အားလံုး လြတ္ေျမာက္ပါေစ' ဆိုတဲ့ သူ႔ဆုေတာင္း

အင္တာဗ်ဴး
သန္းထိုက္ဦး
ေသာၾကာေန႔၊ စက္တင္ဘာလ 05 2008 17:07 - ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္


(အရွင္ ဂမီၻရ၏ မိခင္ ေဒၚေရးႏွင့္ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းခ်က္)

ျမန္မာျပည္သူမ်ား စားဝတ္ေနေရး ေဘးဒုကၡမွ လြတ္ကင္းေစရန္ ေမတၱာပို႔ ဆုေတာင္းျခင္း၊ ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ျခင္း ျပဳလုပ္သျဖင့္ ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္ ေရႊဝါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးတြင္ ဦးေဆာင္ သံဃာေတာ္တပါး ျဖစ္သည့္ အရွင္ဂမီၻရအား အာဏာပုိင္မ်ားက တႏွစ္နီးပါးၾကာ အက်ဥ္းခ်ၿပီးေနာက္ ယခုရက္ပိုင္းတြင္ လူဝတ္လဲကာ တရား႐ုံးထုတ္ခဲ့သည္။

သူ႔အား မ်ားျပားလွသည့္ ပုဒ္မမ်ားျဖင့္ တရားစြဲဆိုေနသည့္အေပၚ ၅၉ ႏွစ္အရြယ္ မိခင္ ေဒၚေရးကုိ မဇၩိမသတင္းေထာက္ သန္းထုိက္ဦးက ဆက္သြယ္ ေမးျမန္းခ်က္မ်ားကို တင္ျပလိုက္ပါသည္။

ေမး။ အန္တီက အရွင္ဂမီၻရကုိ ေထာင္ဝင္စာေတြ႔ဖို႔ ရန္ကုန္ကို လာတာလားခင္ဗ်။

ေျဖ။ တခ်က္ခုတ္ ႏွစ္ခ်က္ျပတ္ေပါ့။ ေဆးစစ္ရင္း သားက ႐ုံးခ်ိန္ထြက္မယ္လို႔ သတင္းထဲမွာ ၾကားရေတာ့ေလ၊ သူ႔ကုိလည္း အားေပးရင္းေပါ့။ အမႈေတြကလည္း အမ်ားႀကီးဆိုေတာ့ လာခဲ့တာပါ။ အန္တီၾကားတာကေတာ့ ၁၆ မႈလို႔ေတာင္ ၾကားတယ္၊ သိရတယ္ေလ။ သား အရွင္ ဂမီၻရက ေျပာျပလို႔ သိရတာေလ။ မေန႔က ႐ုံးထုတ္ ၁ ရက္၊ ၃ ရက္၊ ၄ ရက္ေပါ့၊ ႐ုံးထုတ္တယ္ေလ။

ေမး။ ေတြ႔ခြင့္ရခဲ့လား။

ေျဖ။ ေအးေအးေဆးေဆး ေတြ႔ခြင့္ရပါတယ္။ ဦးဇင္းကလည္း ေျပာျပတယ္ေလ။ မိသားစုေတြကို ေအးေအးေဆးေဆး ေတြ႔ခြင့္ေပးတယ္ ဆိုေတာ့ သူတို႔ (အာဏာပိုင္) ဘက္က အရင္ မရဖူးေတာ့ေလ။ သမီးေတြက အရင္ ႐ံုးခ်ိန္း ၂ ခ်ိန္းေလာက္မွာ ေတြ႔ခြင့္မရဘူး။ အန္တီတို႔က အခု ၃ ခ်ိန္းေျမာက္မွာ ဦးဇင္းနဲ႔ ေတြ႔ခဲ့တာေလ။ စေတြ႔တဲ့ ေန႔က်ေတာ့ အနားကုိ မကပ္ရဘူး။ အဲဒါနဲ႔ ျပန္သြားေမးတာေပါ့။ 'သား ဦးဇင္းကုိ ေတြ႔ခြင့္ရမလား။ အန္တီက မိတီၳလာကေန လာတာပါ။ အဲဒီေတာ့ သားကုိ ေတြ႔ခ်င္ပါတယ္။ ခဏေလးျဖစ္ျဖစ္ စကားေျပာခြင့္ေပးပါ' လို႔။ သူတို႔ စစ္ၿပီးရင္၊ တရားသူႀကီး ဝင္ၿပီးရင္ ေတြ႔ခြင့္ ေပးပါမယ္တဲ့။ ဦးဇင္းထားတဲ့ ေနရာကိုေတာ့ မသြားရဘူးေပါ့။ စေတြ႔တဲ့ေန႔ေလ။ ေနာက္ေန႔က်ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ လိုက္လိုက္ေလ်ာေလ်ာပါပဲ။ အန္တီတို႔က ဦးဇင္း မေရာက္ခင္ကုိပဲ ကုလားထုိင္ေတြနဲ႔ ထိုင္ထားခိုင္းတယ္။ မဆိုးပါဘူး။

