သူငယ္စဥ္က
စားစရာဆိုတာ ဗလာနတၳိ
၀တ္စရာက မရွိ
ေနစရာက ေျမၾကီးအတိ
ဆင္းရဲတဲ့ေနရာ
သူေတာင္းစားကပင္
အေဖေခၚေလာက္ရ႕ဲ
ဒါေပသိ သူ ့ရဲ႔ကံ
အေၾကာင္းဖန္လာေတာ့
စစ္ထဲေရာက္
ေဟာတစ္ေယာက္ ေဟာတစ္ေယာက္နဲ ့
တျဖည္းျဖည္း ေပ်ာက္သြား
ဘြားကနဲဆို အႀကီးဆံုးျဖစ္
သူျဖစ္ခ်င္တဲ့ ဘုရင္ရွုး
ဘ၀မကူးေသးခင္ ရွုးခြင့္ရ ၾသခ်ေလာက္ပါရဲ့
ဒီလိုနဲ႔ဘုရင္ရွုး
တိုင္းမႈး ဗိုလ္မႈး ၀န္ႀကီးနဲ႔
အားလုံးေသာ ကေတာ္
သူသာေခၚရင္
ဒူးေထာက္လို ့ဘုရားထူး
လက္အုပ္ေတြခ်ီရ
အားလုံး စိတ္ညစ္ၾကဆိုပဲ
ဒီလိုနဲ႔သူ႔ရဲ႔့ဘုရင္ရူးေရာဂါ
ေနတက္ေလ အရူးရင့္ေလမို႔
ရူးခ်က္က ကန္းကုန္
မိုက္လိုက္ပုံမ်ား
ဘုရားေတြ ဗိုက္ေဖာက္
ေစတီေတြ ဌာပနာေဖာက္
ရဟန္းသံဃာနဲ ့ပညာရွိေတြေထာင္ထဲေရာက္
သူမေပ်ာက္ရင္ ျပီးေရာ
ေဗဒင္ယၾတာေတြေႏွာၿပီး
ဘီလူးဆိုင္းတီးျပ
ျပည္သူအားလုံး ငတ္ေသၾကကုန္ျပီ
ေခြးရူးေကာင္းစားတမြန္းတည့္
ဆိုရုိးစကား ရွိခဲ့ျငားေၾကာင့္
မင္းရဲ ့ဘုရင္ရူးေရာဂါ
မြန္းမတည့္ခင္မာလကစ်ာန္ၾကြ
ျငိမ္းခ်မ္းစြာ ဒီမိုကေရစီရ
ျပည္သူေတြ ခ်မ္းသာဖို႕
အျမန္သာ ၾကြြေပေတာ့
အျမန္သာ ၾကြြေပေတာ့
မင္းသုည( ကြမ္းျခံကုန္း)
Wednesday, December 24, 2008
ဘုရင္ရူး
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment