ေမာင္ရစ္ႏွင့္ သူ၏ အသိမ်ားအေၾကာင္း

ေမာင္ရစ္

ဇြန္ ၉၊ ၂၀၀၉

မိတ္ေဆြမ်ား ...

ယခုလို အေရးၾကီးေနတဲ့ ကာလၾကီးမွာ - ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႔ ထင္ရွားတဲ့ မိန္႔ခြန္းေကာက္ႏုတ္ခ်က္တခုနဲ႔ နိဒါန္းပ်ဳိးလိုက္ခ်င္ပါတယ္။
“က်မတို႔ကို ေနရာတိုင္းမွာ ေမးၾကတယ္။ တိုင္းျပည္အတြက္ ျပည္သူေတြအတြက္ ဘာေတြ လုပ္ေနသလဲ။ အန္အယ္ဒီပါတီက ဘာေတြ လုပ္ေနသလဲ။ စသည္ျဖင့္ ေမးျမန္းၾကတယ္။ က်မတို႔ကလည္း အခုလိုေမးတဲ့သူေတြကို ျပန္ျပီး ေမးခြန္းထုတ္လိုက္ခ်င္ပါတယ္။ ရွင္တို႔တေတြကေကာ အခုခ်ိန္မွာ တိုင္းျပည္အတြက္ ျပည္သူေတြအတြက္ ဘာေတြမ်ား လုပ္ေဆာင္ေပးခဲ့ျပီးျပီလဲ ဆိုတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္ …” တဲ့။ (အတိအက် မဟုတ္၊ အနီးစပ္ဆုံး စာကိုးစကားကိုး)

အေမရိကန္သမၼတၾကီး ကေနဒီကလည္း ေျပာပါတယ္။ တိုင္းျပည္ဆီက သင္ ဘာေတြ ရမလဲလို႔ မေမးပါနဲ႔ တဲ့။ တိုင္းျပည္အတြက္ သင္က ဘာေတြ ေပးဆပ္မည္လဲဆိုတာကို ေျဖၾကားပါ … တဲ့။

ေျပာၾကေၾကးဆိုရင္ - ပတ္၀န္းက်င္မွာ ၾကားေနရတာက - ဟို လူေတြ ဒီလူေတြ ဘာလုပ္ေနတာလဲ ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းေတြ ပလူပ်ံေနတာကိုး။ ကိုယ္ ဘာလုပ္ေနသလဲဆိုတာကို မေျပာဘဲ သူမ်ားေတြကို လက္ညိွဴးထုိးတဲ့ အလုပ္က အေတာ္ေခတ္စားပုံရပါတယ္။ ကဲ အခု ေဒၚစုကို ဖမ္းထားျပီ။ အိုဘားမား ဘာလုပ္ေနသလဲ ဆိုေတာ့ … ေမာင္ရစ္က စီအန္အန္ဖြင့္ျပီး အိုဘားမား ဘယ္ႏိုင္ငံအလည္ထြက္ေနသလဲဆိုတာ လိုက္ရွာေပးရမယ့္ ပုံ ေပါက္ေနတယ္။

ကဲ … ဘာေတြ လုပ္ၾကရမွာလဲ …

ထုံးစံအတိုင္း ဆရာလုပ္ရရင္ေတာ့ - ျပည္တြင္းက သပိတ္တိုက္ပြဲကို စတင္ေဖာ္ေဆာင္ အသံပစ္သင့္ပါတယ္။

အင္န္အယ္ဒီက လုပ္ႏိုင္လိမ့္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ရန္ တုိက္တြန္းရမည့္အေရးကို အမွန္တကယ္ စဥ္းစားရန္ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္မည္ကို ေျပာၾကားရန္ ျဖစ္ႏိုင္သည္ဟု အတိအလင္း ေျပာၾကားဖို႔မွာ အခ်ိန္က်ျပီဟု ဆိုႏိုင္ၾကလ်င္ ထိုအခက္အခဲမ်ားကို သာဓကေဆာင္ရန္ ခဲယဥ္းမည္ဟု စဥ္းစားၾကည့္မိသည္။ (ဟဲဟဲ မ်က္စိလည္သြားမည္ မဟုတ္လား။ အဲလိုျဖစ္ေအာင္ ေရးလိုက္တာ။ အတင္းရွင္းေအာင္ လိုက္မဖတ္နဲ႔။ အစိုးရက ခံ၀န္ခ်က္ထိုးခိုင္းလိမ့္မယ္။ ေၾကာက္စရာ …) ယခုအခ်ိန္မွာ ေရွ႔ေန ေရွ႔ရပ္နဲ႔ ျပန္ၾကားေရးကိစၥေတြနဲ႔ အလုပ္မ်ားေနတယ္လို႔ ၾကားပါတယ္။ “သီးျခားႏိုင္ငံေရးပုံသ႑န္အသစ္” ထူေထာင္ေရးကို အခ်ိန္ယူ ေဆြးေႏြးၾကေသးပုံ မေပၚ။

