ရဟန္းေတာ္မ်ား နုိင္ငံေရး လုပ္သင္႔ မလုပ္သင္႔

ျမန္မာနုိင္ငံတြင္ စစ္အစုိးရအလုိက် ေဆာင္ရြက္လုပ္ကုိင္ေနေသာ နုိင္ငံေတာ္သံဃာ့နာယကအဖြဲ႕က ရဟန္း ေတာ္မ်ား နုိင္ငံေရးမလုပ္သင္႔၊မလုပ္ရဟု ညႊန္ၾကားလႊာမ်ား ထုတ္ျပန္ထားေလသည္။ယင္းညႊန္ၾကားလႊာ မ်ားကုိ ၾကည္႔ ၍ အခ်ဳိ႕ေသာ ဒကာ ဒကာမ မ်ားကလည္း ရဟန္းေတာ္မ်ား နုိင္ငံေရး မလုပ္သင္႔တာ ဟုတ္မ်ား ဟုတ္ေလ မလားဟု ယုံမွား ေတြေ၀ေနၾကေလသည္။

၎အယူအဆ မွန္၊မမွန္ကုိ ဘာသာေရး အေထာက္အထား သမုိင္းေၾကာင္း အ ေထာက္အထား မ်ားျဖင္႔ မိမိတုိ႔ ကုိယ္တုိင္ သုံးသပ္နုိင္ေအာင္ တင္ျပေရးသား သြားပါ မည္။အယူအဆပုိင္း အရ ခုိင္မာမွဳရွိသြားျပီဆုိလွ်င္ လက္ေတြ႕ေဆာင္ရြက္မွဳကုိျပတ္ သားစြာေဆာင္ရြက္နုိင္ရန္ ရည္ရြည္၍ ဤေဆာင္းပါး ကုိေရးသားျခင္းျဖစ္ပါသည္။

၀ိဋဋဴပ၏ စစ္တပ္ၾကီး သာကီ၀င္ လူမ်ဳိးမ်ားကုိသတ္ျဖတ္ရန္ စစ္ခ်ီသြားေသာအခါ ဘုရားရွင္ ကုိယ္ေတာ္ ျမတ္ၾကီးသည္ သစ္ပင္ရိပ္ အနည္းငယ္သာရွိေသာ ေနရာသုိ႔ ၾကြ၍ သာကီ၀င္ လူမ်ဳိးမ်ားကုိ သတ္ျဖတ္ ဖ်က္ဆီးျခင္း မျပဳရန္ ေမတၲာရပ္ခံေလသည္။

ေနပူျပင္းသည္႔ အခ်ိန္ သုံးၾကိမ္တုိင္ေအာင္ ထုိကဲ႔သုိ႔ လာေရာက္ ေမတၲာရပ္ခံ ေသာေၾကာင္႕ ၀ိဋဋဴပလည္း သုံးၾကိမ္စလုံး လွည္႔၍ ျပန္သြားရေလသည္။ဘုရားရွင္ ပြင္႔ထြန္းရျခင္း၏ အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္သည္ သတၲ၀ါမ်ား သံသရာမွ လြတ္ေျမာက္ရန္ ျဖစ္ေသာ္လည္း ထုိအလုပ္ကုိသာ အျမဲတမ္း ေဆာင္ရြက္ေနသည္ မဟုတ္ပဲ အျခား ေသာသတၲ၀ါ တုိ႔၏ အက်ဳိးစီးပြါးမ်ားကုိလည္း အခြင္႔သင္႔သလုိ ေဆာင္ရြက္ခဲ႔သည္႕သာ ဓကမ်ား ေျမာက္မ်ားစြာ ရွ ိခဲ႔ ေလသည္။

ျမန္မာအစုိးရအလုိက်ေဆင္ရြက္လုပ္ကုိင္ေနေသာ သံဃနာယကအဖြဲ႔က ရဟန္း ေတာ္မ်ားအား ဂႏၴဓူရ ၊၀ိပႆနာ ဓူရ( စာေပအလုပ္၊တရားအလုပ္)ႏွစ္မ်ဳိးသာေဆာင္ရြက္ရမည္ဟု ညႊန္ၾကားလႊာမ်ား ထုတ္ျပန္ ထားေလသည္။တကယ္ေတာ႔ သံဃာေတာ္မ်ားအား အစုိးရက ခ်ဳပ္ကုိင္လုိေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင္႔ စစ္အာဏာရွင္ အ လုိက် ၎ညႊန္ၾကားလႊာမ်ားကုိ ထုတ္ျပန္ခဲ႔ျခင္းျဖစ္ေလသည္။ဤ ညႊန္ၾကားလႊာမ်ား ထုတ္ျပန္ ေနေသာအလုပ္သည္ပင္ဂႏၴဓူရ ၊၀ိပႆနာဓူရ ၏ အျပင္ဘက္က အလုပ္မ်ား ျဖစ္ေနသည္ကုိ ေတြ႔နုိင္ ေပသည္။

