံကေန ေဒသတြင္းႏိုင္ငံေတြနဲ႔ ကမၻာႀကီးက အက်ိဳးေက်းဇူး မ်ား အမ်ားအျပားရရိွေနမယ့္ အခ်က္ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ အသိအမွတ္ျပဳၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီ ရည္မွန္းခ်က္ကို ရရိွေရး အတြက္ က်ေနာ္တို႔ အတူ လက္တြဲ လုပ္ေဆာင္ၾကရပါမယ္။

ျမန္မာအစိုးရအေနနဲ႔ ဒီအခ်ိန္အခါ သမယကို လက္လြတ္မခံဘဲ အမိအရ ဆုတ္ကိုင္ရပါမယ္။

ႏိုင္ငံတကာအသိုင္းအ၀န္းက ျမန္မာျပည္သူေတြကို ကူညီဖို႔အတြက္ ကမ္းလွမ္းလာမယ့္ အခြင့္အလမ္းေတြကို အမိအရ ဆုပ္ကိုင္ရပါမယ္။

ႂကြေရာက္လာၾကတဲ့ လူႀကီးမင္းမ်ားခင္ဗ်ာ -

ကၽြန္ေတာ္ဟာ မိတ္ေဆြတေယာက္အေနနဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံကို လာေရာက္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

က်ေနာ့္ရဲ႕ တာ၀န္က ကုလသမဂၢ ပဋိဉာဥ္စာတမ္းပါ စံႏႈန္းေတြနဲ႔ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြကို ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ ဖုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။

အစိုးရ၊ ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြ၊ တိုင္းရင္းသားအုပ္စုေတြ၊ လူထုအေျချပဳ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းေတြဟာ ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံ၊ ျပည္သူ တရပ္အသြင္နဲ႔ အနာဂတ္ခရီးလမ္းကို အတူတကြခ်ီတက္ႏိုင္ေစဖို႔ ခင္ဗ်ားတို႔အားလံုးကို အားေပးတိုက္တြန္းဖို႔က က်ေနာ့္ရဲ႕ အခန္းက႑ ျဖစ္ပါတယ္။

ျပည္သူေတြရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားကို ကြဲျပားျခားနားမႈေတြရဲ႕ အထက္မွာ ထားႏိုင္မယ္ဆိုရင္ မေျဖရွင္းႏိုင္တဲ့၊ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ အရာ ဆိုတာ ရိွမွာ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။

ေဒသတြင္းနဲ႔ ကမၻာႀကီးက လ်င္ျမန္စြာ ေျပာင္းလဲေနပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ျခင္းကေန အက်ိဳး အျမတ္ရရိွဖို႔ ရပ္တည္ရပါလိမ့္မယ္။ မိမိႏိုင္ငံရဲ႕ အေျပာင္းအလဲေတြကေန အက်ိဳးအျမတ္ရရိွဖို႔ ေဆာက္ရြက္ ရပါလိမ့္ မယ္။

ကုလသမဂၢနဲ႔ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ျခင္းဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံ ႏိုင္ငံျခားေရးမူ၀ါဒရဲ႕ အေရးႀကီးတဲ့ အေျခခံအုတ္ျမစ္ ျဖစ္တယ္လို႔ ျမန္မာအစိုးရက ထပ္ခါတလဲလဲ ေဖာ္ျပခဲ့ပါတယ္။

ျမန္မာအစိုးရေနနဲ႔ စကားနဲ႔ အလုပ္ညီညြတ္ေစဖုိ႔ က်ေနာ္တို႔ ေျပာလိုပါတယ္။

ႏိုင္ငံသားေတြရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ေတြကို ျဖည့္ဆည္းေပးတဲ့ အေနနဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ကုလသမဂၢနဲ႔ ပိုမို ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေလေလ ႏိုင္ငံရဲ႕အခ်ဳပ္အခ်ာအာဏာက ပိုမို ခိုင္ၿမဲေလေလ ျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္။

အဲဒီလုိပဲ ျမန္မာျပည္သူအားလံုးရဲ႕ လူ႔အခြင့္အေရးေတြကို အျပည့္အ၀ ေလးစားလိုက္နာရင္း စည္းလံုးညီညြတ္တဲ့၊ ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့၊ ႂကြယ္၀ခ်မ္းသာတဲ့၊ ဒီမိုကေရစီအနာဂတ္ဆိုတဲ့ က်ေနာ္တို႔ အားလံုးရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ေတြကို ျမန္မာ ျပည္သူေတြ ရရိွေစဖို႔ အကူအညီေပးျခင္းဟာ ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအ၀န္းတခုလံုးရဲ႕ တာ၀န္ျဖစ္ပါတယ္။

ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
http://www.irrawaddy.org/bur/2009-07-07-11-36-59.html