ေမး။ အန္တီတို႔ အရွင္ဂမီၻရနဲ႔ ေတြ႔ဆံုခြင့္ ရခဲ့တာ ဘယ္ရက္ေန႔ကလဲဗ်။

ေျဖ။ ရန္ကုန္ေရာက္လာတာက ၂၇-၂၈ (ၾသဂုတ္လ)။ အန္တီတို႔က ႐ုံးထုတ္၊ ဧည့္သည္ေတြကိုလည္း ေတြ႔လုိက္ေသးတာကုိး။ ႐ုံးထုတ္တဲ့ေန႔ ၿပီးခဲ့တဲ့ တနလၤာေန႔ကေလ။ ႏွစ္မ်ဳိးေပါ့၊ ေတြ႔ရပါတယ္။ ေအးေအးေဆးေဆး။ ၃ ရက္ေန႔ကဆိုရင္ ၁ နာရီေလာက္ကို ေတြ႔ရတယ္။

ေမး။ ေတြ႔ျဖစ္တုန္း ဘာေတြ ေျပာျဖစ္သလဲ။

ေျဖ။ ေျပာတာကေတာ့ အစံုေပါ့။ အန္တီကေတာ့ သား က်န္းမာေရးကို စိတ္ပူတာေပါ့။ ဟိုတုန္းကေတာ့ သားေတြ ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ လၻက္ရည္ဆိုင္ သြားတာေတာင္မွ ၾကာရင္ အန္တီက အၿမဲ လိုက္ေခၚတာေလ။ အန္တီက သားေတြကို တအား ခ်စ္တယ္ေလ။ အဲဒီေတာ့ အဲေလာက္ သားကိုခ်စ္တဲ့ မိခင္တေယာက္ အေနနဲ႔ေလ၊ ဒီအထဲမွာ ကိုယ့္မ်က္စိ ကြယ္ၿပီးေတာ့ အခုလို သာမန္မ်ဳိး မဟုတ္ဘဲနဲ႔ အက်ဥ္းက်ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ အန္တီက စိတ္ပူတာေပါ့။ အဲဒီေတာ့ 'က်န္းမာေရးကို ဂ႐ုစိုက္ပါ။ အထဲမွာ မေသဖို႔လိုတယ္' လို႔။

အဲဒီေနာက္ ေျပာလုိက္ေသးတယ္ေလ။ ဒါ ၄ ရက္ေန႔က ေျပာတာ။ 'ကိုင္း ... ဦးဇင္း၊ တကာမႀကီးကေတာ့ ဦးဇင္းတို႔ အျပန္မွာ တကာမႀကီး အသက္အရြယ္နဲ႔ဆိုေတာ့ (အန္တီက ၅၉ ႏွစ္ေလ။ အသက္ ၅၉ ႏွစ္ဆိုေတာ့) ေသျခင္းတရားဆိုတာ အခ်ိန္မေရြးလာႏုိင္တာကိုး။ ဒါေပမဲ့ ေသမင္းက လာေခၚရင္ေတာင္မွ တကာမႀကီးကေတာ့ ေသမင္းကို က်မ ေသတာကို ေန႔ခ်င္းျပန္ေလး လာပါရေစ။ သား ဦးဇင္းေတြ၊ သားေတြ၊ တျခားသားေတြနဲ႔ ေတြ႔ဖို႔အတြက္ တကာမႀကီး ေစာင့္ေနမယ္' လို႔ ေျပာလိုက္တယ္ေလ။