သို႔ေသာ္ ျပည္တြင္းကျဖစ္ေစ ျပည္ပကျဖစ္ေစ ျမန္မာေတြအေနနဲ႔ ေဒၚစု၊ ၈၈ မ်ဳိးဆက္၊ ဦး၀င္းတင္၊ ဇာဂနာ စသည္တို႔ကို ဦးတင္ျပီး အင္န္အယ္ဒီကိုယ္စား အမ်ဳိးသားတပ္ဦးကို ျပန္ဖြဲ႔သင့္ပါတယ္။ ဥပမာ က်ေနာ္တို႔လို ဘာမဟုတ္တဲ့ မီဒီယာအဖြဲ႔က သူတို႔ေတြကို မိုးမခရဲ႔ ဂုဏ္ထူးေဆာင္မိတ္ေဆြမ်ား ဆိုတဲ့ ေနရာတခုကို တရား၀င္ေပးျပီး အသိအမွတ္ျပဳျခင္းမ်ဳိး။ ဒါကလည္း ပါတီေဘာင္ထဲက၊ အတိုက္အခံႏိုင္ငံေရးေဘာင္ထဲက ေခါင္းေဆာင္ေတြကို အမ်ဳိးသားလႈပ္ရွားမႈပုံသ႑န္ျဖစ္လာေအာင္ ဆြဲေဆာင္တဲ့သေဘာပါ။ ဒါကို က်ေနာ္တို႔က “မိသားစု အသိ”လို႔ ေျပာခ်င္တယ္။

ႏုိ႔မဟုတ္ရင္ ျမန္မာမဟုတ္တဲ့ ႏိုင္ငံေတြ၊ အဖြဲ႔ေတြ၊ ႏိုင္ငံျခားသားေတြက အဲဒီျမန္မာအမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္ေတြကို ဆုေတြေပး၊ ျမိဳ႔ေတာ္ၾကီးေတြအပ္၊ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ႏိုင္ငံသားၾကီးအျဖစ္ အသိအမွတ္ေတြျပဳ၊ ေက်ာက္ရုပ္ထု၊ ခမ္းမေတြ နံမယ္ေပးနဲ႔ အျပတ္ ဦးထိပ္ပန္ဆင္ျပေနၾကေလေတာ့ ငါတို႔ အမ်ဳးိသားအခ်င္းခ်င္း ျမန္မာေတြခင္ဗ်ာ မ်က္ႏွာေတာင္ ငယ္တယ္။ ဦး၀င္းတင္ လမ္းေဘးမွာ ငုတ္တုတ္ၾကီး ထိုင္ေနတာကို မျမင္ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနရတယ္။ သူမ်ားေတြလို ကိုယ္က ဆုမေပးႏိုင္၊ လူရာမသြင္းႏိုင္ဘူး မဟုတ္လား။ (သနားစရာ … )

ႏိုင္ငံေရးတိုက္ပြဲက ပုံသ႑န္တိုက္ပြဲလို႔ ျမင္ပါတယ္။ အေျခခံလူတန္းစားတိုက္ပြဲ မျဖစ္လာေသးပါ။ အထက္တန္းလႊာ၊ အလယ္တန္းလႊာ၊ ပညာတတ္၊ ေက်ာင္းသားလူငယ္၊ ေၾကးေရတတ္စားသုံးသူ စသည္တို႔ကို စည္းရုံးနားခ်ျပီး ဆြဲေခၚသင့္တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ စားသုံးသူသပိတ္တိုက္ပြဲဟာ အလတ္တန္းစားေတြကို လႈပ္တဲ့သေဘာပါ။ “သပိတ္အသိ” ကို ၀န္ထမ္းေတြ၊ စားသုံသူေတြကို ထည့္သြင္းတဲ့ သေဘာလို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။

