လူတစ္စုအာဏာ လူထုအာဏာ

လူတစ္စုသည္ ႏုိင္ငံေရးမဟုတ္။ လူထုသည္သာ ႏုိင္ငံေရးျဖစ္သည္။ လူတစ္စုသည္ သူ႔ကုိယ္သူ ႏုိင္ငံေရးဟုေျပာကာ၊ ၎သည္ ႏုိင္ငံေရးေတာ့မဟုတ္။ အာဏာျဖစ္သြားသည္။ လူထုတြင္မူ ဘာျပႆနာမွမရွိ။ ႏုိင္ငံေရးလည္းဟုတ္သည္။ အာဏာလည္းဟုတ္သည္။ အမွန္ အာဏာဆုိသည္ လူထု၌သာရွိသင့္သည္။ အျခားဘယ္မွာမွ်မရွိသင့္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ လူတစ္စုသည္ ႏုိင္ငံေရးလည္းမျဖစ္သင့္။ အာဏာလည္းမျဖစ္သင့္။ လူတစ္စုသည္ ႏုိင္ငံေရးလည္းမဟုတ္။ အာဏာ လည္းမဟုတ္။ န အ ဖသည္ လူတစ္စုျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ န အ ဖသည္ ႏုိင္ငံေရးလည္းမဟုတ္။ အာဏာလည္း မဟုတ္။ ပါတီအသီးသီးသည္လည္း လူတစ္စုျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ပါတီမ်ားသည္လည္း ႏုိင္ငံေရးလည္းမဟုတ္။ အာ ဏာလည္းမဟုတ္။ ႏုိင္ငံဟုရွိက ႏုိင္ငံေရးရွိရမည္၊ အာဏာရွိရမည္ဟူေသာ ေတာင္းဆုိခ်က္က တစ္ဘက္၌ရွိေနျပန္ သည္။ ဤတြင္ မည္သည့္ႏုိင္ငငံေရး မည္သည့္အာဏာ ျဖစ္ရေတာ့မည္နည္း။


ဧေကာဇေမၼာ၊ တစ္ခုတည္းသာရွိသည္။ လူထုႏုိင္ငံေရး လူထုအာဏာသာ ျဖစ္ရေတာ့မည္။ ဤကား ႏုိင္ငံတစ္ခုအတြက္ အျမင့္မားဆုံးေသာ မဟာဗ်ဴဟာျဖစ္ေလသည္။ ဤမဟာဗ်ဴဟာႏွင့္သာ ႏုိင္ငံ၏အတိတ္ ပစၥဳပၸန္ အနာဂါတ္ ဘဝသုံးရပ္ ကုိ အေကာင္အထည္ေဖၚသင့္သည္။ အေျခခံအုတ္ျမစ္ျဖစ္သင့္သည္။ ဤမဟာဗ်ဴဟာကိုသာ အေျခခံအုတ္ျမစ္အျဖစ္ ခ်မွတ္လုိက္နာ လက္ေတြ႔က်င့္သုံးႏုိင္ပါက ပါတီမ်ားႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းေသာျပႆနာ၊ န အ ဖႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းေသာျပႆနာ၊ ပါ တီႏွင့္ န အ ဖတုိ႔ ရင္ဆုိင္ေတြ႔ရင္း ျဖစ္ေပၚေနသည့္ျပႆနာ ….. စသည့္ျပႆနာအားလုံး ေျပလည္ေျဖရွင္းၿပီး ျဖစ္သြား မည္။ ဤမဟာဗ်ဴဟာမွလြဲ၍ အျခားမရွိ။ ဤမွ်အထိ ရွင္းေနပါလ်က္ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးသည္ လူထုႏုိင္ငံေရး လူထုအာဏာ မျဖစ္ေသး။ ေခတ္အဆက္ဆက္ လူထုႏုိင္ငံေရး လူထုအာဏာေပ်ာက္ေနခဲ့သည္။