ဘုရားရွင္ပြင္႔ထြန္းျခင္းသည္ သတၲ၀ါတုိ႕၏ အက်ဳိးစီးပြါးအလုိ႔ငွာ ခ်မ္းသာျခင္း အက်ဳိးငွာ ျဖစ္သကဲ႔သုိ႔ ဘုရားသားေတာ္ ရဟန္းေတာ္မ်ားသည္လည္း ဘုရားရွင္၏ အတုကုိလုိက္၍ သတၲ၀ါတုိ႔၏ အက်ဳိးစီးပြါးအတြက္ ခ်မ္းသာေရးအတြက္ ေဆာင္ရြက္ သင္႔ သည္မွာ အထူးေျပာစရာလုိမည္မဟုတ္ေပ။

မရုိးမသား စိတ္ထားျဖင္႔ ဂႏၴဓူရ၊၀ိပႆနာဓူရ ကိစၥ မွလြဲ၍ အျခားကိစၥ မလုပ္ရ ဟုတားျမစ္ျခင္းသည္ ဘုရားရွင္၏ ဆႏၵေတာ္ႏွင္႔ သံဃာေတာ္မ်ား၏ အမ်ားအက်ဳိး ေဆာက္ရြက္ခြင္႔ကုိ တားျမစ္ျခင္း ျဖစ္ေလသည္။တနည္းအားျဖင္႔ သာသနာေတာ္၏ ေကာင္းျမတ္ေသာ အစဥ္အလာႏွင္႔ သာသနာေတာ္အေပၚ လူအမ်ားတုိ႔ အားကုိးေမွ်ာ္ လင္႔မွဳမ်ားကုိ ရုိက္ခ်ဳိး ဖ်က္ဆီးျခင္းပင္ ျဖစ္ေလသည္။

ျမန္မာ႔ရာဇ၀င္ကုိျပန္ၾကည္႔လွ်င္ ပုဂံေခတ္၌ ရွင္ဒိသာပါေမာက္သည္ ျမန္မာ႔ေျမ ေပၚသုိ႔ က်ဴးေက်ာ္ သိမ္းပုိက္ လာေသာ တရုတ္ ဘုရင္ႏွင္႔ စစ္တပ္မ်ားကုိ က်ဴးေက်ာ္ျခင္း မွရပ္တန္႔ပါရန္ ၾကြေရာက္ ေမတၲာရပ္ ခံခဲ႕ေသာေၾကာင္႔ တရုတ္စစ္သည္ေတာ္မ်ားျပန္ ဆုတ္ခြာသြားေသာသည္႔အတြက္ ျမန္မာျပည္သူမ်ား ခ်မ္းသာရာ ရခဲ႔ၾက ေလသည္။

အင္း၀ေခတ္တြင္ အင္း၀ကုိလာေရာက္တုိက္ခုိက္ေသာ မြန္ဘုရင္ရာဇာဓိရာဇ္ကုိ စၾကဳိသူျမတ္ရဟန္းေတာ္က ၾကြေရာက္ ေမတၲာရပ္ခံ တရားေဟာေသာေၾကာင္႔ ရာဇာ ဓိရာဇ္ ဘုရင္လွည္႕ျပန္သြားခဲ႔သည္။မြန္ဘုရင္မၾကီး ရွင္ေစာပုသည္ မြန္ရဟန္းေတာ္ႏွစ္ ပါး၏ အကူအညီျဖင္႔ သူမ မေပ်ာ္ပုိက္ေသာ အင္း၀မွ မြန္တုိ႔နန္းစုိက္ရာ ဒဂုံသုိ႔ ထြက္ေျပး လြတ္ေျမာက္လာနုိင္ခဲ႔ေလသည္။