အိမ္ဦးခန္းထဲမွာ အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္မ်ားကိုတင္ထားတဲ့ လႈပ္ရွားမႈမ်ဳိးကိုလည္း တိုက္တြန္းသင့္ပါတယ္။ သူတို႔ကို လမ္းေပၚမွာ၊ ေထာင္ထဲမွာ၊ အက်ယ္ခ်ဳပ္ထဲမွာသာ ထားျပီး ကိုယ့္အိမ္ဦးခန္းမွာ ဓာတ္ပုံ၊ အမွတ္တရစသည္ မထားႏိုင္ေသးသမွ် “အတိုက္အခံ အသိ”ကို အလတ္တန္းစားေတြကို မထည့္ေပးႏိုင္ေသးတဲ့ သေဘာျဖစ္ပါတယ္။ ရိုင္းရိုင္းေျပာရရင္ ဆႏၵျပဖို႔အတြက္ ေဒၚစုတို႔ ဦး၀င္းတင္၊ ဦးတင္ဦးတို႔ကို ၀ါးလုံးျခမ္းထိပ္မွာ ညွပ္နဲ႔ ကပ္ျပီး ေထာင္ေအာ္ေနတာပါ။ ျပီးရင္ေတာ့ ကားဂိုေဒါင္တို႔၊ စတိုခန္းတို႔၊ အိမ္ေအာက္တို႔ထဲမွာ လွ်ိဳထားခဲ့တာခ်ည္းပဲ။ ၂၀၀၇ တုန္းကဆို ဘုရားစင္မွာ ထားရမယ့္ ဘုန္းၾကီးေတြကို လမ္းေပၚဆႏၵျပတဲ့ဆီမွာ ထုတ္ျပီး ေအာ္၊ အဲဒီ သံဃာေတာ္ပုံ ပိုစတာေတြ ကိုယ့္မိရိုးဖလာေတြ ဘယ္ေနရာမွာ ထားပစ္ခဲ့ၾကပါလိမ့္လို႔ ေတြးၾကည့္မိေသးတယ္။

ျပည္ပက ျမန္မာေတြအေနနဲ႔ စစ္အုပ္စုႏွင့္ အေပါင္းအပါမ်ား ေဖာ္ထုတ္ေရးလႈပ္ရွားမႈကို ၀က္ဆိုက္၊ အီးေမး၊ လက္ဆင့္ကမ္း လႈပ္ရွားမႈ လုပ္ကို လုပ္ႏိုင္ပါတယ္။ ေသေသခ်ာခ်ာ အစဥ္တစိုက္လုပ္မွ ျဖစ္မယ္။ လူေတြကလည္း လာၾကည့္ျပီး မ်က္စိစြဲ၊ နားစြဲသြားမယ္။ “ရန္သူ အသိ”ကို လူထုအတြင္း သြတ္သြင္းမွ ရပါမယ္။ စာရင္း၊ သတင္း၊ အတိအက် ေနရာတခုခုမွာ အမွတ္အသားမထားႏိုင္သ၍ ျပည္သူေတြက စိတ္ဓာတ္ေတြ ခိုင္မာေတာင့္တင္းေနစရာ မရွိပါ။ သူတို႔ကို အစဥ္သတိေပးႏိုင္မွ ျဖစ္မယ္။

ေနာက္တခုကေတာ့ - “မိတ္ေဆြ အသိ” ဆိုျပီး ဒီမိုကေရစီမိတ္ေဆြေတြ သက္ရွိနဲ႔ ကြယ္လြန္ေတြကို သူတို႔လိုမ်ဳိး စာရင္းလုပ္ ေဖာ္ထုတ္ေနဖို႔လည္း လိုလာမယ္ထင္ပါတယ္။ အခုဟာက ေအေအပီပီကလြဲရင္ က်န္တဲ့အဖြဲ႔ေတြကလည္း ထင္ရွားသူမ်ားကို ဆုေပးရုံသာ တတ္ႏိုင္ပါတယ္။ ရတဲ့ ဆုေငြဆိုတာကလည္း နံမယ္ၾကီး ထမင္းငတ္ေနရတာပါ။ ျပည္သူက ေစာင့္ေရွာက္ ပ်ဳိးေထာင္မွ ျမန္မာျပည္မွာ ဒီမိုကေရစီအသီးအပြင့္ကို စားၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔စိုက္သေလာက္က သူတို႔ စားလိုက္တာနဲ႔ လိုက္မမီဘူးဆိုတာကို ျပည္သူေတြကို အသိေပးမွ ျဖစ္မယ္။