ေမး။ အရွင္ ဂမီၻရကေရာ ဘာေတြ မိန္႔ၾကားေသးလဲ။

ေျဖ။ အရွင္ ဂမီၻရက အန္တီကုိ 'တကာမႀကီး က်န္းမာေအာင္ေနပါ။ က်န္တဲ့ လူေတြကုိ ႏိုင္ငံေရးဘာညာ မလုပ္နဲ႔အုံးေပါ့။ က်န္တဲ့ မိသားစုေတြ' တဲ့။ ဟုတ္ေတာ့လည္း ဟုတ္တယ္။ ကုိေမာင္ေက်ာ္ေက်ာ္ ေရာေလ၊ ဦးဇင္းေရာ ဆိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္ကို ဒုကၡေရာက္ေနတယ္။ ဒုကၡေရာက္တယ္ဆိုတာ စိတ္ကိုေျပာတာေပါ့။ စိတ္ဒုကၡ၊ စိတ္ေသာက ေတာ္ေတာ္ေရာက္တယ္။ ဒါကုိ ဝမ္းနည္းလို႔ ေျပာတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ စိတ္ထဲမွာ တမ်ဳိးေပါ့ေလ။ ခံစားရတာ။

ေမး။ အရွင္ ဂမီၻရကုိ အမႈေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကုိ စြဲဆိုထားတယ္ဆိုေတာ့ မိခင္တေယာက္အေနနဲ႔ ဘယ္လို ခံစားရလဲ။

ေျဖ။ အဲဒါကေတာ့ သူတို႔လုပ္႐ိုးလုပ္စဥ္အတိုင္း လုပ္ၾကမွာပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ အန္တီက ဒါကို ဝမ္းမနည္းပါဘူး။ ဝမ္းမနည္းဘူးဆိုတာ ဦးဇင္းက ဟိုတုန္းက ေျပာခဲ့ဖူးသလိုပဲ။ 'ဒါ သူအမ်ားအတြက္ လုပ္တာေလ။ အမ်ားအတြက္ လုပ္တာ။ သူ႔အတြက္ ဘာမွ မပါဘူး'။ သူ႔အတြက္က သပိတ္တလံုးရွိရင္ ၿပီးတဲ့ ဥစၥာ၊ အမ်ားအတြက္ လုပ္တာေလ။

ေမး။ အာဏာပိုင္ဘက္က တစံုတရာ ေျပာၾကတာမ်ဳိး ရွိလား။

ေျဖ။ အာဏာပိုင္ဘက္ကေတာ့ မေျပာပါဘူး။ ေထာင္ဝင္စာေတြ႔တာက ဧည့္ေတြ႔ၾကတာ မဟုတ္ဘူး။ ေထာင္မႀကီးထဲမွာ သြားေတြ႔ၾကတာေလ။ အဲဒါက်ေတာ့ ဖုန္းေတြနဲ႔ ေျပာရတာ။ မွန္ခန္းခ်ထားတယ္။ ဖုန္းနဲ႔ေျပာရတယ္။ ဦးဇင္းေဘးက တေယာက္ေစာင့္၊ အန္တီတို႔ဘက္က တေယာက္ေစာင့္ေပါ့။ အေစာင့္အေရွာက္ကေတာ့ အျပည့္အစုံပဲ။

ေမး။ လူဝတ္လဲထားတာလား ဒါမွမဟုတ္ သကၤန္းဝတ္နဲ႔ပဲလား။

ေျဖ။ အရွင္ဂမီၻရကေတာ့ လူဝတ္လဲထားတယ္။ ဒါေပမဲ့ ပုဆိုးကို သင္းပိုင္လို ဝတ္ၿပီးေတာ့မွ သူ႔သိကၡာ မခ်ဘူးေလ။ ဆံပင္ကေတာ့ ကတံုး ဆံပင္ေပါ့။ နည္းနည္းေလး ရွည္ေနတယ္။ သူ မရိတ္ျဖစ္ေသးဘူးတဲ့။ ရိတ္ရမွာတဲ့။ သူကေတာ့ သိကၡာမခ်ဘူး။ ဘုန္းႀကီးပဲလို႔ ေျပာေနတယ္။

ေမး။ သား အရွင္ဂမီၻရအတြက္ ဘယ္လို ဆုေတာင္းမ်ဳိးေတြ လုပ္သလဲ။

ေျဖ။ အဲဒါေလး ေျပာခ်င္တာ။ အန္တီက တေပါင္းလကြယ္၊ အန္တီကေတာ့ အဂၤလိပ္ရက္ေတြ ေမ့ေနၿပီ။ တေပါင္းလကြယ္ေန႔က စၿပီးေတာ့မွ အန္တီ ေရွ႔ဆက္ သားႀကီးငါးႀကီး အားလံုးေရွာင္လိုက္တယ္ေလ။ သားငါး မစားေတာ့ဘူး။ အေျခာက္အျခမ္း၊ ပုဇြန္ေျခာက္ေလး၊ ငါးေျခာက္ေလး စားတယ္။ လုပ္ရတဲ့ အလုပ္က ပုတီးစိပ္တယ္။ အရဟံဂုဏ္ေတာ္ ပုတီးစိပ္တယ္။ တေန႔ကို မနက္ တႀကိမ္၊ ည တႀကိမ္၊ တေန႔ ႏွစ္ႀကိမ္ေပါ့။ အဲဒါ ၉ ရက္ တႀကိမ္၊ အဓိ႒ာန္ေလး ၉ ရက္ တႀကိမ္။ ၿပီးေတာ့ ၉ ရက္ ၉ ႀကိမ္၊ ၈၁ ရက္ျပည့္ေတာ့ အဓိ႒ာန္ႀကီးေပါ့။ ပထမ အဓိ႒ာန္ႀကီး ၿပီးသြားၿပီ။ ဒုတိယ အဓိ႒ာန္ႀကီး ႏွစ္ႀကိမ္ ျပည့္ေတာ့မွာေပါ့။ အန္တီက ၈၁ ရက္၊ ၉ ႀကိမ္အထိ စိပ္မယ္လို႔ အဓိ႒ာန္ထားတာေလ။

ရည္ရြယ္ခ်က္က အဲဒီ ပုတီစိပ္ၿပီးရင္ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ေတြ၊ သမာဇီဝ နတ္ျမတ္နတ္ေကာင္းေတြ၊ လယ္ေတာရွင္ ေတာရွင္ အပါအဝင္ အားလံုး နတ္မင္း၊ သိၾကားမင္း၊ ငရဲမင္းကအစ အားလံုးကို ေမတၱာပို႔တယ္။ ဘယ္လိုပို႔လဲဆိုေတာ့၊ 'သား အရွင္ဂမီၻရနဲ႔ သား ေမာင္ေက်ာ္ေက်ာ္ အပါအဝင္ တျခားလူေတြအားလံုး အခုလို က်ေနတဲ့လူေတြ အားလံုး လြတ္ေျမာက္ပါေစ' ေပါ့။ အဲဒါ အန္တီ အထူးလုပ္တာေလ။ 'လြတ္ေျမာက္ပါေစ။ ကိုယ္ေျမကိုယ့္ရြာကေန ခြဲခြါေနရတဲ့ လူေတြ အျမန္ဆံုး ကိုယ့္အိမ္ကုိယ့္ယာ၊ ကိုယ့္မိသားစုနဲ႔ အျမန္ဆံုး ဆံုေတြ႔ပါေစ' လို႔။ အဲဒါ တေန႔ကို ၂ ႀကိမ္ တိတိက်က်၊ ဘုရားေရွ့မွာ ဆုေတာင္းတာ။