အထက္ပါျမန္မာရဟန္းေတာ္တုိ႔၏ ျပည္သူတုိ႔အေရးေဆာင္ရြက္ခဲ႔မွဳမ်ားကုိ ေရွး ေခတ္ ေက်ာင္းသုံး စာအုပ္မ်ား တြင္ပင္ ျပဌာန္း ခဲ႔ဘူးေလသည္။ကုိလုိနီေခတ္တြင္ ဆရာေတာ္ဦးဥတၲမႏွင္႔ ဆရာေတာ္ ဦး၀ိစာရတုိ႔၏ ျမန္မာ႔ လြတ္လပ္ေရး အတြက္ စြမ္းစြမ္းတမန္ ေဆာင္ရြက္ခဲ႔ မွဳမ်ားသည္ ျမန္မာနုိင္ငံသမုိင္းေၾကာင္း၌ မည္သုိ႔မွ်ခ်န္ထား ၍ မရေသာ အခန္းကဏၭမ်ားျဖစ္ေလသည္။

ယေန႔မ်ဳိးဆက္သစ္မ်ားသည္ပင္ ေတြ႔ျမင္ေနရေသာဦးဥတၲမပန္းျခံ၊ဦးဥတၲမလမ္း ဦး၀ိစာရေက်ာက္တုိင္၊ ဦး၀ိစာရလမ္း တုိ႔သည္ ျမန္မာရဟန္းေတာ္တုိ႔၏ ျမန္မာ႔နုိင္ငံေရး တနည္းအားျဖင္႔ အမ်ားျပည္သူတုိ႔၏ ခ်မး္သာေရးအတြက္ ေဆာင္ရြက္ခဲ႔မွဳမ်ားကုိ လိမ္ ညာလွည္႔ဖ်ား ေမ႔ေဖ်ာက္၍ မရနုိင္ေသာ အမွတ္ အသား မ်ားျဖစ္ေလသည္။

ရဟန္းေတာ္မ်ားသည္ လူတစ္စု တစ္ဖြဲ႔ အာဏာရဖုိ႔ အတြက္ ဒကာ၊ဒကာမတုိ႔၏ ၾကည္ညဳိမွဳႏွင္႔ ဘုရားရွင္ သာသနာေတာ္ကုိ အသုံးခ်၍ စည္းရုံးေဟာေျပာျခင္း၊မျပဳလုပ္ သင္႔ေပ။တနည္းအားျဖင္႔ ပါတီနုိင္ငံေရးမ်ားတြင္ ပါ၀င္ ေဆာင္ရြက္ျခင္း မျပဳသင္႔ေပ။သုိ႔ ေသာ္ နုိင္ငံေရးဟုေခၚသည္ျဖစ္ေစ၊မေခၚသည္ျဖစ္ေစ အမ်ား ျပည္သူတုိ႔၏ ဆင္းရဲဒုကၡမွ ကယ္တင္ရန္ႏွင္႔ ဘ၀လြတ္ေျမာက္ေရးေဆာင္ရြက္ရန္အတြက္ သမုိင္းေပး တာ၀န္ အရ မလြဲမေသြ ေဆာင္ရြက္ သင္႔ ေဆာင္ရြက္ထုိက္ေပသည္။

ျပီးခဲ႔သည္႔ ၂၀၀၇ စက္တင္ဘာသံဃာအေရးအခင္းတြင္ ရဟန္းငယ္မ်ား၏ လမ္း ေလွ်ာက္ေမတၲာပုိ႔ ဆႏၵျပ ျခင္းသည္ ဒကာ ဒကာမတုိ႔၏ နိမ္႔က်ဆင္းရဲမွဳမ်ား၊အေထြေထြ အက်ပ္အတည္းမ်ားကုိ ေျပလည္ေစ နုိင္ရန္အတြက္ မိမိတုိ႔တတ္စြမ္းနုိင္သည္႔ဘက္က ေဆာင္ရြက္ၾကျခင္းပင္ျဖစ္ပါသည္။တနည္းအားျဖင္႔ အမ်ား ျပည္သူကုိ အနုိင္က်င္႔ႏိွပ္စက္ ေနေသာ စစ္အာဏာရွင္တုိ႔၏ ကုလားထုိင္ကုိ ကုိင္လွဳပ္ခဲ႔ေသာ လုပ္ရပ္မ်ား ျဖစ္ ခဲ႔ ပါ သည္။