ေနာက္ဆုံးအေနနဲ႔ကေတာ့ “အမွန္ အသိ” ကို ထုတ္ေဖာ္ႏိုင္ဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ဟိုလူ လုပ္ႏိုးႏိုး၊ ဆုရသူေတြ၊ ပိုက္ဆံရသူေတြ၊ ပိုက္ဆံရွိသူေတြ လုပ္ႏိုးႏိုးနဲ႔ ဒီမုိကေရစီ အမ်ဳိးသားလႈပ္ရွားမႈ ႏြားႏို႔အိုးၾကီးထဲမွာ ႏို႔ေတြ မထည့္ႏိုင္ၾကဘဲ ေရေတြခ်ည္း ေရာမိၾကတဲ့ အျဖစ္ကေန ရုန္းထြက္ႏိုင္ဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ တက်ပ္ တျပားဖိုးပဲ လုပ္လုပ္၊ တေန႔ ၅ မိနစ္ေလာက္ပဲ လုပ္လုပ္၊ တပတ္ တနာရီပဲ ဆႏၵျပျပ - အမွန္အသိ ေတြနဲ႔ လုပ္ရင္ “ေရာ ေက်ာ္”လည္း မျဖစ္ေတာ့ဘူး။ “ရေသ့စိတ္ေျဖ ေတာ္လွန္ေရး” လည္း မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ “တေန႔ တလံ” နဲ႔ေတာ့ ပုဂံက နက္ျဖန္ သဘက္ မေရာက္ဘူး ဆိုတာကို အမွန္အတိုင္း သိလာမယ္။ ျပီးေတာ့ “ျပိဳင္တူတြန္းလ်င္ ေရြ႔ႏိုင္ပါသည္ …” ဆိုတာကို ေရြ႔ဖို႔အေရး “၀ိုင္း”ျပီး “လွည့္” တြန္းေနတာခ်ည္းကေန တျပိဳင္တည္း တဖက္တည္းက တြန္းႏိုင္ၾကဖို႔ကို အျမင္ရွင္းရွင္းနဲ႔ သေဘာပိုေပါက္လာမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။

မိုးမခကေတာ့ ရွိတဲ့သူေတြနဲ႔ လုပ္မွာပဲ။ မိုးမခက စာေတြကို ႏြားႏို႔နဲ႔ပဲ ေရးမယ္ေလ။ ေရေတာ့ မေရာဘူး။ ေရလိုခ်င္ရင္ တိုက္ပြဲထဲကေတာ့ ခပ္မေသာက္ဘူး။ ဘုံပိုင္ေရ ခံေသာက္မယ္။ နည္းနည္းနဲ႔ က်ဲက်ဲပဲ ၀ိုင္းမယ္။ ပရိသတ္ကလည္း ငါတို႔တေတြ တေယာက္တလက္ ၀ိုင္းၾကရင္ မိုးမခလိုမ်ဳိး “အရူးအႏွမ္း” ေတြ လုပ္တဲ့ မီဒီယာေလာက္ကေတာ့ “သနားတယ္”ဆိုျပီး “မခံခ်င္စိတ္ အသိ”နဲ႔ ၀ိုင္းျပီး “ထ” လာၾကဖို႔ အေရးၾကီးတာပါ။ အဲျပီးေတာ့လည္း “အလကားပါကြာ” ဆိုျပီး “ကိုယ့္ အေရး၊ မိသားစု အေရးနဲ႔ ကိုယ့္ ငေတမာဖို႔ အေရး ” ဆိုတဲ့ “တို႔ တာ၀န္ အေရး ၃ ပါး” ဖက္ ျပန္လွည့္မသြားၾကဘဲနဲ႔ “ေရရွည္တိုက္ပြဲ အသိ”ကိုလည္း အျမဲ ရွင္သန္ေနဖို႔လည္း လိုအပ္ေနပါတယ္။

“ဟဲ ဟဲ …” ။ ဒါကေတာ့ ေမာင္ရစ္နဲ႔ သူ၏ “အသိ”မ်ားဆိုတဲ့ စာျဖစ္ပါတယ္။ စာဆိုတဲ့သေဘာက အလိမၼာပါ။ အလိမၼာ စာမွာ ရွိ … တဲ့။ စာထဲမွာပဲ အလိမၼာ ရွိတယ္ ဆိုတဲ့ သေဘာ။ အျပင္မွာကေတာ့ သိၾကတဲ့အတိုင္း လက္ခ်ည္းသက္သက္သာ ရွိတယ္။ လူမိုက္မ်ား စုေ၀းရာ မိုးမခဇရပ္မွာ ေရ မီး မလာပါေပ့ါ။