ပထမ။ ။ ဘုရင္ဧကရာဇ္ေခတ္။ လူထုႏုိင္ငံေရး လူထုအာဏာမဟုတ္။

ဒုတိယ။ ။ ပါလီမန္ေခတ္။ လူထုႏုိင္ငံေရး လူထုအာဏာမဟုတ္။

တတိယ။ ။ ကြန္ျမဴနစ္။ လူထုႏုိင္ငံေရး လူထုအာဏာမဟုတ္။

ယခုေနာက္ဆုံး။ ။ န အ ဖ။ လူထုႏုိင္ငံေရး လူထုအာဏာမဟုတ္။

ပထမသုံးခုက လက္နက္ကုိ အျမင့္ဆုံး အဆုံးအျဖတ္အျဖစ္မသုံး။ ေနာက္ဆုံး န အ ဖက လက္နက္ကုိ ေနာက္ဆုံးအဆုံး အျဖတ္အျဖစ္သုံးသည္။ ဤသုိ႔သုံးႏုိင္သည္မွာလည္း ပထမသုံးခုတြင္ တာဝန္မကင္း။ သူတုိ႔သုံးခုစလုံး မည္သူမွ် လူထု ႏုိင္ငံေရး လူထုအာဏာမျဖစ္ခဲ့။ သုိ႔ျဖင့္ လက္နက္ရွိေသာစစ္တပ္က သူတုိ႔သုံးဦးကုိ ၿဖိဳခ်၍ ႏုိင္ငံကုိ လက္ဝါးႀကီးအုပ္ ခ်ဳပ္ကုိင္လုိက္ေတာ့သည္။ ဤသုံးသပ္ခ်က္မ်ားကုိ ျမန္မာ့သမုိင္းအက်ဥ္းဟု တစ္နည္းတစ္ဖုံအားျဖင့္ ေျပာ၍ရသည္။ လူ ထုႏုိင္ငံေရး လူထုအာဏာမဟုတ္က လူထုႏုိင္ငံေရး လူထုအာဏာျဖစ္ေအာင္ လုပ္ယူရမည္။ မည္သုိ႔လုပ္ၾကမည္နည္း။ န အ ဖကုိ ျဖဳတ္ခ်ပစ္ရမည္။ န အ ဖကုိ ျဖဳတ္ခ်ၿပီးေနာက္ လူထုႏုိင္ငံေရး လူထုအာဏာျဖင့္ အစားထုိးရမည္။ အျခား အရာျဖင့္ မွားယြင္းအစားထုိးမႈ မျဖစ္ေစရ။ အခတ္အခဲတစ္ခုကို ရင္ဆုိင္ရမည္။ န အ ဖတြင္ လက္နက္ရွိေနသည္။ လူထု တြင္လက္နက္မရွိ။ လက္နက္တစ္ခုတည္းသာ အတားအဆီးျဖစ္ေနသည္။ လက္နက္မရွိပါက လူထုႏုိုင္ငံေရး လူထုအာ ဏာျဖစ္ၿပီ။ လူထုဘာလုပ္ရမည္နည္း။ န အ ဖ၏လက္နက္ကုိ “အ”သြားေအာင္လုပ္ရမည္။ ပထမလုပ္ရမည္မွာ လူထုက န အ ဖစကား၊ န အ ဖတည္ေဆာက္ေရး၊ န အ ဖလုပ္ရပ္မ်ားအားလုံးကုိ လုံးဝသုညအျဖစ္ သေဘာထားလုိက္ရန္ျဖစ္ သည္။ န အ ဖစကားဆုိသည္က န အ ဖ၏ သေဘာတရားစကားမ်ားျဖစ္သည္။ န အ ဖတည္ေဆာက္ေရးဆုိသည္က ႏုိင္ငံတစ္ဝွမ္း န အ ဖလုပ္ေနေသာ အလုပ္မ်ားျဖစ္သည္။ န အ ဖလုပ္ရပ္မ်ားဆုိသည္က ကုိယ့္ဖါသာအဆုိသြင္း ကုိယ့္ ဖာသာေထာက္ခံလမ္းျပ (၇)ခ်က္ႏွင့္ အေပါင္းအပါလုပ္ရပ္မ်ားကုိ ဆုိလုိသည္။ န အ ဖစကား၊ တည္ေဆာက္၊ လုပ္ရပ္ အားလုံးကုိ လူထုကလုံးဝမျဖစ္လုံးဝမရွိ သေဘာထားရမည္။ ဤသုိ႔သေဘာထားရျခင္း၏ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ န အ ဖသည္ လက္နက္သက္သက္ဟု လုံးတီးေပၚသြားေစရန္ျဖစ္သည္။ ဤသုိ႔ျဖင့္ လူထုလုပ္ရမည့္အလုပ္သည္ ရွင္းလင္းျပတ္သား သြားသည္။ ဤေနရာတြင္ လူထုက ပါတီမ်ားႏွင့္ ကြာသြားသည္။ ပါတီက န အ ဖကုိ လက္နက္ဟုမျမင္။ လက္နက္မွလြဲ ေသာ အျခားအရာမ်ားဟုျမင္သည္။ လူထုက န အ ဖကုိ လက္နက္သက္သက္ဟုျမင္သည္။ လက္နက္မွလြဲေသာ အျခား အရာမရွိဟုျမင္သည္။ လူထုကမွန္သည္။ ပါတီကမွားေနသည္။ လူထုႏွင့္ က်ည္ဆံ။ လူထုကက်ည္ဆံကုိ ႏုိင္ႏုိင္ပါမည္ လား။ လူထုအႏုိင္ရမည္ဟု ကြ်န္ေတာ္ ယုံၾကည္စြာရဲဝန္႔စြာ ေသခ်ာေပါက္ေျပာပါသည္။ အက်ဳိးအေၾကာင္းမ်ားက ေအာက္ပါအတုိင္းျဖစ္သည္။ က်ည္ဆံသည္ ခႏၶာကုိယ္ကုိ သတ္ျဖတ္ပစ္ႏုိင္သည္။ သုိ႔ေသာ္ဆႏၵကုိေတာ့ သတ္ျဖတ္ပစ္ ၍ မရပါ။ ဤတြင္ လူထုႏွင့္ဆႏၵ တစ္သားတည္းေပါင္းစည္းထားလုိက္ရန္သာျဖစ္သည္။ ဆႏၵကုိက်ည္ ဆံသည္မႏုိင္။ ဆႏၵ၏ေျခရင္းတြင္ က်ည္ဆံသည္ ဝပ္စင္းအရႈံးေပးသြားရမည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူထုကလုပ္ရန္ရ်ိသည္မွာ ၁။ လူတစ္စုမဟုတ္ေသာ လူထုျဖစ္ရမည္။ ၂။ လူထုႏွင့္ဆႏၵ တစ္သားတည္းတစ္ထပ္တည္း ျဖစ္ေနရမည္။ ၃။ လူထုျဖစ္ သည္ကုိ ျပည္တြင္းျပည္ပ ေပၚလြင္ထင္ရွားေစရမည္။ လူတစ္စုမဟုတ္ဘဲ လူထုျဖစ္ရမည္ဟု ဆုိရျခင္းမွာ န အ ဖသည္ လူထုကုိ လူစုဟုလိမ္ညာ၍ ပစ္ခတ္သတ္ျဖတ္တတ္ေသာ ေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ လူထုႏွင့္ဆႏၵ တစ္သားတည္း တစ္ထပ္တည္း က်ရမည္ဟုဆုိရျခင္းမွာ က်ည္ဆံသည္ ဆႏၵကုိ မသတ္ျဖတ္ႏုိင္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ လူထုျဖစ္သည္ ကုိ ျပည္တြင္းျပည္ပ ေပၚလြင္ထင္ရွားေစရမည္ဟု ဆုိရျခင္းမွာ န အ ဖသည္ လူထုကုိလူထုဟု မျငင္းႏုိင္မေရွာင္ႏုိင္ ဝန္ခံသြားေစႏုိင္ရန္ျဖစ္သည္။ လူတစ္စုမဟုတ္ လူထုျဖစ္ေစရန္မွာ တစ္ေယာက္က်က ဆယ္ေယာက္ပြားလာမည္။ ဆယ္ေယာက္က်က အေယာက္တစ္ရာ၊ အေယာက္တစ္ရာက်က အေယာက္တစ္ေထာင္၊ အေယာက္တစ္ေထာင္က်က အေယာက္တစ္ေသာင္း တစ္သိန္း တစ္သန္း တစ္ဗုိလ္က်တစ္ဗုိလ္တက္ ဆပြားတုိးပြားသြားျခင္းျဖင့္ လူထုမွလူထုဟု ပီျပင္သြားႏုိင္သည္။ လူထုႏွင့္ ဆႏၵေပါင္းစည္းထားျခင္းက ဆႏၵကုိက်ည္က မသတ္ျဖတ္ႏုိင္ ဆႏၵအၿမဲရွင္သန္ေနရန္ျဖစ္ သည္။ ျပည္တြင္းျပည္ပ ေပၚလြင္ထင္ရွားေစရမည္ဟု ဆုိရျခင္းမွာ လူထုဟု န အ ဖမျငင္ကြယ္ႏုိင္ မ်က္ဝါးထင္ထင္ျပ လုိက္ႏုိင္ျခင္းျဖင့္ န အ ဖသည္ ျမန္မာသိကမာၻသိ အသိခံ၍ လူထုကုိလုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္ရဲမည္ မဟုတ္ေတာ့ပါ။ တစ္ႏုိင္ငံ လုံးကုိ သူတစ္ေယာက္တည္းက လူသတ္ေနေသာလူသတ္သမားဟု ေပၚလြင္ထင္ရွားသြားပါမည္။ ဤအျဖစ္မ်ဳိးကုိ န အ ဖသည္ အျဖစ္မခံရဲပါ။ န အ ဖက်ည္အသြားပါၿပီ။ က်ည္ဆံသည္ ဆႏၵကုိ မလြန္ဆန္ႏုိင္သကဲ့သုိ႔ န အ ဖသည္ လူထု ကုိမလြန္ဆန္ႏုိင္ေတာ့ပါ။ လူထုႏုိင္ငံေရး လူထုအာဏာ လူထုလက္တြင္းသုိ႔ေရာက္သြားရန္ လမ္းေၾကာင္းတစ္ေၾကာင္း တည္းသာရွိပါေတာ့သည္။ ျမန္မာ့သတၱိ ျမန္မာသိ ကမာၻသိ ျပလုိက္ၾကပါစုိ႔။


ေရးသားသူ။ ။ သမာသမတ္

http://thirdeye4u.22web.net/?p=2670#more-2670 မွတင္ျပသည္။