ယင္းေနာက္ နုိင္ငံေတာ္သံဃနာယကအဖြဲ႔က ၎တုိ႔အစဥ္အဆက္ထုတ္ျပန္ခဲ႔ ေသာညႊန္ ၾကားလႊာမ်ားျဖင္႔ စစ္အာဏာပုိင္မ်ားကုိ မီးစိမ္းျပလုိက္ေသာအခါ ရဟန္း ေတာ္တုိ႔၏ ေသြးေျမက်ျဖစ္ရပ္မ်ား ေပၚေပါက္ ခဲ႔ရေလသည္။တကယ္ေတာ႔ နုိင္ငံေတာ္ သံဃနာယကအဖြဲ႕သည္ စစ္အာဏာပုိင္မ်ား လွဴဒါန္းေသာ ေက်ာင္းတုိက္မ်ာ၊ ကားမ်ား ၊လွ်ပ္စစ္ဇိမ္ခံပစၥည္းမ်ား၊ အျခားေငြေၾကးႏွင္႔လွဴဖြယ္၀ထၴဳမ်ားကုိလက္ခံရရွိေနေသာ အဖြဲ႔ ျဖစ္ေလသည္။

နုိင္ငံေတာ္သံဃနာယကအဖြဲ႕သည္ စစ္အာဏာပုိင္တုိ႔၏ ရဟန္းရွင္လူျပည္သူတုိ႔ အေပၚညွငး္ပန္းႏွိပ္စက္မွဳမ်ားအတြက္ တစုံတရာ ေမတၲာရပ္ခံ၊ တားျမစ္ဆုံးမ ကန္႔ကြက္ျခင္း ၊ ကာကြယ္ေပးျခင္း မရွိခဲ႔ပဲ စစ္အာဏာရွင္တုိ႔ အလုိက်သာ ၎တုိ႔၏ ညႊန္ၾကားလႊာမ်ားျဖင္႔ ရဟန္းငယ္မ်ား၏ ျပည္သူတုိ႔အေရး ေဆာင္႔ရြက္ခ်က္မ်ားကုိ တား ျမစ္ ကန္႔ကြက္ခဲ႔ေလသည္။

ရဟန္းေတာ္မ်ား နုိင္ငံေရး လုပ္သင္႔ မလုပ္သင္႔ ဟူေသာ အယူအဆႏွင္႔ ပတ္သက္၍ ပီနန္ဆရာေတာ္ၾကီး ဦးပညာ၀ံသကေတာ႔ နုိင္ငံဆုိတာ အိမ္ႏွင္႔တူေၾကာင္း နုိင္ငံတြင္းေနျပည္သူမ်ားသည္ မိသားစုႏွင္႔တူေၾကာင္း အိမ္၏အေရးကိစၥသည္ မိသားစု အားလုံးနွင္႔ သက္ဆုိင္သကဲ႔သုိ႕ နုိင္ငံ၏ အေရးသည္လည္း နုိင္ငံသား အားလုံးႏွင္႔ သက္ ဆုိင္ေၾကာင္း ရွင္းလင္းစြာ မိန္႔ၾကားေတာ္မူပါသည္။

အထက္ပါတင္ျပခ်က္မ်ားကုိ အက်ဥ္းခ်ဳပ္သုံးသပ္ၾကည္႔လွ်င္ ရဟန္းေတာ္မ်ား အေနျဖင္႔ မိမိတုိ႔၏ အာဏာ၊ ေငြေၾကး၊ လာဘ္လာဘ ဟူေသာ အတၲဟိတ အက်ဳိးစီးပြါးအတြက္ လုံး၀မေဆာင္ရြက္သင္႔ မေဆာင္ရြက္ထုိက္ပဲ အမ်ား ျပည္သူ ဒကာ ဒကာမတုိ႔အေနျဖင္႔ လည္း ထုိကဲ႔သုိ႔ေသာ လုပ္ရပ္မ်ားကုိလုံး၀ ကန္႔ကြက္ ရွဳံ႕ခ် ထုိက္ ေပသည္။ နုိင္ငံေရးဟု ဆုိသည္ျဖစ္ေစ မဆုိသည္ျဖစ္ေစ အမ်ားျပည္သူတုိ႔၏ လြတ္ေျမာက္ ေရးႏွင္႔ ေကာင္းက်ဳိး ခ်မ္းသာေရး ဟူေသာ ပရဟိတ အက်ဳိးစီးပြါးအတြက္ ေဆာင္ရြက္ေန ေသာရဟန္းေတာ္မ်ားကို မည္သည္႔ပုဂၢဳိလ္၊ အဖြဲ႕ အစည္း မဆုိ လုံး၀ မတားျမစ္သင္႔ပဲ ေထာက္ခံ အားေပး ကူညီေဆာင္႔ရြက္သင္႔ ေၾကာင္း တင္ျပ ေရးသား လုိက္ရပါသည္။
ဖုိးလမင္း