Thursday, July 24, 2008

မီးသတ္ျခင္းအႏုပညာ





ငါတုိ႔ရဲ႕ယုံၾကည္ခ်က္ကုိ
ငါတုိ႔ကုိယ္တုိင္ပဲ ထုဆစ္ခဲ့တယ္။

ငါတုိ႔ရဲ႕ယုံၾကည္ခ်က္မွာ
ငါတုိ႔ကုိယ္ငါတုိ႔ ႐ုိက္ခ်ဳိးဖ်က္ဆီးပစ္ဖုိ႔ ….
အဲဒီ အေတြးအေခၚကုိ သင္းသတ္ထားခဲ့တယ္။

ငါတုိ႔ရဲ႕ယုံၾကည္ခ်က္မွာ
ေလာကဓံတရားေတြအေၾကာင္း ….
ေခါင္းမီးေတာက္မတတ္ေတြးတယ္ ….
ျငင္းခုန္တယ္ ….
ေဆြးေႏြးတယ္ ….
ညိႇႏႈိင္းတယ္ ….
အျပန္အလွန္ ပူးေပါင္းတယ္ ….
အတူတကြ လုပ္ကုိင္တယ္ ….

ငါတုိ႔ရဲ႕ုယုံၾကည္ခ်က္မွာ
ငါတုိ႔ကုိ အိပ္ေရးပ်က္ေစမယ့္ ….
ေခြးေဟာင္တုိင္းထၾကည့္တဲ့အလုပ္ကုိ ေဘးခ်ိတ္ထားခဲ့တယ္။
(ဒါေပမယ့္ ငါတုိ႔က အိပ္ေနတာမဟုတ္ဘူး)

ငါတုိ႔ရဲ႕ယုံၾကည္ခ်က္မွာ
ငါတုိ႔ရဲ႕ နား မ်က္ေစ့ ဦးေဏွာက္ေတြကုိ အခ်ိန္ျပည့္ဖြင့္ထားခဲ့ၾက။
အေၾကာင္းက ....
ဘယ္သူေတြ ဘာေျပာတယ္ဆုိတာ ၾကားဖုိ႔ ….
ဘယ္သူေတြ ဘာလုပ္တယ္ဆုိတာ ျမင္ဖုိ႔ ….
ဘယ္သူေတြ ဘာေတြးတယ္ဆုိတာ ဆင္ျခင္ဖုိ႔ ….

ငါတုိ႔ရဲ႕ယုံၾကည္ခ်က္မွာ
ဘယ္လုိအေၾကာင္းနဲ႔မွ အရာမေရာက္တဲ့ ….
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိေလာင္ၿမိဳက္ေသမယ့္ မီးက်ီးခဲကုိ ေျမျမႇဳပ္သၿဂႋဳလ္ထားခဲ့တယ္။
(ဒါေပမယ့္ ငါတုိ႔က ေျမႀကီးေပၚမွာ ထိကပ္ေနေအာင္ရပ္တယ္)

ငါတုိ႔ရဲ႕ယုံၾကည္ခ်က္မွာ
ငါတုိ႔ရဲ႕တုန္႔ျပန္ခ်က္တုိင္းဟာ ….
ဒုစ႐ုိက္ဆယ္ပါးနဲ႔ ေဝးႏုိင္သမွ် ေဝးေဝး ….
ေမတၱာတရားနဲ႔ နီးႏုိင္သမွ် နီးနီး ….
အကုသုိလ္နဲ႔ ေဝးႏုိင္သမွ် ေဝးေဝး ….
သုဂတိနဲ႔ နီးႏုိင္သမွ် နီးနီး ….
ဥပကၡာ ….

ငါတုိ႔ဟာ နံရံကုိတေလ်ာက္လုံးခုိကပ္
လွခ်င္ဟန္ေဆာင္ေနတဲ့ ပန္းခ်ီကားခ်ပ္ေတြမဟုတ္။

٭٭٭٭٭


0 comments: